پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

Hot Fuzz


Hot Fuzz
● تحقیقات فانا یک پلیس مسخره
آلن بیلیک، در Hot Fuzz مشغول تحقیق و بررسی و کشف اسرار درخشش اسلحه Double Negative یک پلیس حقه‌باز است.
پس از فیلم ترسناک و مسخره ”Shaun of the Dead“، ادگار رایت کارگردان با یک کمدی مسخره دیگر برگشته است. هدف او قرار گرفتن در جایگاهی بالاتر از فیلم‌های اکشن است. در Hot Fuzz، نیک آنجل (سیمون پگ) آن‌قدر در کار و حرفه خود مهارت دارد که سایر نیروهای پلیس در مقابل او نالایق و بی‌کفایت به‌نظر می‌آیند. اما او را به روستای کوچکی در بیرون از شهر منتقل می‌کنند تا نیروهای پلیس از این مسئله آزرده‌خاطر نشوند. با این‌حال دوباره مهارت‌های او آشکار می‌شود.
از همان ابتدا به این پروژه به‌صورت یک پروژه سنگین انیمیشنی نگاه نشد. ناظر جلوه‌های ویژه که با استیو گاراد، تولیدکننده و سوناپارک، پروژه Double Negative را با موفقیت به پایان رسانده بود، گفت: ”تعداد شات‌های تصویب شده پیش از فیلم‌برداری ۴۵ عدد بود، اما تا پایان کار بیش از سیصد شات گرفته بودیم. گرفتن شات‌ها چندان هم مشکل نبود و با گذشت زما به استواری و ثبات آنها افزوده شد. هر چند هسته دو نفره تیم ما خیلی کوچک بود، اما این‌کار با ذوق، هنر و بسیار مشتاقانه دنبال شد و کارها با علاقه‌مندی پی‌گیری شدند.
ما زمان و فرصت چندانی نداشتیم. این بدان معنی بود که نمی‌توانستیم زمان چندانی را صرف گرفتن شات‌ها کنیم. تنها چند شات ویژه یک یا دو روز وقت ما را گرفتند. ما رکورد ساخت کوتاه‌ترین شات را هم شکستیم: ”یک شات با طول دو فریم!“
بریسکو می‌گوید: ”باید تا جائی‌که می‌توانستیم از سه‌بعدی کم‌تری بهره می‌بردیم. گاهی بازگشت به مکتب‌های قدیمی، سبک و روش‌های کهن و کنار هم گذاشتن عوامل به مزاجمان سازگارتر است.
برای مثال با رنگ‌آمیزی آب می‌شد، به‌جای خون از آن استفاده کرد. حتی می‌شد از چند لایه از گردهای ناشی از برخورد یک گلوله کوچک برای ساخت ابرهای در حال حرکت بهره گرفت.‌“
● ساخت انفجارها
مهم‌ترین سکانس‌های جلوه‌های ویژه مربوط به دو صحنه انفجار مهیب بود. یکی از آنها در روز و در قرارگاه پلیس اتفاق افتاد و دیگری در طول شب در یک عمارت بزرگ خصوصی. اعضاء گروه می‌توانستند بخشی از تخریب را در محل انجام دهند چرا که ساختمان، یک ساختمان متروکه بود. در برخی از شات‌هائی که از نزدیک گرفته می‌شد، اعضاء گروه پنجره‌ها را خراب کردند، اما همه ساختمان را از بین نبردند. برای از بین بردن همه ساختمان، مینیاتوری همانند آن ساخته شد تا به کمک افکت‌های عملی ویژه آن را از بین ببرند.
وقتی‌که گروه در لوکیشن بودند، شات‌های گوناگونی از گوشه و کنار ساختمان گرفتند تا با ترکیب آنها روی ساختمان مینیاتوری هیچ‌یک از ریزه‌کاری‌ها را از دست ندهند. ترکیب، تنها راه کنار هم قراردادن این بخش‌ها بود پس از آن باید دود و گرد و غبار را می‌افزودند. ادگار می‌خواست دود و گرد و غبار مانند یک پرده دینامیکی به سمت دوربین حرکت کرده و همه جا را بپوشاند. البته کار سختی بود، اما ایان سیمسون با ویرایش فوق‌العاده‌اش از پس این بخش برآمد. در همه قسمت‌های دوبعدی این پروژه از Shake استفاده شده است.“
منبع : نشریه تخصصی هنر و رایانه