۱۸ دی ـ ۸ ژانویه ـ قوانین مطبوعاتی ایران در پی دوماه مبارزه روزنامه نگاران لغو شد ، ولی .....

۱۸ دی ماه سال ۱۳۲۹ خورشیدی در پی دوماه تلاش پی گیر روزنامه نگاران وطن ، طرح لغو همه قوانین مطبوعاتی كشور به استثنای قانونی كه مجلس، دو سال پس از مشروطه شدن كشور وضع كرده بود از تصویب گذشت كه پیروزی بزرگی برای « ژورنالیسم ایران » در طول تاریخ بشمار رفته است. این مبارزه در پی تحت فشار قرار گرفتن مطبوعات كه در باره نفت چیزی ننویسند از نیمه آبان آن سال آغاز شده بود و عبارت بود از: تحصن روزنامه نگاران در ساختمان مجلس ، شركت نویسندگان در اجتماعات و ایراد نطق و خواستن از مردم به ارسال نامه و طومار اعتراضیه به مقامات مربوط ، توسل به دادستان كل و مقامات قضایی دیگر كه ضوابط مطبوعاتی ایران مغایر روح قانون اساسی كشور و موازین جهانی است، كاستن از صفحات روزنامه ها، و به این بهانه خودداری از انتشار اخباری كه وزارتخانه ها ارسال می داشتند ، سفید گذاردن جای ستون برخی نویسندگان معروف و مورد علاقه مخاطبان و خواستن از روشنفكران دیگر به پیوستن به آنان و .... در آن زمان ژنرال رزم آرا نخست وزیر ایران بود. در طول این مبارزات بسیاری هم بودند كه می گفتند قانون مطبوعات زائد است و ضرورت ندارد و ایران نیز مانند بسیاری از كشورها نباید قانون مطبوعات داشته باشد و روزنامه نگاری یك حرفه است مانند حرفه های دیگر و باید در دست صنف مربوط باشد نه دولت و....
مطبوعات آزاد از قید و بندهای حكومتی عمری كوتاه داشت و پس از براندازی ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲، باردیگر مقررات سابق را به نام قانون مطبوعات از گور در آورده و حاكم برنشریات كردند و تا كنون هم هرچند وقت یك بار بر سخت شدن آنها به ویژه دادن پروانه نشر به اصحاب این حرفه افزوده شده است ــ سختگیری كه در كمتر كشوری نظیر دارد. همین غیر حرفه ای بودن قانون و ضوابط مطبوعات و انشاء آنها توسط كسانی كه اهل این حرفه نبودند سد پیشرفت ژورنالیسم وطن شده است. نبود یك دادگاه قانون اساسی نیز مانع از آن شده است كه ابطال این ضوابط درخواست شود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز