۱۶ نوامبر ۲۰۰۴ ـ رسانه های روسیه در سال ۲۰۰۴ ، هنوز در خوابند!

۱۶ نوامبر ۲۰۰۴برخی از رسانه های جهان سوم که ظاهرا بیش از مطبوعات مسکو نسبت به روسها دلسوزی نشان می دهند از اظهارات لاوروف وزیر امور خارجه روسیه ابراز تعجب کرده و آن را یک عقب نشینی دیگر از جانب جانشینان یلتسین که شوروی را بر باد و نظم جهان را برهم زد دانسته اند که گفته است روسیه در مورد جزایر مورد ادعای ژاپن به قولی که یک مقام شوروی در ۱۹۵۶ داده وفادار است و تسلیم دو جزیره از چهار جزیره را به ژاپن مورد بررسی قرار خواهد داد!. این رسانه ها می گویند : شوروی نماینده ۱۵ کشور بود و روسیه نمی تواند به تنهایی وارث آن و متعهد به رعایت قول مقاماتش باشد. اگر شوروی و حرفهایش معتبر بود که آن را منحل نمی کردند. برای صرف نظر کردن از گوشه ای از قلمرو یک کشور، نیاز به رفراندم است نه تصمیم مقامات و حتی پارلمان که متعهد به محافظت از تمامیت ارضی هستند. هنگامی جمهوری روسیه می تواند خود را متعهد به تعهدات گذشته بداند که به حالت پیش از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ یعنی امپراتوری روسیه بازگردد. اینها مسائل حقوقی پیچیده ای است. ضعف روسها از ۱۵۰ سال پیش، نداشتن روزنامه نگار دلسوز بود و به همین سبب امپراتوری روسیه و بعد از آن شوروی برباد رفت و اینک هم این مطبوعات آن طور که از محتوایشان برمی آید در صدد دفاع از روسها و حقوق آنان نیستند.
رسانه های اروپای غربی استنباط دیگری از مطلب « لاوروف » کرده و نوشته اند: لاوروف تحت فشار ژاپنی ها این مطلب را بیان کرد تا به گوش روسها برسد و واکنش نشان دهند و قضیه به تعویق افتد. باز این رسانه ها تردید کرده اند که رسانه های روسیه که دنباله همان رسانه های خواب آلود شوروی هستند بتوانند مطلب را آن طور که باید به اطلاع روسها برسانند و آنان را برانگیزانند. «تاریخ عمومی» از زمان انقلاب وحدت ایتالیا در نیمه قرن ۱۹ ثابت کرده است که سر یک ملت، بدون داشتن روزنامه نگار دلسوز و ماهر « بی کلاه » است. رسانه های آمریکا بودند که جنگ سرد را بردند و این دولت را با حرف ابر قدرت جهان کردند و اینک هم با توجیه کارهایش نمی گذارند از این مقام پایین افتد.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز