تو، وسعت و صبوری

● تو
گل سرخی
با ریشه
آمده است، نشسته است روبه‌رویم
سراغ عطر تو را از من می‌گیرد.
● وسعت
حجم تنهایی‌ام در مشت تو،
اندازه‌ی قلب‌ات:
تمام دریاهای جهان!
● صبوری
با تو نبودن مرهمی ندارد.
زخم عمیق سینه‌ام را،
تا رسیدن تو،
ثانیه‌ها پر می‌کنند.



علی صالحی

منبع : دو هفته نامه فروغ