بیماران روانی را دریابیم

اختلالات روانی و رشد این معضل در جامعه ایران درگیر نکات مبهم بسیاری است که متاسفانه کمتر به آنها پرداخته شده است به طوری که هنوز در جامعه ما بررسی دقیقی در مورد بیماری‌های روانی نشده است تا بتوان تعریف درستی از مشکلات روانی به مردم ارایه کرد و یا بتوان با آموزش های لازم مردم را به سمتی سوق داد تا به راحتی در صورت وجود هر گونه اختلال روحی و روانی با آن کنار آمده و درصدد علاج برآیند...
در حال حاضر در ایران برخی به درجات مختلفی از اختلالات روحی و روانی دچارند و حتی به مراحل پیشرفته‌ای از این بیماری نیز رسیده‌اند اما به دلیل ناشناخته بودن این بیماری، خود نسبت به آن بی‌اطلاع‌اند و حتی خانواده‌های آنها نیز متوجه این مسئله نیستند.
متاسفانه بسیاری بیماری روانی را تنها انگی نامطلوب می‌پندارند و آن را به عنوان یک بیماری قابل درمان نمی‌پذیرند به همین دلیل در بسیاری موارد وقتی به آنها در این خصوص هشدار داده می‌شود با مقاومت در برابر آن رغبتی به پذیرش بیماری خود و اقدام برای درمان ندارند.
در دنیای صنعتی کنونی هر روز بر تعداد افراد دارای مشکلات روانی یا روان‌پریشی، افزوده می‌شود، از همین رو باید با فرهنگ‌سازی در این زمینه کاری کرد تا افراد پیش از اینکه به مراحلی پیشرفته از بیماری روانی برسند که غیرقابل درمان باشد یا دچار عوارضی شوند که برای خود، خانواده و جامعه مشکلی پیش بیاید به روان‌پزشک مراجعه کنند.
البته به رغم برخی انتقادات مبنی بر نبود فضای درمانی کافی برای بیماران روانی در ایران باید گفت مشکلی در این زمینه وجود ندارد چون می‌توان از ظرفیت کنونی بیمارستان‌ها بهره برد و حتی شاید صلاح هم نیست که بیماران روانی را مجزا در بیمارستان‌های خاص با عنوان «روانی» درمان کنیم چون در چنین شرایطی به دلیل ترس از احتمال انگ خوردن، مقاومت‌ها بیش از پیش می‌شود.
در کنار این مساله باید ضمن ارتقای آگاهی جامعه نسبت به امراض روانی از طرفی نیز تعداد پزشکانی که می‌توانند خدمات مشاوره‌ای و روان‌پزشکی دهند را در جامعه زیاد کنیم که همه مردم به آنها دسترسی داشته باشند.
نحوه برخورد کادر بیمارستانی با بیماران روانی از دیگر مشکلات این بیماران است که علت اصلی آن را باید در نبود انگیزه خدمت در این نیروها جستجو کرد زیرا کار در بیمارستان‌های روانی کار دشواری است که از عهده هر کسی بر نمی‌آید.
البته در این بین بحث سلامت روحی و روانی کادر درمانی بیماران روانی نیز نباید مورد غفلت قرار گیرد چرا که کار کردن در مراکز روانی و سر و کله زدن با بیماران روانی به مرور زمان سلامت آنها را تهدید می‌کند و به نظر می‌رسد باید کارکنان این بخش‌ها به طور مستمر تحت آزمایش‌های لازم قرار گیرند و تایید صلاحیت شوند.
مجلس به منظور افزایش انگیزه در کادر درمانی بخش‌های روانی و پیشگیری از برخوردهای احتمالی نامناسب با این بیماران در لایحه مدیریت کشوری پیش‌بینی کرده است تا شاغلان در بیمارستان‌های روانی از امتیازات خاصی به نسبت سایر برخوردار شوند تا با انگیزه بیشتری به فعالیت و خدمات‌دهی به این بیماران بپردازند.

دکتر حسینعلی شهریاری - نایب رییس اول کمیسیون بهداشت و درمان مجلس هشتم

منبع : روزنامه سلامت