قصهٔ زمستانی - CONTE D'HIVER

سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : مارگارت منه‌ژوز
کارگردان : اریک رومر
فیلمنامه‌نویس : اریک رومر
فیلمبردار : لوک پاژس
آهنگساز(موسیقی متن) : سباستین ارم
هنرپیشگان : شارلوت وری، فردریک وان دن دریشه، میشل وولتی، هروه فوریک، آوا لوراشی، کریستیان دبوئا، رزت، ژان لوک رول و ماری ریوره
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۴ دقیقه


ـ ̎فلیسی̎ (وری) پس از گذراندن یک تابستان عاشقانه با ̎شارل̎ (وان دن دریشه)، تماسش با ̎شارل̎ قطع می‌شود. پنج سال بعد او با دختری که حاصل این رابطه است، ̎الیز̎ (لوراشی)، مشغول آرایشگری در پاریس است و امیدوار است که دوباره ̎شارل̎ را ببیند. مدتی با ̎الیز̎ نزد صاحب کارش، ̎ماکسنس̎ (وولتی) می‌رود، ولی از زندگی جدیدش راضی نیست و یک روز در کلیسا به طور ناگهانی تصمیم می‌گیرد ̎ماکسنس̎ را ترک کند و به پاریس برگردد. آنجا دوستی‌اش با ̎لویک̎ کتابدار (فوریک) را از سر می‌گیرد و می‌کوشد این رابطه را در حد دوستی نگه دارد. در روز سال نو، او و ̎شارل̎ یکدیگر را می‌بینند و ̎شارل̎ اعتراف می‌کند که در زندگی‌اش پایبند هیچ‌کس جز او نیست. آنان به هم می‌پیوندند، مصمم به اینکه دیگر هرگز جدا نشوند.
ـ رومر با الهام از ویلیام شکسپیر واقعاً ̎قصه‌ای زمستانی̎ را روایت می‌کند، هم از این جهت که داستانی است طولانی و هم به عنوان کاوش در یک حال و هوای عاطفی سرد و خمود. رومر هم به سبک شکسپیر در قصهٔ زمستانی (که از آخرین آثارش بود)، در هفتاد سالگی دورهٔ خلاء میان تابستانی از دست رفته و سرآغاز سالی نو را مورد مشاهده قرار می‌دهد. فیلمنامه، حکایتی را که در آن ̎کلی چیزهای عجیب و غریب̎ روی می‌دهند، توصیف می‌کند، همانطور که در نمایش‌نامهٔ شکسپیر صحت و سقم داستان به صراحت مورد تردید قرار گرفته بود. قصه زمستانی رومر شرحی دقیق از تصادف‌ها و تقارن‌هاست که ناباوری تماشاگر را محک می‌زند. قهرمان رومر مثل هم تایان قبلی‌اش خسته، مردد، زودرنج، مایهٔ افسردگی مردان و همواره در حالت حرکت میان مأمواهای مختلف است.