انتقال فناوری و جایگاه آن در سرمایه گذاری خارجی

انتقال تکنولوژی یا فناوری به عنوان فرایندی که براساس آن، علوم، فنون، مهارتها و تواناییهای علمی و فنی تحت مالکیت یا اختیار شرکت و یا کشور دارندة آن به شرکت یا کشوری که متقاضی چنین دانشها یا مهارتهایی است انتقال می یابد، یکی از مباحث اساسی سرمایه گذاری خارجی را تشکیل می دهد. یکی از اهداف عمدة کشورهای در حال توسعه دستیابی به فناوریهای جدیدِ ابداعی کشورهای پیشرفته و شرکتهای چند ملیتی از طریق جلب و جذب سرمایه گذاری خارجی است. قرارداد انتقال فناوری از نظر تحلیل ماهیت حقوقی در سیستم حقوقی ایران از مصادیق مادة ۱۰ قانون مدنی به حساب میآ ید. فناوری به عنوان یک کالای غیرمادی به صورت تجاری یا غیرتجاری قابل انتقال است. سرمایه گذاری مستقیم خارجی که گاه از آن به مشارکت تجارتی بین المللی تعبیر می شود، مهمترین و اقتصادیترین روش انتقال تجاری فناوری به حساب می آید. از بین روشهای مختلف انتقال فناوری پیشرفته خارجی، سرمایه گذاری مستقیم خارجی از طریق ایجاد شرکتهای مشترک از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است، چرا که از طرفی سرمایه گذار خارجی به علت مشارکت در مالکیت و مدیریت شرکت، معمولاً فناوری قابل قبولی را ارائه می کند و از طرف دیگر به دلیل علم و آگاهی شرکای محلی از اوضاع و احوال مختلف داخلی، حساسیتهای احتمالی حقوقی، اقتصادی و سیاسی به حداقل می رسد.

بهروز اخلاقی
حسین بیابان گرد

منبع : پایگاه اطلاعات علمی