سیب از حمید مصدق

تو به من خندیدی
و نمی‌دانستی
من به چه دلهره از باغچه‌ی همسایه
سیب را دزدیم
باغبان از پی من تند دوید
سیب را دست تو دید
غضب‌آلوده به من کرد نگاه
سیب دندان‌زده از دست تو افتاد به خاک
و تو رفتی و هنوز
سال‌هاست که در گوش من آرام آرام
خش‌خش گام تو تکرارکنان
می‌دهد آزارم
و من اندیشه‌کنان غرق این پندارم
که چرا
خانه‌ی کوچک ما سیب نداشت!

منبع : مجله آفتاب