کائولن Kaolin

خاک رس خالص بسیار سفید، شکل خالص خاک سیلیکات آلومینیم هیدراته است. سه ماده مشخص از آن/ وجود دارد. کائولینیت، نیکریت و دیکیت که همهٔ آن دارای فرمول مشابه هستند. در توده‌های خاکی شکل با وزن مخصوص ۶/۲، و با جلای تیره یافت می‌شود. کائولن برای ساختن ظروف چینی‌آلات، و در چینی شیمیائی برای شیرها، لوله‌ها و لامپ‌های لوله‌ای، و لوازم و متعلقات، و به‌عنوان نسوز برای آجرها و آستری کوره‌ها، برای عایق‌های الکتریکی، به‌عنوان ماده رنگی و پرکننده در رنگ‌ها، به‌عنوان زبره در پلاستیک‌ها، و به‌عنوان سایا به‌کار برده می‌شود.
آجر نسوز کائولن مقاوم و قابل ورقه ورقه شدن است. نقطه ۱۷۴۰c درجه است، ولی این رقم با ناخالصی‌ها کاهش می‌یابد. رنگ کلیه انواع آن سفید است، اما درجات پست آن هنگام پختن برنگ زرد یا متمایل به‌قهوه‌ای در می‌آید که بیشتر تحت تأثیر ناخالصی اکسید آهن است. ظرف چینی که از کائولن ساخته می‌شود، در حرارت ۱۲۶۰c درجه پخته می‌شود، اما حد اعلای کاربرد این محصولات تنها تا حرارت ۲۶۰c درجه می‌باشد، زیرا دارای آهنگ کم انتقال گرمائی و مقاومت کم ضربه حرارتی است. قطعات چینی آن دارای وزن مخصوص ۴/۲ تا ۹/۲، سختی ۵/۷ مو، و استحکام فشاری ۴۲ تا ۶۳ کیلوگرم بر میلی‌متر مربع است [۱].

۱. فرهنگ مواد ـ مهندس پرویز فرهنگ

منبع : مطالب ارسال شده