یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا

به یاد فینال یورو ۲۰۰۰


به یاد فینال یورو ۲۰۰۰
● فرانسه در آرزوی غلبه بر ایتالیا
حتی در دقایق بعد از پیروزی ۰-۱ فرانسه در پرتغال در مرحله نیمه نهایی جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ و در اوج شادی های حاصله سرسخت ترین هواداران فرانسوی ها نیز از خود می پرسیدند كه آیا روال احیای آنان ادامه خواهد یافت یا نه و آیا آنها توان چنین كاری را دارند یا خیر؟فرانسه پس از شروعی بد در این مسابقات از بازی سوم به بعد احیا شد و این روند را با حذف برزیل و پرتغال در مراحل یك چهارم و نیمه نهایی قطعی و تثبیت كرد.
با این حال همگان می پرسند آیا امشب كه فینال جام جهانی هجدهم در شهر برلین بین فرانسه و ایتالیا برگزار می شود، خروس ها می توانند همان كار را با تیم آتزوری هم انجام بدهند؟حقیقت آن است كه همان قدر شانس و احتمال ناكامی برای نسل برتر سال های اخیر فوتبال فرانسه طی دیدار یكشنبه شب وجود دارد كه احتمال توفیق برایشان متصور است، اما چون زیدان می خواهد برای همیشه بازنشسته شود و تورام نیز در پایان این مسابقات در سطح ملی دوباره حاشیه نشین خواهد شد اهمیت نتیجه دیدار امشب برای آنها و تاثیر برد یا باخت برایشان به حد چشمگیری می رسد.
احتمال شكست فرانسه در دیدار امشب كم نیست زیرا ایتالیا به قدری بر روی كار خود متمركز است كه حتی در دیدار بسیار دشوار با آلمان در مرحله نیمه نهایی به ندرت متوجه حمایت عظیم خیل تماشاگران از تیم میزبان شد. فرانسه برای تكرار نمایش های بسیار خوبش در مراحل حذفی كار بسیار دشواری خواهد داشت و با اینكه مهارت های این تیم تاكنون برای انجام هر كاری كفایت كرده و حتی باعث حذف برزیل، اسپانیا و پرتغال هم شده است اما برخی بر این باورند كه خروس ها هر چه توش و توان داشته اند ارائه داده اند و دیگر چیزی برایشان باقی نمانده است.حقیقت هرچه باشد، فرانسه اگر تصور كند برای شكست دادن ایتالیا نمایشی همانند آنچه در برابر پرتغال و حتی برزیل ارائه كرد كفایت خواهد كرد، اشتباه بزرگی را مرتكب شده است.
این تیم برای دیدار امشب به بازی و نمایشی كاملاً متفاوت و فراتر از تمام موارد قبلی و انتظارها نیاز دارد. بازی با پرتغال و ملزومات آن به كلی متفاوت با چیزهایی بود كه در مسابقه با برزیل به چشم خورد و امشب ستیز با ایتالیا هم چیزهایی به شدت متفاوت را می طلبد. هنوز این بیم وجود دارد كه فرانسه به سبب سن بالای برخی مهره های كلیدی اش به نقطه پایان انرژی اش رسیده باشد و نتواند یك بار دیگر و در مهم ترین مسابقه فروغ لازم را داشته باشد.
بسیاری از كارشناسان معتقدند بازی زیزو در برابر برزیل در مرحله یك چهارم نهایی یكی از بهترین نمایش های عمر او و لااقل یكی از پرتاثیر ترین بازی های او طی سه چهار سال اخیر بوده است.حرف های زیدان پس از آن دیدار نیز شنونده ها را به این باور رساند كه وی سرانجام از دوران بد حضورش در رئال مادرید طی سه سال اخیر فاصله گرفته و خاطرات آن را از یاد برده است. در هر حال شكی در این واقعیت نیست كه كاپیتان تیم ملی فرانسه آن دوران را پایان یافته می داند و طی هفته های اخیر تمام هم و غم خود را روی این نكته گذاشته است كه یك پایان پرشكوه در صحنه فوتبال داشته باشد.
او از قبل اعلام كرده بود كه در پایان جام جهانی هجدهم كفش ها را خواهد آویخت و در نتیجه هر دیداری كه طی این جام و به خصوص در مراحل حذفی برگزار كرده، حالت یك بازی واپسین را داشته و این احتمال وجود داشته است كه دیدار خداحافظی وی باشد.امروز رئالی ها كه قراردادشان با زیزو به خاطر تمایل او به خداحافظی یك سال زودتر از موعد منقضی شده است، نمی دانند چه بگویند، اما این را می دانند كه اغلب بازی های او در فصل گذشته و حتی یك فصل پیش از آن چنان ناامیدكننده بود كه تصور رفتن و بازنشستگی او برخلاف امروز هیچ ناراحتی و افسوسی را موجب نمی شد.
● به یاد فینال یورو ۲۰۰۰
بازی فینال امشب اضافه بر مشخص ساختن واپسین ذرات مهارت و انرژی زیدان این را هم مشخص می كند كه فرانسه پس از چند جلسه درخشش چه میزان توان و انرژی و ذوق و هوش «ذخیره كرده» برای مهم ترین مسابقه سال دارد.
بینندگان خواه ناخواه به یاد سال ۲۰۰۰ می افتند. موقعی كه دو تیم در فینال جام ملت های اروپای آن سال روبه روی هم ایستادند و در مسابقه ای فراموش نشدنی فرانسه عقب ماندگی ۰-۱ خود در واپسین ثانیه های وقت تلف شده با گل ویلتورد به تساوی ۱-۱ بدل كرد و سپس با گل وقت اضافی دیوید ترز گه كه براساس قانون آن زمان «گل طلایی» خوانده و محسوب می شد به برتری ۱-۲ و جام قهرمانی رسید اگر فرانسوی ها می خواهند امشب نیز برنده باشند، باید به سبك و سیاق شش سال پیش و مسابقه ای كه وصف اش را آوردیم در بهترین شرایط خود به لحاظ انرژی و توان و سرسختی باشند، زیرا تیم مارچلو لیپی خود در این زمینه ها سرآمد و كم رقیب است. كافی است به این حقیقت توجه كنیم كه سرداران سواحل لاجوردی ۲۴ مسابقه متوالی است كه بی شكست مانده اند.
این تیم برخلاف آنچه در فوتبال ایتالیا رایج بوده است، در هر دیدار موقعیت های گلزنی قابل توجه و پرشماری را ایجاد می كند و خط دفاعی اش نیز آنقدر خوب است كه در كل شش دیدار قبلی اش در این جام فقط یك گل خورده است و آن یك گل را هم كریستین زاكاردو مدافع آتزوری طی تساوی ۱-۱ با آمریكا به اشتباه در دروازه خودی جای داد.
ایتالیا هیچ شباهتی با پرتغال ندارد. وقتی به بازی پرتغالی ها نگاه می كنید، از خود می پرسید كه چگونه لوئیس فیلیپه اسكولاری توانست این تیم را تا نیمه نهایی و حضور در جمع چهار تیم مرحله پایانی بالا بیاورد.این تیمی است كه به رغم تمام جنگاوری ها و قابلیت های تامین شده توسط «فیل بزرگ» فاقد قوه گلزنی به حد كافی است و خلاء موجود در خط حمله اش كاملاً محسوس است. لیلیان تورام در مركز خط دفاعی فرانسه در برابر پرتغال بسیار خوب كار كرد اما حقیقت آن است كه وی طی این بازی اصلاً به خطر نیفتاد وگرنه او همانی است كه وقتی چندی پیش یوونتوس می خواست بازی برگشت خود با آرسنال در مرحله یك چهارم نهایی جام قهرمانان باشگاه های اروپا را انجام بدهد، مربیان یووه او را به كلی كنار گذاشتند. زیرا اطمینانی به وی در تلاقی با مهاجمان سرعتی تیم آرسن ونگر فرانسوی نداشتند.
● تیمی كه تیغ ندارد
تورام كه همسن با زیزو است (هر دو ۳۴ ساله اند) یكی از نفرات كهنه كار در تیم فرانسه است كه اگر امشب خودش را با شرایط موجود در زمین و حركات سریع و بازی تند و تیز برخی حمله وران ایتالیا وفق ندهد، هیچ شانسی برای توفیق او و یارانش در فینال جام هجدهم وجود نخواهد داشت. پرتغال تیم فوق العاده ای است اما به رغم تمام تلاش های فیل بزرگ به هنگام حمله «تیغ» ندارد.ایتالیا حتی وقتی حمله نمی كند، تیغ دارد و همین مسئله تفاوت بزرگی است كه بین حریف امشب آتزوری و رقیب چهار شب پیش این تیم وجود دارد و اگر خروس ها متوجه این تفاوت نشوند، قطعاً خواهند باخت.مردان ریموند دومنك چون می دانستند كه پرتغال زهر لازم را به هنگام حمله ندارد، پس از زدن تك گل شان بنا را بر حفظ نتیجه و اتلاف وقت گذاشتند ولی ایتالیا چیزی به كلی متفاوت است.
حتی وقتی فابین بارتز دروازه بان نامدار فرانسه با ارتكاب یك اشتباه بزرگ ضربه آزاد كریستیانو رونالدو را راحت به روی سر لوئیس فیگو انداخت، هم باشگاهی سابق زیدان و بازیكن فصل پیش اینتر میلان ساده ترین فرصت را به فضای بالای دروازه فرستاد و همان اتفاق سند دیگری در این خصوص بود كه پرتغال هرچه باشد و از هر چقدر حسن و قدرت بهره ببرد، برای چنان مرحله ای از جام خطرناك نیست.در بازی امشب برلین از این خبرها نخواهد بود و اگر فرانسوی ها چنان اشتباهی بكنند، ۴ ، ۵ بازیكن ایتالیایی حاضرند تا كار را تمام كنند و كیست كه نداند توتی، زامبروتا، جیلاردینو و البته تونی در این زمینه تا چه حد آماده و فرصت طلب اند. سیستم صبر و مدارا برای بخش هایی از دیدار امشب كارساز نیست.
بنابراین تنها راه برای توفیق فرانسه این است كه همان طور قوی و محكم و كم اشتباه عمل كند كه در بازی با برزیل بود و در آن دیدار خروس ها واقعاً تیز و آگاه نشان دادند. كسی چه می داند شاید هم موقعیت و موهبت شركت در بازی فینال فرانسوی ها را یك بار دیگر و به واقع برای آخرین مرتبه به اوج برساند و قادر به حضور در بهترین شرایط خویش كند، اما چه در تئوری و چه در عمل به نظر می رسد تیم ملی سواحل لاجوردی برای چنین مسابقه ای مهیاتر و برای فتح دیدارهایی از این دست آماده تر باشد.
حتی وقتی بحث ذخیره های دو تیم پیش می آید باز هم ایتالیایی ها را بهتر و فراتر از فرانسه می بینیم، یعنی وقتی قیاس نیمكت های دو تیم در دستور كار قرار می گیرد، نمی توانیم از وضعیت بهتر تیم لیپی در مقام مقایسه با تیم ریموند دومنك غافل بمانیم.
بر این اساس لیپی می تواند در موقع لزوم با دو سه تعویض همه چیز را عوض كند و این را در مسابقه سنگین ایتالیا با آلمان در مرحله نیمه نهایی نیز به چشم دیدیم. آن هنگام كه مربی مونقره ای ایتالیا با آوردن جیلاردینو، یاكوئینتا و دل پیرو به زمین در اواخر وقت عادی و طی وقت اضافی شلاق حملاتش را بر روی دروازه ژرمن ها بیشتر كرد و سرانجام (ولو دیرهنگام) به مقصود رسید.
● یك بار دیگر
با این حساب فرانسه باید باز آرزو كند كه همان مهره های میانسال یك بار دیگر بالاتر از سطح سال های اخیر خود ظاهر شوند و به شدت بدرخشند و این سناریویی است كه هرچند در برابر پرتغال نیازی به آن پیش نیامد، اما برای حذف اسپانیا و برزیل مورد استفاده خروس ها قرار گرفت. فرانسه باید امیدوار باشد كه لرزش های مقطعی و گاه به گاه اریك آبیدال نیز تكرار نشود. مدافع چپ فرانسه چه در رویارویی با فیگو و چه كریستیانو رونالدو (در بازی با پرتغال) چند بار كم آورد، اما یاران اسكولاری فرصت و توان بهره گیری از آن را نداشتند. تیری آنری مرد اول خط حمله فرانسه چند بار فینال پیش رو را با دیدار نهایی «یورو ۲۰۰۰» قیاس و ابراز امیدواری شدید كرده كه نتیجه آن بازی هم تكرار شود، اما خود او می داند در تقابل با فابیو كاناوارو كه بهترین مدافع وسط جام بوده است، شب آسانی نخواهد داشت و این را نیز می داند كه حتی مدافعان ایتالیا هم مثل زامبروتا و گروسو گلزن اند.
فرانسه به واقع مطلع است كه برای فتح مهمترین جام فوتبال جهان باید از «فرانسه ۹۸» هم بهتر باشد و از سطح دیدار هفته پیش خود با برزیل هم فراتر رود. آیا از عهده اش برمی آید؟
منبع: guardian
ترجمه:وصال روحانی
منبع : روزنامه شرق


همچنین مشاهده کنید