بی‌هنر پیچ‌ پیچ‌

ما آدمها، مثل‌ همه‌ موجودات‌ زنده‌ دارای‌ یك‌ عدد معده‌ هستیم‌ كه‌ خیلی‌ عامیانه‌ بهش‌ می‌گوییم‌ شكم‌. این‌ شكم‌، ام‌ الامراض‌ است‌ یعنی‌ مادر همه‌ مریضی‌ ها! چون‌ با وسوسه‌های‌ وقت‌ و بی‌ وقت‌ خودش‌ باعث‌ می‌شود كه‌ ما با پرخوری‌ دچار انواع‌ مرض‌ها بشویم‌! در وصف‌ این‌ شكم‌ خیلی‌ حرفها و حدیث‌ها زده‌ شده‌ است‌ و حتی‌ شعرها.... مثلا :
این‌ شكم‌ بی‌ هنر پیچ‌ پیچ‌
صبر ندارد كه‌ بسازد به‌ هیچ‌
اگر كمی‌ انصاف‌ داشته‌ باشیم‌، مگر خود ما می‌توانیم‌ در برابر جذابیت‌ وسوسه‌ یك‌ دیس‌ زرشك‌ پلو مقاومت‌ كنیم‌ كه‌ توقع‌ داریم‌ این‌ بی‌ هنر پیچ‌ پیچ‌ چشم‌ و گوش‌ بسته‌، بتواند در مقابل‌ چشمك‌ ناجوانمردانه‌ یك‌ كیك‌ شكلاتی‌، خودش‌ را یا ایمان‌ رژیمش‌ را حفظ‌ كند؟
تازه‌ همه‌ جا هم‌ آنقدر زده‌ اند توی‌ سرش‌ كه‌ بیچاره‌ گاهی‌ مجبور می‌شود خیلی‌ گناهكارانه‌ و یواشكی‌ برود سر یخچال‌ و امان‌ از آن‌ یخچال‌ كه‌ قفل‌ بخورد به‌ آن‌ درش‌، تا باز نشود كه‌ این‌ بی‌ هنر پیچ‌ پیچ‌ را بدبخت‌، همین‌ یخچال‌ كرده‌ است‌ و بس‌!
اگر هم‌ بخواهد بیاید بیرون‌ تا كمی‌ دلش‌ باز شود و هوایی‌ بخورد، این‌ ریز و درشت‌ رستوران‌هایی‌ كه‌ مثل‌ قارچ‌ از هر گوشه‌ و كناری‌ بیرون‌ زده‌اند و بو و برنگشان‌ تا شعاع‌ یك‌ كیلومتری‌ را هم‌ پوشش‌ می‌دهد مگر می‌گذارد تا این‌ بیچاره‌ حالش‌ خراب‌ نشود و لغزش‌ پیدا نكند؟
كاش‌ به‌ جای‌ میزهای‌ رستورانی‌ كه‌ این‌ روزها در بیرون‌ غذاخوری‌ها می‌گذارند كه‌ بدتر اشتهابرانگیز است‌، دور تا دور رستوران‌ها را تابلوهای‌ شعار «لمباندن‌ ممنوع‌»! می‌گذاشتند.
یا شیرینی‌ فروشی‌ها هم‌ می‌دادند این‌ مغازه‌ هایشان‌ را دوجداره‌ كنند تا بو و برنگ‌ شیرینی‌ بیرون‌ نیاید و پاهای‌ ما سست‌ نشود و به‌ دنبال‌ این‌ شكم‌ كارد خورده‌ كه‌ حریفش‌ نمی‌شویم‌ بخاطر یك‌ نون‌ خامه‌یی‌ خودمان‌ را نكشیم‌.
كمی‌ هم‌ این‌ مغازه‌ دارها و صاحبان‌ رستوران‌ها و... به‌ فكر ما باشند كه‌ چاقی‌ ناشی‌ از خوردن‌ آن‌ غذاهای‌ لذیذ و چرب‌، هم‌ این‌ دنیای‌ ما را به‌ باد می‌دهد و هم‌ آن‌ دنیای‌ آنها را. چون‌ ما كه‌ گناهی‌ نكرده‌ ایم‌. مگر آدم‌ توانست‌ در برابر خوردن‌ سیب‌ مقاومت‌ كند كه‌ ما در برابر شیرین‌ پلو بتوانیم‌؟!
و امان‌ از این‌ پلو!
اگر شالی‌ كاران‌، شالیزارهای‌ برنج‌ را خشك‌ كنند و جایش‌ ویلا بسازند، خود ما بعد از چند بار خوردن‌ برنج‌های‌ وارداتی‌، خود به‌ خود از پلو خوردن‌ می‌افتیم‌.
به‌ همین‌ خاطر است‌ كه‌ باید به‌ جان‌ آنفلوآنزای‌ مرغی‌، دعا كنیم‌! كه‌ دیگر این‌ مرغ‌های‌ وسوسه‌ انگیز كه‌ اینطور عریان‌ پشت‌ شیشه‌ قصابی‌ها می‌نشینند و «استریپ‌ تیز»! (امان‌ از این‌ دوران‌ كه‌ خروس‌ها هم‌ با غیرتشان‌ رفته‌ اند در فیلم‌ بر باد رفته‌ نقش‌ اول‌ را بازی‌ كنند)! و پشت‌ ویترین‌ جوجه‌ گردان‌های‌ رستورانی‌، آنطور بی‌ حیا بدن‌ برنزه‌ شده‌شان‌ را به‌ رخ‌ می‌كشند، باید كاسه‌ و كوزه‌شان‌ را جمع‌ كنند و بروند در كوره‌ مرغ‌ سوزی‌!
خب‌ یك‌ ویروس‌ كوچولوی‌ جنون‌ گاوی‌ و برفك‌ هم‌ می‌تواند گاو و گوسفندها را از تیررس‌ این‌ شكم‌ كارد خورده‌ ما نجات‌ دهد! كه‌ هم‌ ما یواش‌ یواش‌ لاغر شویم‌ و هم‌ آنهایواش‌ یواش‌ چاق‌!
چه‌ كنیم‌.... وقتی‌ نمی‌ توانیم‌ حریف‌ این‌ شكم‌ بی‌ هنر پیچ‌ پیچ‌ بشویم‌ مجبوریم‌ دست‌ به‌ دامان‌ بلایای‌ طبیعی‌ و غیرطبیعی‌ شویم‌ تا با نذر و نیاز بتوانیم‌ هجوم‌ ببریم‌ به‌ سمت‌ سبزی‌ خواری‌ یا همان‌ خام‌ خواری‌ و دست‌ بگذاریم‌ روی‌ ذخایر زیرزمینی‌ و روی‌ زمینی‌ و با بالا بردن‌ مصرف‌ آنها مثل‌ كلم‌، هویج‌ و از همه‌ مهمتر سیب‌ زمینی‌ یا خیار و بادمجان‌ و غیره‌، ركورد مصرف‌ گیاهان‌ زیرزمینی‌ و روی‌زمینی‌ را بشكنیم‌ و نگران‌ هم‌ نباشیم‌ كه‌ بابایمان‌ نرود پول‌ این‌ شكستن‌ را بدهد!
● نگاهی‌ دیگر...
روند چاقی‌ در ایران‌ و سراسر دنیا از نیمه‌ قرن‌ حاضر پس‌ از تحولی‌ ناگهانی‌ در عصر تكنولوژی‌ آغاز شده‌ و سرسام‌ آورانه‌ رو به‌ جلو در حركت‌ است‌.
در اوایل‌ قرن‌، با توجه‌ به‌ كمبود وسایل‌ نقلیه‌، پیاده‌ روی‌، یك‌ ورزش‌ روزانه‌ اجباری‌ محسوب‌ می‌شد و خوردن‌ غذاهای‌ ساده‌ از چاقی‌های‌ بی‌ رویه‌ امروزی‌ كه‌ ناشی‌ از عدم‌ تحرك‌ و به‌ وجود آمدن‌ فرهنگ‌ غلط‌ غذایی‌ است‌، جلوگیری‌ می‌كرد. اما این‌ روزها برای‌ رفتن‌ به‌ هرجا، انواع‌ وسایل‌ نقلیه‌ وجود دارد و فرهنگ‌ غذای‌ آماده‌، جایگزین‌ غذاهای‌ ساده‌ دیروزی‌ شده‌ اند.
در مجموع‌، چاقی‌ از نامتعادل‌ بودن‌ میزان‌ انرژی‌ دریافتی‌ از طریق‌ غذا و مصرف‌ آن‌ در نتیجه‌ فعالیت‌های‌ بدنی‌ ناشی‌ می‌شود. امروزه‌ در اكثر كشورهای‌ پیشرفته‌ یا در حال‌ توسعه‌، غذاها به‌ صورت‌ آماده‌ و به‌ علت‌ مشغله‌ كاری‌، درخارج‌ از منزل‌ صرف‌ می‌شود. از طرفی‌ فعالیت‌ بدنی‌ و كارهای‌ فیزیكی‌ با بودن‌ ماشین‌ آلات‌، به‌ حداقل‌ رسیده‌ است‌. نگاه‌ كردن‌ به‌ تلویزیون‌ و خوردن‌ تنقلات‌ در زمان‌ تماشا كردن‌ آن‌، یكی‌ از تفریحات‌ محسوب‌ می‌گردد و ورزش‌ نیز جزو تفریحات‌ نسبتا لوكس‌ قرار دارد.

بهناز كشاورز بهستانی‌

منبع : روزنامه اعتماد