جنجال سازی درباره اکبر اعلمی را تمام کنید

به دنبال سخنرانی اکبر اعلمی، نماینده شجاع مردم تبریز در مجلس شورای اسلامی که انتقاداتی را علیه دولت احمدی نژاد در جمع عده محدودی در استان زنجان ایراد کرده بود، گویا سوژه ای شده است تا برخی از عناصر که گویا چندان از انتقادات تند و تیز ایشان از دولت کنونی خشنود نبوده و دل پری از این نماینده مجلس دارند همچنان به موضوع ادامه داده و به اشکال مختلفی به آن بپردازند.
جدای از مباحثی که ایشان درباره ضرورت انتقاد حتی از کابینه امامان معصوم (ع) مطرح کرده بود و در این زمینه حتی برخی از شخصیت های مطرح حوزه علمیه اعلام داشتند که در صورت مشاهده خلاف از کابینه امام معصوم(ع) نیز انتقاد و تذکر واجب موکد است و آن را جزو بدیهیات و الفبای اسلام دانسته بودند باید جست وجو کرد که اساسا موضوع دامن زدن به چنین مباحثی از کجا نشات می گیرد؟
مگر اکبر اعلمی فرد ناشناخته ای است؟ مگر وی همواره در سخنرانی هایش از حقیقت راه امام حسین(ع)، و سرسپردگی خویش به حضرت سید الشهدا یاد نمی کند و حتی در سخنرانی زنجان نیز گفته بود: افتخارم این است که بخشی از وجود ناقابل ام را در راه امام حسین(ع) نثار کرده ام.
پس چرا عده ای ماجرا را تمام نمی کنند؟ گویا برخی روزنامه ها سوژه کم آورده اند که باز هم مخالفت خویش را این گونه در تیترهای صفحه اول نشان می دهند؟
میرتاج الدینی نماینده دیگر مردم شریف تبریز در مجلس و نائب رئیس کمیسیون فرهنگی در این زمینه می گوید: بنده پس از استماع نوار سخنان اعلمی نماینده تبریز و توضیحاتی که وی داده از این اظهارات قصد اهانت به مقدسات را برداشت نکردم.
ایشان حتی تاکید می کند: اکبر اعلمی این بحث ها را در یک محیط محدود و در جلسه خواص مطرح کرده اند و در همان ابتدای صحبت گفته اند کل بحث داخلی است و بدون هماهنگی نباید در خارج از این جلسه پخش شود. دلیل ایشان این بوده از آنجایی که صریح صحبت می کنند، ممکن است برداشت های نادرست در بیرون از این محفل بیان شود.
راستی آیا اظهارات امثال میرتاج الدینی مدعیان دینداری را کافی نیست؟ چرا هنوز عده ای به دنبال جنجال سازی و گرفتن ماهی مقصود خود از این موضوع هستند.
البته همراهان و همسویان دولت نهم، گویا از سخنرانی این نماینده در انتقاد از عملکرد رئیس جمهور بسیارناراحت شده اند که باید گفت آنان نیز حق پاسخگویی دارند اما آیا نباید بپذیریم که بحث از مقدسات، نباید دستمایه و ابزاری برای انتقام گیری قرارگیرد؟
چگونه است در زمانی که حتی امام جمعه محترم تبریز، در نماز عبادی، سیاسی جمعه خواستار آن شده اند که هر چه سریع تر موضوع خاتمه یافته و از مردم نیز همین را خواسته اند چرا عده ای با بهره گیری از ادبیاتی بسیار سخیف و دور از شان، به دنبال آن هستند عقده های خویش را از صراحت کلام اکبر اعلمی اینگونه خالی کنند؟
ای کاش برای افکار عمومی روشن می شد این عده معدود چه منویات و اهدافی از دامن زدن به موضوعی که از سوی هیچ یک از مراجع دینی و مقامات با واکنش و اعتراض روبه رو نشده، به دنبال چه اهداف و منافعی هستند؟
آیا نباید آن دسته از مطبوعاتی که با ادبیات خاص خویش همچنان به موضوع مذکور دامن می زنند به خود آیند و بپذیرند که روز قیامتی هم در کار است؟

نویسنده : روح الله حقیقت طلب

منبع : روزنامه مردم سالاری