ملاقات امام حسین (ع) با ابو هرم

((یا ابا هرم ! ان بنی امیهٔ اخذوا مالی فصبرت وشتموا عرضی , فصبرت وطلبوادمی فهربت , وایم اللّه لـتقتلنی الفئهٔ الباغیهٔ ولیلبسنهم اللّه ذلا شاملا وسیفا قاطعاولیسلطن اللّه علیهم من یذلهم حتی یكونوا اذل من قوم سبا اذ ملكتهم امراهٔ فحكمت فی اموالهم ودمائهم ))[۱] . حـضـرت حسین (ع) شب را در ((ثعلبیه )) گذراندند, صبح مردی با كنیه ابوهرم (ابوهره ) خدمت حضرت رسید وسلام كرد واز اینكه حضرت را در میان بیابانهاوراهها می بیند, تعجب می كند كه چه شـده حـسین بن علی (ع) در این موقع كه باید درمكه معظمه باشد, همراه اهل وعیال خود, آواره شده اند, به قول ((تاج نیشابوری )).
به روز ترویه محمل ببستند
خواتین اندر آن محمل نشستند.
حرم را از حرم كردند بیرون
همه سر گشته اندر دشت وهامون .
كسانی را كه در عالم پناهند
برون كردند از بیت خداوند.
لذا با تعجب پرسید: ((من الذی اخرجك عن حرم اللّه وحرم جدك رسول اللّه (ص ))). ((چه كسی شمارا از مكه ومدینه بیرون كرده است ))؟
امـام (ع) در پـاسـخ فرمود: ای ابوهرم ! بنی امیه اموالم را گرفتند, صبر كردم ,آبرویم را بردند, صبر كردم , اما این مرتبه قصد جانم را كرده اند لذا از مدینه خارج شدم (البته حسین (ع) از مرگ هراسی نـدارد) بـه خدا قسم ! گروه ستمگر مرا خواهند كشت ,اما بعد از این جنایت , خداوند متعال لباس ذلـت وخواری را بر آنان می پوشاندوشمشیر برانی را بر آنان حاكم می كند وافرادی را بر آنان مسلط می كند كه آنچنان آنان را خوار وذلیل نماید كه از قوم سبا[۲] ذلیل تر می شوند كه زنی بر آنان حكومت می كرد وبر مال وجان آنان مسلط بود)).
● تحقق پیشگویی سیدالشهدا
دستگاه بنی امیه می خواستند با كشتن حسین (ع) پایه های حكومت خودراتقویت كنند در حالی كه انـسـان از راه مـعصیت به جایی نمی رسد, اكنون پایان وانقراض ذلت بار حكومت اموی را بنگرید تا كلام امام حسین (ع) بهتر روشن شود.
((ابـو العباس سفاح )) اولین خلیفه عباسی , در ((حیره )) بر تخت خلافت تكیه زده بود وعده ای از بـنی هاشم وبنی امیه هم اطراف تخت , دور او حلقه زده بودند كه دربان خلیفه آمد وگفت : ((مرد سـیـاه چـهـره ای سوار بر اسب , نقاب از چهره بر نمی گیردوخودش را هم معرفی نمی كند, اجازه ورود به مجلس را می خواهد)). سـفاح گفت : ((اجازه دهید وارد شود كه وی غلام ما ((سدیف ))است )) وقتی سدیف وارد مجلس شـد, چهره هایی را اطراف خلیفه دید كه تا دیروز, اطراف خلفای اموی را گرفته بودند وبرای آنان تـمـلـق وچـاپـلوسی می كردند ودر كشتن حسین (ع)وزید ویحیی ودیگر اولاد بنی هاشم شركت كـردنـد, امـروز هـم كـه ورق بـر گـشته , ثنا گوی ((سفاح )) شده اند ونان را به نرخ روز وساعت مـی خـورنـد, لـذا بـرخاست واشعاری را درمدح خلیفه عباسی وذم خلفای اموی , انشاد كرد كه به اختلاف نقل شده ولی آنچه راابن الحدید از ابوالفرج نقل كرده , به دو بیت آن بسنده می كنیم :
واذكرن مصرع الحسین وزید
وقتیلا بجانب المهراس .
والقتیل الذی بحران امسی
ثاویا بین غربهٔ وتناس .
((كشته شدن حسین وزید وحمزه سیدالشهدا(ع)را به یاد آور وفراموش مكن )). ((همینطور كشتن ابراهیم بن محمد كه همه اینها دفن شدند در حال غربت وفراموشی )).
((مـهراس )) نام آبی در احد و مراد حمزه سیدالشهدا(ع)است وقتیل حران ,((ابراهیم بن محمد بن علی امام ))است . رنـگ سـفاح , متغیر وبدنش دچار رعشه شد یكی از فرزندان ((سلیمان بن عبدالملك )) به دیگری گفت : ((به خدا قسم ! این غلام مارا به كشتن داد)).
سفاح گفت : ((كسی از فرزندان خودرا در اینجا نمی بینم وشما همه راكشتیداینجا بود كه جلادان به مجلس حمله كردند وتمام بنی امیه را كشتند مگر ((عزیزپسر عمر بن عبداللّه العزیز)) كه متوسل بـه ((داوود بـن علی )) شد, لذا به خاطر سوابق پدرش , مورد عفو قرار گرفت وسفاح طی دستور العملی به فرمانداران خود دستورداد كه بنی امیه را هر كجا دیدید, بكشید. وقـتی هم كه سر ((مروان حمار))را نزد سفاح آوردند, سجده ای طولانی كردوگفت : ((الحمد للّه الذی قد قتلت بالحسین (ع) الفا من بنی امیهٔ )).
((خدارا شكر كه با كشتن هزار نفر از بنی امیه , انتقام خون حسین (ع)را گرفتم )). ذلت وخواری بنی امیه حتی دامنگیر مردگانشان هم گردید, ((هشام بن عبدالملك )) كسی است كـه دسـتـور داد جـنـازه زیـد بن علی (ع)را آتش بزنندوخاكسترش را به باد دهند, بعد از انقراض بـنـی امـیـه , ((عـمـرو بـن هـانـی )) می گوید با((عبداللّه بن علی )) برای نبش قبور بنی امیه به ((قـنـسـریـن )) رفـتیم , قبر هشام را نبش كردیم وجنازه اورا در آوردیم وعبداللّه هشتاد تازیانه به بدنش زد, آنگاه بدن را سوزاندوهمینطور جنازه ((سلیمان بن عبدالملك , ولید, وعبدالملك ویزید بن معاویه ))[۳] .

پی‌نوشتها:
۳) لهوف , ۲۹, اعیان الشیعه , ۱/۵۹۵.
۲) ((قـوم سـبا)) مردمی آفتاب پرست بودند كه در ناز ونعمت زندگی می كردند ولی ناسپاس وبـدكـاربـودنـد وزنی بر آنان حكومت می كرد حضرت سلیمان به دیار آنان لشكر كشی كرد وسد آنـان راشـكـسـت ودچار ویرانی ونابودی شدند مسكن قوم سبا سرزمین ((یمن )) فعلی بوده است كـلـمه ((سبا)) دوباره در قرآن كریم استعمال شده است : ((و جئتك من سبا بنبا یقین# انی وجدت امراهٔ تملكهم واوتیت من كل شی ولها عرش عظیم )), (قاموس قرآن , ۳/۲۰۳).
۳) شرح ابن ابی الحدید, ۷/۱۲۵ ـ ۱۳۱.

منبع : بلاغ