امام خمینی (ره) محور اساسی وحدت در جامعه

نویسنده : حجت الا سلا م والمسلمین سیدحسن خمینی
ایام ارتحال امام بهانه ای است برای این که احزاب مختلف و جریانات سیاسی - اجتماعی بیعت خود را با راه و خط امام (ره) اعلام کنند و بهتر از هر زمان می توان متوجه شد که امام خمینی (ره) محور اساسی وحدت در جامعه ماست.
امام در وصیت نامه خود انگیزه الهی و وحدت کلمه را علت پدید آمدن انقلاب می داند و تاکید می کند که علت بقای انقلاب نیز همین دو عامل است. قطعا آنچه انقلاب اسلامی ایران را از سایر انقلاب ها متمایز کرده و رنگ و بوی دیگری به آن بخشیده و تمام تحلیل های جامعه شناسان را به هم ریخته است انگیزه الهی است.
این که امام می گوید ملتی که شهادت دارد اسارت ندارد به این معناست که اگر ملتی برای آرمان و هدف خود حاضر است جانش را بدهد هیچ گاه در بند اسارت باقی نمی ماند و اگر قرار باشد، جانش را نیز فدا می کند.
انگیزه الهی بزرگترین عامل توفیق انقلاب بود. هرگاه این انگیزه در جان و روح جامعه ما بود و آن را احساس کردیم می توانیم امیدوار باشیم که همان تلاش ها در نقطه نقطه سرزمین ما ادامه دارد. خوشبختانه روحی که امام در سرزمین ما دمیده ادامه دارد و این خط مستحکم در میان نسل های حاضر مشاهده می شود و هر چه در تقویت آن بکوشیم نه تنها تلاش بیهوده نکرده ایم بلکه دست به کاری بزرگ برای تثبیت انقلاب زده ایم.
با توجه به محور قرار گرفتن امام در جامعه امروز و این که همه جریانات سیاسی پیرامون این عمود انقلاب متفقند تبلور اندیشه امام در قانون اساسی نیز می تواند بزرگترین عامل برای وحدت باشد چرا که بدون داشتن محور وحدت نیز ممکن نیست.
شکوه و عظمت مراسم بزرگداشت سالگرد امام خمینی نشان می دهد که مردم ما خواستار امام و یادآور ارزش های ایشان هستند و بیش از هر زمان دیگر یادآوری می شود که این مبنای اساسی برای وحدت در جامعه ما وجود دارد.
اگر پیامبر اسلام در قرآن به واسطه این صفت یاد شده است امام نیز در روزگار ما مصداق بارز شرح صدر است و اگر نبود این انشراح در سینه امام انقلاب توفیق پیدا نمی کرد; این که ما هر کس و گروهی را که نمی پسندیم متهم به ضعف و کاستی کنیم تا حد زیادی نبود شرح صدر است.
ذکر انقلاب در حالی بلندمرتبه می شود و رافت می گیرد که شرح صدر در میان همه ما وجود داشته باشد; انسان ها این حق را دارند که اگر اشتباه کنند از آن ها بگذریم وجود اختلاف سلیقه نیز در جامعه امری طبیعی است اما رمز بقای وحدت شرح صدر است. قطعا اشاره مقام معظم رهبری به وحدت اشاره وافر به این است که باید تمرین شرح صدر کنیم.
خودداری از خودبزرگ بینی و تحقیر دیگران از عوامل دیگر وحدت در جامعه است; به حمدالله امروز در جامعه ما پس از رحلت امام خلف شایسته ایشان سکان دار انقلاب است و جامعه ما پس از رحلت امام با بیعت با یکی از بهترین شاگردان امام توانست در این ۱۸ سال از گردنه های سختی عبور کند و اگر نبود وحدت و انگیزه الهی و اگر نباشد شرح صدر و دوری از خودبزرگ بینی این راه هموار نخواهد بود.
سنگینی که کمر انقلاب را می تواند بشکند تنها در اثر شرح صدر به حکم قرآن مرتفع می شود و ذکر امام تنها در اثر چنین صفاتی است که بلند و بلندتر خواهد شد. مطمئنا با آنچه در ملت ایران وجود دارد، صفاتی که در وجود مسوولان نظام است و روح عظیم و غنی دمیده شده در وجود این ملت است که چنین روزهایی شاهد تبلور آن هستیم آینده مانند گذشته از آن ماست و این ملت ایران است که از پیچ و خم های پیش رو عبور می کند.
تهدیدات هسته ای و حضور اشغالگران در منطقه هیچ کدام نمی تواند بر مردمی که به وحدت پایبند هستند و انگیزه الهی دارند تاثیر بگذارد; البته در این راه روح امام و ارواح طیبه شهدا با استعانت از اولیای خدا نیز باعث می شود که آینده از آن جامعه ما باشد چنانکه گذشته بوده است.
برگرفته از سخنرانی ایشان در خرداد ۱۳۸۶

منبع : روزنامه مردم‌سالاری