مبارزه با فساد مالی در فوتبال

افشین قطبی یک میلیارد تومان، علیرضا واحدی نیکبخت۴۰۰ میلیون، ابراهیم توره ۳۶۰ میلیون، محسن خلیلی ۳۵۰ میلیون و البته مجتبی شیری ۲۰۰ میلیون تومان. این ارقام نجومی که همگی روی جلد نشریات ورزشی خودنمایی می کنند، فقط مختص باشگاه پرسپولیس نیست.
در استقلال هم که مدیرعاملش ادعا کرد، ما با حساب و کتاب پول خرج می کنیم، هیچ یک از بازیکنان ترکیب اصلی اش، زیر ۲۰۰ میلیون تومان نگرفته اند و البته برخی باشگاه های دیگر از جمله سپاهان، سایپا و مس کرمان هم از قافله ولخرجی در فصل نقل و انتقالات عقب نمانده اند.
این پرداخت های کلان و خارج از شمول سازما ن ها و وزارتخانه های دارای باشگاه های دولتی، رئیس سازمان تربیت بدنی را بر آن داشت که طی نامه ای به رئیس جمهور خواستار دستور ویژه برای کنترل و نظارت بر هزینه کرد باشگاه های دولتی شود.
علی آبادی که خود مسئولیت نظارت بر امور ۲ باشگاه پرخرج استقلال و پرسپولیس را به عهده دارد، در بخشی از نامه اش به دکتر احمدی نژاد آورده است: این هزینه های سرسام آور نه تنها به رشد فوتبال منجر نشده بلکه موجب فساد و خلاف رفتاری در باشگاه ها شده است.
بدون شک افزایش بی رویه هزینه ها اعم از دستمزد بازیکنان و مربیان از سوی باشگاه های دولتی موجب آسیب دیدگی دیگر رشته های ورزشی شده و به یقین ادامه این روند و عدم مدیریت بر فوتبال باشگاه های دولتی، بخش خصوصی را به دلیل نداشتن توان برای رقابت و مقابله با بخش های دولتی به حاشیه خواهد برد که عواقب آن در دراز مدت قابل پیش بینی است لذا سازمان تربیت بدنی به منظور شفاف سازی و جلوگیری از رقابت های تخریب گرایانه این افزایش ها، به وزارتخانه ها و دستگاه های دولتی که حامی باشگاه های ورزشی هستند، مواردی را برای اجرا ابلاغ کرده، به طوری که مقرر شده است سقف قرارداد هر بازیکن نسبت به سال گذشته، ۲۰ درصد کاهش داشته باشد. رئیس سازمان تربیت بدنی در پایان این نامه، از رئیس جمهور درخواست کرده است، چنانچه صلاح می داند موارد ذکر شده در هیات وزیران با دستور اکید ایشان پیگیری شود. وقتی مدیر عامل باشگاه صنعتی چون ذوب آهن با تعجب از عدد و رقم هایی که برخی بازیکنان در فصل نقل و انتقالات می گیرند، حرف می زند، باید یقین پیدا کرد که هیچ کنترل و نظارتی روی دستمزدها در فوتبال کشورمان نیست.
سعید آذری می گوید: «با نظرات رئیس سازمان تربیت بدنی کاملا موافق هستم، چرا که پرداخت های آنچنانی را مغایر با اهداف نظام جمهوری اسلامی می دانم. اگر همه باشگاه ها خودگردان بودند، زیاد انتقادی به قضیه وارد نبود، اما وقتی این پول ها از بیت المال هزینه می شود، نمی توان ساکت ماند.» در ادامه یک سوال در ذهن مدیرعامل باشگاه ذوب آهن ایجاد می شود که طرح آن، خالی از لطف نیست; مهندس علی آبادی که خود ریاست مجمع ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس را به عهده دارد، چطور اجازه می دهد این باشگاه ها این گونه در فصل نقل و انتقالات ولخرجی کنند؟!
آذری که دل پری از سیاستگذاری های سازمان در قبال ۲ تیم تحت نظارتش دارد، می گوید: در حالی که استقلال و پرسپولیس روزانه در حال منفجر کردن بمب های خبری در فصل نقل و انتقالات هستند چطور می شود جلوی هزینه های گزاف را گرفت. کدام قانون می گوید فلان باشگاه یک میلیارد به سرمربی اش بدهد در حالی که ما فصل گذشته به ۱۲ عضو کادر فنی مان فقط ۳۷۰ میلیون تومان داده ایم. این بودجه ها از کجا می آید؟ آن هم در شرایطی که استقلال به گفته آقایان، ۹ میلیارد و پرسپولیس ۱۲ میلیارد بدهی دارند. آذری در ادامه به سقف قراردادهای باشگاهش اشاره می کند تا اختلاف هزینه ها میان ۲ باشگاه پرطرفدار پایتخت و دیگر تیم ها بیشتر آشکار شود: ما در ذوب آهن به هیچ بازیکنی بیشتر از ۱۶۰ میلیون تومان نمی دهیم. همین ابراهیم توره قبل از رفتن به پرسپولیس از طریق مدیر برنامه هایش با ما هم مذاکره کرد و ما گفتیم بیشترین پولی که می توانیم برای او بپردازیم، ۱۷۰ هزار دلار است. حال آن که پرسپولیس بیشتر از دو برابر این پول را به او پرداخت کرد.
تازه این ۲ باشگاه به جذب ۶ بازیکن لیگ برتری هم بسنده نمی کنند و با فرستادن بازیکنان به لیگ دسته اول و دوم و جذب دوباره آنها چیزی حدود ۷ یا ۸ قرارداد بالای ۱۷۰ میلیون تومان بابت خریدهای جدیدشان می پردازند. به نظر من اگر قرار است کنترل و نظارتی بر هزینه های فوتبالی شود، باید آغاز آن از استقلال و پرسپولیس باشد; چرا که اگر این ۲ باشگاه کنترل شوند، کنترل دیگر باشگاه ها زیاد دشوار نخواهد بود. بهمن فروتن، مربی خوشفکر فوتبال ما یکی دیگر از کارشناسانی است که درباره موضوع مبارزه با فساد مالی در فوتبال نظر می دهد. او نگاه متفاوتی نسبت به مساله دارد:«اینکه اغلب بازیکنان قرارداد سفید امضا می کنند، یک واقعیت است. به عنوان مثال بازیکن یک مبلغی می گیرد ولی دو برابر آن در جاهای دیگر تقسیم می شود.
تازه آن مبلغ دریافتی را هم بازیکن به فدراسیون می دهد تا مالیاتی شامل اصل رقم قراردادش نشود. حال باید پرسید در این میان مدیرعامل باشگاه چه وظیفه ای دارد؟ مدیر باید پولش را قانونی خرج کند، نه این که از فلان دلال مشاوره بگیرد که با بازیکن چگونه کنار بیاید. حتی اگر مدیران باشگاه ها پول زیادی در اختیار داشته باشند نباید دست به چنین اقداماتی بزنند. وقتی یکی از مدیران باشگاه ها با دلیل و مدرک می گوید: ۱۷۰ میلیارد تومان هر ساله به فوتبال ما تزریق می شود، اما ۷۰ میلیارد آن گم می شود، از آقای علی آبادی انتظار می رود که عکس العمل نشان دهد. این پول، پول دولت است و از جیب مربی خرج نمی شود. اما واقعا من دلم برای این پول می سوزد، امیدوارم مسئولان ورزش هم دلشان برای این پول بسوزد.
فروتن که در جریان نامه رئیس سازمان تربیت بدنی به رئیس جمهور نبود، پس از اطلاع از آن عنوان کرد: با شناختی که از این فوتبال دارم، می دانم که زور آن به نامه علی آبادی خواهد چربید. با این حال، چشم امید من به این نامه است و امیدوارم آقای رئیس جمهور نسبت به آن واکنش نشان دهد. اگر ایشان می خواهد جلوی برخی فسادهای مالی را بگیرد، راحت ترین جا برای ایشان فوتبال است، چراکه همه حساب و کتاب ها در آن، عیان است و آدم های آن نیز مشخصند.
قصد داشتیم در این گزارش، از نظرات مجید جلالی که خود ۲ سال پیش در نامه ای از رئیس جمهور خواسته بود جلوی فساد مالی در فوتبال را بگیرد، استفاده کنیم، اما او با بیان این جمله که حرف هایش بی فایده خواهد بود. از ورود به این مساله خودداری کرد. علی ای حال نامه علی آبادی به رئیس جمهور را به فال نیک می گیریم، چراکه می تواند سرآغازی بر مبارزه با فساد مالی در فوتبال کشور باشد.

رضا پورعالی

منبع : روزنامه ابتکار