جمعه, ۲۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 10 May, 2024
مجله ویستا

بازی‌های‌ کامپیوتری‌


بازی‌های‌ کامپیوتری‌
در سال‌ ۱۹۹۷، نزدیك‌ به‌ هفتصد كودك‌ ژاپنی‌ در طول‌ یك‌ هفته‌ بخاطر گرفتگی‌ عضلات‌ چشم‌ روانه‌ بیمارستان‌ شدند. تحقیقات‌ نشان‌ داد علت‌ شیوع‌ این‌ بیماری‌، بازی‌ كامپیوتری‌ «پوكی‌مان‌» است‌ كه‌ به‌ تازگی‌ به‌ بازار عرضه‌ شده‌ و در صحنه‌هایی‌ از آن‌ انفجاری‌ سرخ‌ همه‌ صفحه‌ را پر می‌كند.
وزارت‌ بهداشت‌ انگلیس‌ هم‌ اعلام‌ كرد از هر ده‌ دانش‌آموز این‌ كشور، یك‌ نفر از درد مفاصل‌ انگشت‌ شست‌ رنج‌ می‌برد. به‌ هر حال‌ بازی‌های‌ كامپیوتری‌ هم‌ به‌ طرز وحشتناكی‌ در جهان‌ رو به‌ افزایش‌ هستند. از سال‌ ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۰ آمار بازی‌های‌ كامپیوتری‌ ۴۰ درصد افزایش‌ یافته‌. شركت‌ سونی‌ از سال‌ ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۲ تنها ۵/۱۱ میلیون‌ دستگاه‌ Playstation در آفریقای‌ شمالی‌ به‌ فروش‌ رساند.
اعتیاد به‌ بازی‌های‌ كامپیوتری‌ هم‌ امر شایع‌ و غیرقابل‌ كنترلی‌ است‌ و در مواردی‌ خاص‌ حتی‌ به‌ نظر می‌رسد از اعتیاد به‌ تلویزیون‌ مضرتر باشد. كسانی‌ كه‌ به‌ بازی‌های‌ كامپیوتری‌ رو می‌آورند معمولا سعی‌ می‌كنند خود را در این‌ فضای‌ خیالی‌، بهتر از آن‌ چه‌ به‌ راستی‌ در جهان‌ بیرونی‌ هستند، نشان‌ دهند و به‌ این‌ ترتیب‌ خلا درونی‌ خود را پر كنند. تاثیر بازی‌های‌ كامپیوتری‌ در ایجاد توهم‌، خودبزرگ‌بینی‌، تقریبا شبیه‌ تاثیرات‌ الكل‌ بر بدن‌ است‌.
به‌ این‌ منظور، بازی‌های‌ كامپیوتری‌ به‌ نحوی‌ طراحی‌ شده‌اند كه‌ بسرعت‌ بتوان‌ در آنها حرفه‌یی‌ شد. با حرفه‌یی‌تر شدن‌ بازیگر، وابستگی‌ هم‌ بیشتر می‌شود. اگر یك‌ بازیكن‌ تنیس‌ لازم‌ باشد حداقل‌ پنج‌ سال‌ به‌ تمرین‌ مداوم‌ بپردازد تا در نهایت‌ از بازی‌ خود لذت‌ ببرد، بازی‌های‌ كامپیوتری‌ تبحر لازم‌ را ظرف‌ یك‌ هفته‌ در شما ایجاد می‌كنند.
وقتی‌ از پای‌ دستگاه‌ كامپیوتر بلند می‌شوید اولین‌ احساسی‌ كه‌ به‌ سراغت‌ می‌آید حالت‌ سرگیجه‌ و در موارد معدودی‌ حالت‌ تهوع‌ است‌. این‌ احساسی‌ است‌ كه‌ از ابتدای‌ بازی‌ با شما بوده‌، اما جذابیت‌ بازی‌ مانع‌ خودنمایی‌ آن‌ شده‌. معمولا افراد برای‌ رها شدن‌ از سرگیجه‌، دوباره‌ به‌ سراغ‌ بازی‌ می‌روند.
منبع : روزنامه اعتماد