ساز دون بولا

ساز"دون بو لا" ساز سیمی باستانی است که با نوک انگشت و یا مضراب نواخته می‌شود و مورد علاقه ملیت قزاق است. تقریبا همه قزاقی‌ها نواختن این ساز و یا آواز آن را می‌دانند. ساز "دون بو لا" در قرن سوم قبل از میلاد در سین جیان چین مرسوم شد. بدنه این ساز از چوب درست شده و شبیه یک قاشق بزرگ است. در ابتدا هنرمندان مردمی یک قطعه چوب را بشکل قاشق می‌برند و روی آن یک تخته نازک می‌گذارند و دو سیم از روده خشک گوسفند بان وصل نموده و ۹ وسیله صوت در دسته قاشق نصب می‌کنند و باین ترتیب "دون بو لا" درست می‌شود. خوانندگان عامی قزاقی "دون بولا" را همیشه همراه خود جابجا می‌كنند و حتی به هنگام گاوچرانی نیز از آن جدا نمی‌شوند و در اوقات فراغت قزاق‌ها با نواختن "دون بو لا" به پایکوبی و آوازخوانی می‌پردازند و از شادی زندگی بهره‌مند می‌شوند. "دون بولا" می‌تواند در تکنوازی ،گروه نوازی و همراهی با موسیقی‌های دیگر مورد استفاده قرار گیرد .طرز نوازندگی آن با اکثر سازهای زهی فرق ندارد :نوازنده در حالیکه این ساز را بشکل مورب در آغوش گرفته ،با دست چپ ساز را می‌گیرد و با انگشتهای بزرگ و نشانه روی سیم فشار می‌دهد و با انگشتهای بزرگ و میانه دست راست سیم ساز می‌نوازد .با شیوه‌های گوناگون نوازندگی "دون بو لا" صدای ریزش آب چشمه‌ها ،آواز پرندگان و صدای بع بع گوسفندان و همچنین صدای سم اسب‌ها به گوش می‌رسد.
آهنگ : عشق در زادگاه

منبع : رادیو بین‌المللی چین