نسخه‏ های گیاهی انگلوساکسون

قدیمی‏ترین متن گیاه پزشکی موجود در اروپا که به زبان بومی نوشته شده است. کتاب حجامت بالد، مربوط به نیمه نخست قرن دهم میلادی و شامل داروهایی است که اسقف اعظم اورشلیم برای شاه آلفرد فرستاده بود. درمان‏های متعددی برای بیماری‏های ناشی از «سم پرنده» و «نیش اجنه» که تصور می‏شد مسؤول طیف گسترده‏ای از بیماری‏های ناگهانی و ضعیف کننده‏اند، توصیف شده بود. پرطرفدارترین گیاهان دارویی در دوران ساکسون‏ها عبارت بودند از بتونیکا، گل ماهور، برنجاسف، بارهنگ و بومادران که در بسیاری از داروهای خوراکی مصرف می‏شدند اما اغلب برای دفع چشم بد به کار می‏رفتند.
اگر چه مدارس طب در سراسر اروپا پراکنده بودند (مشهورترین آنها، در سالرنو، در اوایل قرن دهم میلادی پایه گذاری شده بود و اصول بقراطی غذای خوب، ورزش و هوای تازه را تعلیم می‏داد). درمانگری و گیاه پزشکی عمدتا تحت اختیار کلیسا بود و همه صومعه‏ها گیاهان دارویی پرورش می‏دادند و به عنوان بخشی از وظایف دینی از بیماران پرستاری می‏کردند. درمانگری بیشتر یک عبادت بود تا کار پزشکی و متون اولیه گیاه پزشکی اکثرا اوراد مذهبی را با دم‏کرده‏ها جمع می‏کردند و نتیجه می‏گرفتند که با «کمک خداوند» بیمار معالجه می‏شود

منبع : واحد مركزی خبر