۱۸ اسفند ـ ۹ مارس ـ ابوشکور بلخی شاعر اندیشمند ایران در یک نگاه

نهم مارس ۹۸۷ میلادی ( ۳۶۵ هجری خورشیدی ) سالروز در گذشت ابو شكور بلخی یكی از ۲۷ شاعر و ادیب دوران سامانیان است كه نظم و نثر فارسی را احیاء كردند. ابو شكور از نخستین منثوی سرایان ایران است . وی مردی فروتن بود و فروتنی اش از این شعراو استنباط می شود كه گفت :
تا به آنجا رسید دانش من
كه بدانم همی كه نادانم
ابو شكور كه فارسی او با فارسی امروز تفاوتی ندارد و بسیار ساده و روان است معتقد به تاثیر دانش افراد در اخلاق و رفتار انسان است و این باور از این شعر او به دست می اید:
خردمند داند كه پاكی و نرم
درستی و راستی و گفتار نرم
وی میان « اراده و تصمیم» و « خرد و دانش » رابطه مستقیم بر قرار دیده كه خردمند را قادر به كنترل نفس اماره دانسته و در این زمینه گوید:
خردمند گوید خرد پادشاست
كه بر خاص و برعام فرمانرواست
ابو شكور همچنین براین عقیده است كه دانش همه مسائل را حل می كند و در این باره گوید:
جهان را به دانش توان یافتن
به دانش توان رشتن و بافتن
«آفرین نامه » از ابو شكور بلخی است . وی مورد توجه و عنایت خاص نوح سامانی بود

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز