نقش دشمن دانا و دوست نادان

▪ پرسش:
دشمن دانا و دوست نادان چه نقشی را درجهت انحراف افکار واندیشه های ناب اسلامی و عملکردهای صحیح و تاثیرگذار ایفا می کنند؟
▪ پاسخ:
به طور کلی هر مکتبی برای حفظ و بقای خود لاجرم باید دشمنان خود را شناخته و با آنها به مقابله برخیزد. عدم شناسایی و شناخت دشمنان موجبات رخنه و نفوذ آنها را در داخل صفوف پـیروان هر مکتب فراهم آورده و دریک زمانبدی مشخص آن مکتب و اندیشه را به انحراف کشانده و از اصالتهای مکتبی و ارزشی آن دور می گرداند. نکته اساسی در این فرایند میزان تاثیرگذاری این دو دسته دشمن است که چگونه و با چه روشی عمل می کنند؟ دشمن دانا غالبا در لباس دشمنی آشکار افکار و عملکرد خود را به ما عرضه می کند و کسانی که در نقطه مقابل آن باشند به روشنی می توانند او را مورد شناسایی قرار داده و با افکار و اعمال او به مقابله برخیزند.
به تعبیر دیگر دشمن عریان، افکار و ماهیت او را در زمان و مکان معین می توان مورد شناسایی قرارداد و با او مبارزه نمود. اما دوست نادان درقالب دشمن عریان ظاهر نمی شود بلکه در مقام دوستی به جهت ناآگاهی و یا جهل مرکب افکار و اعمالی را از خود بروز می دهد که فرایند آن در نهایت به مکتب و ارزش های خودی لطمات و ضربات سنگینی را وارد خواهد کرد. تعبیر قرآن کریم نیز در این زمینه موید همین مطلب است که بعد از نصب امامت علی (ع) توسط پیامبر اعظم(ص) در روز غدیر و اکمال دین و اتمام نعمت به مسلمانان هشدار می دهد. امروز دیگر کفار و دشمنان از دین شما ناامید شده اند پس دیگر از آنان نهراسید بلکه از خودتان بترسید. تجربه بیست و نه ساله انقلاب و نظام ما نیز این نکته کلیدی را ثابت می کند که دشمنان داخلی به ویژه آنان که درلباس خودی ظاهر شدند بیشترین ضربات و لطمات را به ما وارد کرده اند. شهید والامقام مرتضی مطهری (ره) این مطلب را به شایستگی تبیین نموده اند که با الهام از نوشتار ایشان مطلب را به پایان می بریم:
«اندیشه های بیگانه از دو طریق نفوذ می کنند، یکی از طریق دشمنان، هنگامی که یک نهضت اجتماعی اوج می گیرد و جاذبه پیدا می کند و مکتبهای دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. پیروان مکتب های دیگر برای رخنه کردن در آن مکتب و پوسانیدن آن از درون، اندیشه های بیگانه را که با روح آن مکتب مغایر است، وارد آن مکتب می کنند و آن را به این ترتیب، از اثر و خاصیت می اندازند یا کم اثر می کنند.
دیگر از طریق دوستان و پیروان، گاهی پیروان خود مکتب به علت ناآشنایی درست با مکتب، مجذوب یک سلسله نظریات و اندیشه های بیگانه می گردند، و آگاهانه یا ناآگاهانه آن نظریات را رنگ مکتب می دهند و عرضه می نمایند. امروز که نهضت اسلامی ایران اوج گرفته و مکتبها و «ایسم»ها را تحت الشعاع قرار داده است.
هر دو جریان را مشاهده می کنیم؛ هم گروهی را می بینیم که واقعاً دلبسته به مکتبهای دیگر بخصوص مکتب های ماتریالیستی هستند و چون می دانند با شعارها و مارکهای ماتریالیستی، کمتر می توان جوان ایرانی را شکار کرد، اندیشه های بیگانه را با مارک اسلامی عرضه می دارند و هم می بینیم- و این خطرناکتر است- که افرادی مسلمان، اما ناآشنا به معارف اسلامی و شیفته مکتب های بیگانه، به نام اسلام اخلاق می نویسند و تبلیغ می کنند، اما اخلاق بیگانه، فلسفه تاریخ می نویسند، همان طور فلسفه دین و نبوت می نویسند، همان طور...
من به عنوان یک فرد مسئول با مسئولیت الهی، به رهبران عظیم الشان نهضت اسلامی که برای همه شان احترام فراوان قائلم، هشدار می دهم و بین خود و خدای متعال اتمام حجت می کنیم که نفوذ و نشر اندیشه های بیگانه به نام اندیشه اسلامی و با مارک اسلامی، اعم از آنکه از روی سوء نیت یا عدم سوء نیت صورت می گیرد خطری است که کیان اسلام را تهدید می کند. راه مبارزه این خط، تحریم و منع نیست. مگر می شود تشنگانی را که برای جرعه ای آب له له می زنند، از نوشیدن آب موجود، به عذر اینکه آلوده است، منع کرد؟!
این ما هستیم که مسئولیم، ما به قدر کافی در زمینه های مختلف اسلامی، کتاب به زبان روز عرضه نکرده ایم، اگر ما به قدر کافی آب زلال و گوارا عرضه کرده بودیم به سراغ آبهای آلوده نمی رفتند.(۱)
۱- شهید مرتضی مطهری(ره) نهضتهای اسلامی در۱۰۰ ساله اخیر، صص ۸۷تا ۸۹

منبع : روزنامه کیهان