فیلم های خارجی بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر مارادونا

● درباره کارگردان
«مارکوریسی»، کارگردان، فیلمنامه نویس و تولیدکننده فیلم از کشور ایتالیاست. وی از رشته فلسفه دست کشید و از سال ۱۹۷۱ به عنوان دستیار با فیلم «عمو نلوریسی» شروع به کار کرد. وی با فیلمنامه نویسی فیلم های پدرش به کار ادامه داده در سال ۱۹۸۲، «ریسی» اولین فیلم خود را با عنوان «می روم تا تنها زندگی کنم» کارگردانی کرد.
فیلم هایی که مارکوریسی کارگردانی آنها را برعهده داشته عبارتند از:
▪ می روم تا تنها زندگی کنم (۱۹۸۲)،
▪ یک دختر و یک پسر (۱۹۸۴)،
▪ توپ آتش (۱۹۸۵)،
▪ سربازان (۱۹۸۷)،
▪ همواره شادباشی (۱۹۸۹)،
▪ پسرم بیرون (۱۹۹۰)،
▪ دیوار لاستیکی (۱۹۹۱)،
▪ در قاره سیاه (۱۹۹۳)،
▪ تنها کشور در دنیا (۱۹۹۴)،
▪ بسته (۱۹۹۴)،
▪ بچه های کار (۱۹۹۶)،
▪ آخرین شب سال نو (۱۹۹۸)،
▪ سه زن (۲۰۰۱)،
▪ مارادونا، لامانو ددیوس (۲۰۰۷)
▪ آخرین پدر خوانده (۲۰۰۸).
ریسی فیلمنامه این آثار را نیز به رشته تحریر درآورده است:
▪ پدر عزیز (۱۹۷۹)،
▪ آنها تاریخ را می نگارند (۱۹۸۰)،
▪ می روم تا تنها زندگی کنم (۱۹۸۲)،
▪ یک پسر و یک دختر (۱۹۸۴)،
▪ توپ آتش (۱۹۸۵)،
▪ سربازان (۱۹۸۷)،
▪ ریمینی ریمینی (۱۹۸۷)،
▪ پسرم بیرون (۱۹۹۰)،
▪ در قاره سیاه (۱۹۹۳)،
▪ آخرین شب سال نو (۱۹۹۸)،
▪ سه زن (۲۰۰۱)
▪ دختران دلشان برای ایتالیا تنگ می شود. (۲۰۰۲).
● درباره فیلم
فیلم «مارادونا» محصول دو کشور ایتالیا و آرژانتین در سال ۲۰۰۷ به کارگردانی «مارکو ریسی» و تهیه کنندگی «الاید ملی» ساخته شده است. «مانوئل والدیوا»، «سزار ویدال» و «مانوئل ریوس»، فیلمنامه نویسان و «مارکو اونوراتو» فیلمبردار این فیلم هستند. تدوین آن برعهده «پاتریزیو مارونه» بوده است، و «دانیلا چیانچیو» و «روت فیشرمان» طراحان صحنه و لباس این فیلم بوده اند. ضمنا «پیویو» و «آلدو دواسکالزی» موسیقی آن را نواخته اند. «مارکو لئوناردی»، «جولیتادیاز»، «خوآن لیرادو» و «امیلیانو کاجکا» در آن به ایفای نقش پرداخته اند.
● داستان فیلم:
این فیلم ۱۱۳ دقیقه ای زندگی فوتبالیست آرژانتینی، دیگومارادونا، یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال جهان را به تصویر کشیده است.
فیلم با سکانس کوتاهی آغاز می شود که در آن مارادونای جوان از کنار دیواری گذشته و داخل چاه می افتد. زمان می گذرد و صحنه، توجه بیننده را به جشن سال نوی ۲۰۰۰ جلب می کند. در اتاقی از ویلا که جشن در جریان است، شخصیت اصلی، همسرش «کلودیا ویلافین» و «گولرمو کوپولا» حضور دارند. مارادونا از داخل سبد روی میز چیزی برمی دارد و از آن به عنوان بادکنکی استفاده می کند. دیگو به سوی در حرکت می کند، او بیمار است.سپس فلاش بکی طولانی به زندگی دیگو، از زمانی که او کودکی بیش نبود، آغاز می شود. مارادونا در اولین صحنه ۹ ساله و درحال حمل آب به خانه شان در «ویلافیورتیو» است، وی از جلوی زمین فوتبالی می گذرد که دوستانش او را به بازی دعوت می کنند، و او بدون تفکر و توجه به ممانعت های خانواده اش سطل های آب را کنار زمین رها کرده و وارد بازی می شود. در پایان بازی متوجه ناپدید شدن سطل های آب شده و به ناچار عواقب آن را به عهده می گیرد. بنابراین درحالی که از خشم پدر رنج می برد به مدت یک هفته دست از توپ بازی می کشد، بدترین مجازاتی که می توانست اتفاق بیفتد.
فیلم با سکانس کوتاه دیگری ادامه می یابد که در آن دیگو، که هنوز در گودال است، سعی می کند بیرون بیاید و ادامه ماجرا...
● نقد و حاشیه ها
ریسی قصد داشت انسانیت یک بازیکن را نشان دهد، به عنوان یکی از انسان های همواره بزرگ و کسی که با مواد مخدر و بیماری دست و پنجه نرم می کند. ریسی گفت: «البته او از کوکائین استفاده کرد اما عضوی از دولت نبود. مارادونا فردی توانا و خلاق بود که در اصل طی زندگی فقط به خود آسیب رساند، و گلی را که به انگلیس زد به عنوان حرکتی هنرمندانه توصیف کرد».
مارادونا به عنوان همواره- بزرگترین فوتبالیست جهان عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم را به همراه پله برزیلی بعد از درخشش با تیم های بوکاجونیورز، بارسلونا و ناپولی از فیفا دریافت کرد.
او طی چندین سال بازی، ثروتی اندوخت اما زندگی اش بعد از فوتبال پر از نشیب و فراز بود، از بازنشستگی در سن ۳۷ سالگی با مسائل ناراحت کننده و رسوایی که به صورت مصرف موادمخدر، کوکائین و فرار از مالیات نمود پیدا کرد، همراه بود.مارادونای ۴۶ ساله به آرژانتین کمک کرد تا جام جهانی ۱۹۸۶ را از آن خود کند و طرف ایتالیایی، ناپولی را تنها به دو عنوان از لیگ در ۱۹۸۷ و ۱۹۹۰ برساند.
این فیلم که در بیش از صد سینمای ایتالیا به نمایش درآمده است، بنا است در جشنواره فیلم کن نیز شرکت کند.فیلم «مارادونا» از سوی «دایر کتوریت جنرال» برای سینمای وزارت فعالیت ها و میراث فرهنگی ایتالیا، براساس تصمیم وزارتخانه در ۲۶ سپتامبر ۲۰۰۵ به عنوان اثر مهم فرهنگی- ملی شناخته شد.

تهیه و ترجمه: عاصفه زین العابدینی

منبع : روزنامه کیهان