به کجا باید رفت

اکثر خشونت‌ هایی که در محیط‌ های کاری رخ می ‌دهند چندان به کارکنانی که قبلاً در آنجا کار می‌کرده‌ اند، ارتباطی ندارند. ریشه‌ این اتفاقات، رقابت میان کسانی است که در ظاهر همکار یکدیگر هستند اما در عمل به جان هم می ‌افتند.
همواره به دنبال رهبران این اتفاقات رفتن، اثربخش نیست. انعطاف ‌پذیری هم در برخورد با موافقان و هم در برخورد با مخالفان، کار شما را ساده ‌تر و لذت ‌بخش‌ تر می‌ سازد. اگر با دیگر افراد ملاقات و گفتگو کنید، نتیجه‌ بهتری به دست خواهید آورد. این افراد بهتر می ‌توانند بر همتایا‌‌ن خود تاثیر بگذارند. آنها مطمئن ‌ترین ائتلاف‌ ها را در بین خود دارند. رابرت سیالدینی در کتاب «نفوذ: روان ‌شناسی ترغیب» می ‌نویسد: «این نوع ارتباط برقرار کردن با دیگران به معنای استثمار آنها نیست. بلکه کاملاً بر عکس است. شما به شکلی منصفانه آنها را در شبکه‌ ای از تعهدات و تعاملات درگیر می‌ کنید که به نفع همه هستند آن هم در عصری که انسانیت رو به افول است.»
بنابراین هر کاری که از دستتان برمی ‌آید برای مدیران ارشد، کارکنان و گروه‌ های همتا انجام دهید. به خاطر داشته باشید که انعطاف ‌پذیری یک مسیر دو طرفه است. اگر می‌ خواهید از حمایت افراد برخوردار باشید، باید آنقدر دوست داشته باشید که به شما به اندازه‌ چشمانشان اعتماد داشته باشند.

منبع : نشریه میثاق