بایسته های دولت اسلامی

طی سی سال گذشته تلاشهای بسیاری برای ریل گذاری در سیاست ایران صورت گرفته تا قطار رقابتهای سیاسی در ایستگاه بی ثباتی متوقف نشود. در دولتهای گذشته همواره بازسازی هندسه سیاسی کشور روی میز کار دولتمردان و جریانات سیاسی قرار داشته که البته برخی اوقات گرایشات غیر بومی و بعضا سکولاریستی در مدیریت و مهندسی رقابتهای سیاسی نه تنها به ثبات سیاسی منجر نشد، بلکه مولد نوعی بی ثباتی، آنومی و بی هنجاری در رفتار احزاب و جریانات سیاسی گشت. اما در آستانه چهارمین دهه از عمر با برکت انقلاب اسلامی با اقبال عمومی به یک دولت مکتبی و اصولگرا بر سر کار آمده است که نوید بخش طلیعه ثبات سیاسی پایدار در ایران است. دولت نهم محصول نوسازی فرهنگ سیاسی در ایران مبتنی بر اصول و ارزشهای انقلاب است. در واقع دولت اصولگرای نهم آغازی بر توزیع خاصی از ارزشها، ایستارها، هنجارها ومهارتهای سیاسی مبتنی بر معیارها و شعارهای انقلاب اسلامی است.
در حرکت اسلامی ملت ایران، انقلاب اسلامی اولین منزلگاه بود که در ادامه به تشکیل نظام اسلامی انجامید. تحقق دولت اسلامی از همان عنفوان انقلاب اسلامی به عنوان یکی از اهداف اصلی حرکت اسلامی ملت ایران مطرح شد و تشکیل این الگوی آرمانی از دولت مقدمه ای بر شکل گیری بطئی “جامعه اسلامی” قلمداد می شد. اما دراین مسیر ملت بصیر ایران شاهد پستی و بلندی هایی نیز بود.
به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب در سال آغازین دولت نهم:” از همان اوان کار، تلاش برای تشکیل دولت اسلامی شروع شد. بعضی‌ها می‌گویند شما بعد از ۲۷ سال می‌خواهید دولت اسلامی تشکیل دهید؟ نه، تلاش و اقدام برای تشکیل دولت اسلامی از روز اول شروع شد؛ منتها افت و خیز داشته؛ پیشرفت و عقبگرد داشته؛ در جاهایی موفق بودیم، در برهه‌ ای موفق نبودیم. بعضی از ماها وسط راه پایمان لغزید؛ بعضی از ماها در اصل هدف مردد شدیم؛ بعضی از ماها نتوانستیم خود را نگه داریم؛ دلبسته‌ به رفتارهای طاغوتی شدیم.”
اما در اثنای تبلیغات انتخاباتی ریاست جمهوری نهم شعار تشکیل دولت اسلامی از جانب یکی از جریانات و اضلاع رقابت پررنگ گشت و عمده جهت گیریها و برنامه های اجرایی قبل و بعد از انتخاب بر این اساس پی ریزی شد. نوعا اعتقاد بر این است که تنها یک الگوی مدیریت انقلابی قادر است انقلاب را از بلیه انحرافات حفظ کند چرا که علت موجده انقلاب اسلامی همان علت مبقیه آن است. بازیابی هویت ارزشی و استاندارد سازی اسلامی رفتار دولت، گفتمان دولت نهم را به گفتمان انقلاب اسلامی نزدیک کرد. عدالت خواهی و استکبار ستیزی به عنوان محورهای انقلاب اسلامی بار دیگر مورد التفات قرار گرفت. در حالی که برخی در گذشته خجالت می کشیدند که حقایق انقلاب را بر زبان جاری کنند، اعاده‌ عزت ملی و ترک انفعال در مقابل سلطه، تجاوز و زیاده‌طلبی و ترک شرمندگی در مقابل غرب و غربزدگی در سرلوحه سیاست خارجی دولت نهم قرار گرفت؛ روند غرب‌باوری و غرب‌زدگی که متاسفانه در حال نفوذ به بدنه‌ مجموعه‌های دولتی بود، متوقف گردید؛جلوگرایش‌های سکولاریستی و رسوخ آن در بدنه‌ مجموعه‌ مدیران کشورگرفته شد.
به تعبیر مقام معظم رهبری: “نظام انقلابی، بر مبنای دین و بر مبنای اسلام و بر مبنای قرآن شکل گرفته و به همین دلیل از حمایت میلیونی این ملت برخوردار شده و جانهایشان را کف دستشان گرفته‌اند و جوانهایشان را به میدانهای خطر فرستاده‌اند؛ آن وقت مسئولان یک چنین نظامی دم از مفاهیم سکولاریستی بزنند؟! “یکی بر سر شاخ و بن میبرید”؛ یعنی خودشان بنشینند و بنا کنند بن این‌مبنا و قاعده را کلنگ زدن! خیلی چیز خطرناکی بود. خب، الحمدلله اینها جلویش گرفته شد”؛ روحیه‌ تهاجم در مقابله‌ با زورگویان بین‌المللی و مدعی بودن در مسائل مختلف بین المللی مثل حقوق بشر، حقوق زنان، هولوکاست و ... در این دولت شکل گرفت؛ ساده زیستی و مردمی بودن احمدی نژاد و کابینه اش بار دیگر دولت را به مردم بازگرداند و این امتیاز بزرگی است که امروز مردم دولت را از جنس خودشان می دانند و...

منبع : روزنامه رسالت