پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

نزول محسوس بچه های پر شور کارائیب


نزول محسوس بچه های پر شور کارائیب
● شناسنامه فوتبال جاماییكا
▪ لقب: «بچه های رگی»
▪ نام اتحادیه و سازمان مسئول: فدراسیون فوتبال جاماییكا
▪ زیر مجموعه: كونكاكاف
▪ سرمربی تیم ملی: بورا میلوتینوویچ از صربستان
▪ بیشترین بازی های ملی: دورانت براون (۱۰۷ دیدار)
▪ بیشترین گل ملی: تئودورویت مور ( ۲۴گل )
▪ ورزشگاه ملی: ملقب به «پارك استقلال» ورزشگاه در كینگس تون
▪ نام مخفف در منشورها و ابلاغیه های فیفا: JAM
▪ آخرین رتبه و مكان در جدول ماهانه فیفا: ۶۸
▪ بالاترین رتبه حاصله در جدول فیفا: ۲۷ (در آگوست ۱۹۹۸)
▪ پائین ترین مكان در جدول فیفا: ۹۶ (دسامبر۱۹۹۴)
▪ نخستین بازی ملی: پیروزی ۱-۲ بر هائیتی در ۹مارس ۱۹۲۵
▪ بزرگترین پیروزی ملی: ۰-۱۲ بر جزایر كایمن در ۴مارس ۹۴و ۰-۱۲بر سنت مارتین در ۲۴نوامبر ۲۰۰۴
▪ بزرگترین شكست: ۰-۹ برابر كاستاریكا در ۲۴ فوریه ۹۹
▪ پیشینه در جام جهانی: فقط یك بار صعود به مرحله نهایی و حذف در همان مرحله گروهی به سال ۱۹۹۸
▪ گولد كاپ: ۶ بار شركت و رسیدن به رتبه سوم در سال ۹۳
درست است كه حریف امشب تداركاتی ایران فقط یك تیم درجه دوم از فوتبال جاماییكا و منتخبی از این كشور و بیشتر شبیه به تیم ب جاماییكا است اما به هر حال از فوتبال ملی این كشور بر می خیزد و تعدادی اندك از نفرات مطرح آن سامان را در بر دارد و بنابراین بد نیست اطلاعاتی را در باره آنها بیاوریم:
به تیم ملی جاماییكا به خاطر روحیات پرشور و شاد نفرات آن در سطح جهان «بچه های رگی» می گویند و این لقب گذاری از فرهنگ و خصایل مردم جاماییكا نیز نشأت گرفته است. این تیم زمانی در سطح جهان مشهورتر شد كه به دور پایانی جام جهانی ۱۹۹۸ راه یافت. چه در آن زمان و چه در دوره فعلی قسمت عمده ای از ملی پوشان جاماییكا از انگلیس می آمده اند. این بازیگران یا متولد جاماییكا و شاغل در لیگ های انگلیس هستند و یا به لحاظ نسب و دودمان و خانوادگی، به جاماییكا وابسته بوده اند.
● از بچه ها تا عروسك ها!
جاماییكا از ۱۹۹۰ به بعد در سطح جهان مطرح تر شده است. این تیم در سال های ۱۹۹۱ ، ۹۸ و ۲۰۰۵ جام كاراییب را كه با جام ملت های آمریكای شمالی و مركزی (گولدكاپ) فرق دارد، فتح كرده، دو بار در آن دوم شده و دو مرتبه هم برسكوی سوم ایستاده است. با این حال «بچه های رگی» در دو سه سال اخیر لنگیده و بد نتیجه گرفته اند به طوری كه رسانه ها و مردم لقب «عروسك های رگی» را به آن اطلاق كرده اند. در نهایت این تیم به رقابت های اخیر جام ملت های آمریكای شمالی و مركزی (گولدكاپ) كه در خاك آمریكا برگزار و به قهرمانی همین تیم منجر شد، راه نیافت و این به سبب ناكامی در دور مقدماتی جام و آن هم در شرایطی بود كه میزبانی مسابقات را خود جاماییكا برعهده داشت.
این ناكامی ها در حالی نصیب جاماییكا شده كه مربی كنونی تیم ملی این كشور بورا میلوتینوویچ صربستانی و معروف است كه یك جهانگرد در دنیای فوتبال و مربیگری آن بوده و تا به حال ۵ تیم ملی متفاوت را در سطح جهان هدایت كرده است. بورا میلوتینوویچ حتی دو سال و اندی پیش برای شركت در مراسمی در فوتبال ایران در تهران سفری به كشورمان داشت و با تعدادی از مقام ها و دست اندركاران فوتبال ایران ملاقات و گفت وگو كرد.
● برای جام ۲۰۱۰
اگر ضعف های كلی فوتبال جاماییكا را عجیب و نشانه نزول این فوتبال بدانیم، باید متذكر شویم ضعیف و متوسط بودن تیم اعزامی به تهران جای حیرتی ندارد زیرا فاقد اكثر قریب به اتفاق ستاره های این كشور است. خود میلوتینوویچ هم اعتراف كرده است كه شماری از نفرات این تیم فقط افرادی هستند كه او می خواهد در درازمدت و برای دور مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ پرورش دهد.
پیش از این كه توضیح بیشتری در باره تیم اعزامی به تهران ارائه دهیم بد نیست از نكات كلی تر مطلع شوید. جاماییكا در كل تاریخ فوتبال فقط یك بار (۱۹۹۸) به دور نهایی جام های جهانی راه یافته و در سایر موارد یا اصلاً شركت نكرده و انصراف داده و یا در دور مقدماتی ناكام شده و بالا نرفته است.
پیروزی ها و پیشینه خوب جاماییكا در جام كاراییب را پیشتر برای شما آوردیم اما در گستره ای وسیعتر كه جام ملت های آمریكای شمالی و مركزی (گولدكاپ) را در بر می گیرد، جاماییكا هرگز اول و حتی دوم هم نشده است. بالاترین رتبه حاصله این كشور مقام سومی سال ۹۳ بوده و در سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۵ به نیمه نهایی نرسیده است و امسال نیز همان طور كه در سطور قبلی اشاره كردیم، «بچه های رگی» اصلاً به دور پایانی جام صعود نكردند و این تكرار تجربه تلخ سال ۱۹۹۶ فوتبال جاماییكا بود. با این حساب حتی اگر جاماییكا برای سفر اخیرش به شرق آسیا و سپس بسط دادن آن به غرب قاره و شهر تهران از تیم اصلی اش سود می جست، باز هم ما یك حریف بزرگ و قابل ذكر را مقابل خود نمی دیدیم.
به همین سبب بود كه جاماییكا در پیكارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۶ نه تنها به یكی از ۳ رتبه اول در منطقه كونكاكاف و به واقع یكی از مجوز های صعود مستقیم دست نیافت بلكه راه ورود به مرحله پلی اف را نیز پیدا نكرد و تری نیداد كه به این مرحله رسید با غلبه بر بحرین راهی دور پایانی جام جهانی شد.
● اوصاف بهترین ها
دلایل نزول محسوس فوتبال ملی جاماییكا مشخص نیست، اما این نكته محرز و روشن است كه برخی بازیگران فعلی تیم ملی این كشور هم نام و نشانی آشنا دارند و هم در باشگاه هایی بالنسبه قابل قبول در خارج توپ می زنند و اگر به سوابق شان رجوع كنید، چندان ضعف و نزولی در آن نمی بینید و برعكس برخی كارهای قابل ذكر را انجام داده اند. بدنیست اوصاف كوتاه این مردان را برای شما بیاوریم:
جاماییكا درون دروازه ریچارد مك كالوم و داناوان ریكتز را دارد كه دومی با ۳۰ سال سن در باشگاه برادفورد انگلیس بازی می كند.
در خط دفاع به شاوارا تامس می رسیم كه عضو گالكسی لس آنجلس یعنی باشگاه جدید دیوید بكام معروف است. او ۲۷ ساله است و هم در دفاع كناری و هم دفاع وسط قابل استفاده است. دیمی ین ویلیامز از باشگاه سبا یونایتد و اونیل اسمیت عضو هاربور ویو دیگر مدافعان قابل ذكر جاماییكا هستند. با این حال مجبور به تذكر این نكته هستیم كه خط دفاع جاماییكا همچون گذشته از نقاط قوت این تیم نیست و معمولاً در برابر فشار و حملات تیم های رقیب كم آورده و گاه گل های متعددی خورده است.
در خط میانی جاماییكا به نام های ذیل بر می خوریم: جیسن ایول هافبك ۳۰ ساله میدلزبرو انگلیس، جرمن جانسون مرد میانی باشگاه شفیلد ونزدی انگلیس، كاری استیفن سون عضو باشگاه آ.ا.ك. استكهلم سوئد، شون فریزر هافبك بواویشتای پرتغال، كریس جكسون بازی ساز تیم تیولی گار دنز جاماییكا و جمال كمپبل رایس هافبك ۲۴ ساله تیم ساوت اند انگلیس. در خط حمله جاماییكا طی دو سه سال اخیر ریكاردو فولر از بقیه معروف تر و مطرح تر بوده است. او ۲۸ ساله و عضو باشگاه استوك سیتی انگلیس است. لوتون شاتون دیگر فوروارد قابل ذكر جاماییكا است كه ۲۲ سال دارد و فوتبال باشگاهی اش را در شفیلد یونایتد تعقیب می كند. لئون استریكلند ۲۵ ساله هم كه از باشگاه آرنت گاردنز جاماییكا می آید در بازی های ملی اخیر این كشور خودنمایی كرده است.
● مردان شاخص گذشته نزدیك
اگر آنها كه نام شان آمد مردان مطرح امروز (۲۰۰۷) فوتبال جاماییكا هستند ( و متأسفانه اكثرشان به تهران نیامده اند) در گذشته نزدیك هم مردان مطرح (و حتی مشهورتری) برای فوتبال ملی جاماییكا پای در میدان نهاده اند. از آن جمله اند: آرون لارنس دروازه بان ۳۹ ساله، لوید باركر مدافع ۳۷ ساله، ریكاردو گاردنر مدافع ۲۹ ساله بولتون و همباشگاهی اندرانیك تیموریان كه اینك هم جزو نفرات تیم ملی جاماییكا است. ایان گودیسون مدافع ترن میر روورز، استیفن مالكو مدافعی كه چندی پیش در گذشت، فرانك سینكلر مدافع هادر سفیلد انگلیس، پیتر كارگیل هافبكی كه متولد سال ۱۹۶۴ بود و چند سال پیش دارفانی را وداع گفت، رابی ارل هافبك بازنشسته، ریچارد لانگلی هافبك لوتون تاون، تئودور ویت مور هافبك سبا یونایتد، والتربوید مهاجم ۳۵ ساله تیم ناگو هد، ماركوس گیل مهاجم ۳۷ ساله الدرشات انگلیس، بری هیلز از تیم پلیموت، كوین لیزبی مهاجم چارلتون و پل هال از چستر فیلد كه مثل گیل و لیزبی یك مهاجم است.
● علاقه مندی لازم
تیمی كه جاماییكا به تهران فرستاده، هر درسی بگیرد برای سال های بعد خواهد بود و اگر بورا میلوتینوویچ تا آن موقع در جاماییكا بماند می تواند با بهره گیری از این درس ها آینده ای بهتر را برای فوتبال ملی این كشور پی ریزد. قدر مسلم این كه در فوتبال جاماییكا علاقه مندی لازم وجود دارد. اما متفرق و پخش بودن ملی پوشان این كشور در نقاط مختلف دنیا و بخصوص در انگلیس و نبود وقت تدارك و تمرین مشترك بین این نفرات سبب شده جاماییكا كمتر بتواند تیمی هماهنگ را به میدان بفرستد و در حالی كه فن و هنرش را داشته، یكدست نبودن تیم جاماییكا كار دستش داده است.
هر یك از این نفرات از باشگاه های متفاوت در اروپا و از پس زمینه هایی مجزا می آیند و آموزش های مختلفی دیده اند و چون وقت هماهنگی و تمركز به روی كارشان نداشته اند، جاماییكا نتوانسته است حتی به حق خود در میادین جهانی كه به خودی خودنیز در سطحی بالا نیست، برسد.
به همین خاطر است كه جاماییكا حتی در منطقه خودش (كونكاكاف) نیز تیمی درجه دوم و در جهان، درجه چهارم محسوب می شود و انتظار و برداشت ما از این رقیب نیز باید در همین سطح و درجه باشد.
وصال روحانی
منبع : روزنامه ایران