شنبه, ۸ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 27 April, 2024
مجله ویستا
اعـتـمـاد او را جـلـب کـن!
برای این که بتوانیم در وهلهٔ اول به عنوان یک انسان و سپس در مقام پدر یا مادر، اعتماد فرزند ان را جلب کنیم و به آنان نیز حس اعتماد به خود را بدهیم، باید اصول زیر را رعایت کنیم و در پرورش آنها بکوشیم:
▪ تقویت خودشناسی: آگاهی از نقاط قوت و ضعف خود، شناخت احساسات، آرمانها، خودسنجی و بازبینی خود و...
▪ پرورش مهارت همدلی و همدردی در خود: یعنی شناخت و درک احساسات و نظریات دیگران
▪ احترام به خود و دیگران: باید بپذیریم که همه مخلوق خداوند هستند و حق دارند عادات و آداب و رسوم خود را داشته باشند، به عقاید، نظریات، آداب و سنن و... آنان حتی اگر مخالف ما باشد، احترام بگذاریم
▪ پرورش مهارتهای ارتباطی: خوب گوش دادن، ابراز وجود و...
▪ تقویت مهارت در مدیریت هیجانات: کنترل تکانهها خویشتنداری، بهویژه مدیریت خشم و دوری از تبعیض: آنچه را بر خود میپسندیم، بر دیگران نیز بپسندیم.
▪ مشارکت در کارها: آیات زیادی در قرآن کریم بر اصل شرکت دادن افراد در امور و گرفتن مشارکت از آنان تأکید دارد.
▪ الگوی عملی بودن: به آنچه میگوییم، عمل کنیم. امام علی(ع) میفرماید: ای مردم قسم به خدا، من شما را به هیچ طاعتی وادار نمیکنم، مگر آن که پیش از آن، خود به آن عمل کرده و از معصیتی شما را باز نمیدارم، جز آن که پیش از آن خود ترک گفتهام.
▪ گوش کردن به صحبتهای یکدیگر: مهارت خوب گوش دادن، یکی از مهمترین مهارتهای ایجاد احساس صمیمیت و اعتماد متقابل است.
▪ تظاهر نکردن به دانایی در ارتباطات: معمولاً انسانها بهویژه نوجوانان و جوانان با کسانی که مدعی دانش وسیع و اطلاعات کامل هستند، میانه چندان خوبی ندارند.
▪ پرهیز از انتقاد: رفتار دیگران را نباید به باد انتقاد گرفت، کلام متین و رفتار ملایم، در جذب افراد تأثیر بسزایی دارد.
▪ پرهیز از تمسخر: حساسیتهای طرف مقابل را مورد تمسخر قرار ندهیم و با استدلالی متین و با مشورت با افراد صلاحیتدار به او کمک کنیم.
▪ پرهیز از قضاوت: در امور دیگران بازجویی و قضاوت نکنیم. زیرا احساس خوبی در آنان ایجاد نمیکند و باعث بیاعتمادیشان به ما میشود.
▪ احترام به خلوت افراد: به خلوت افراد احترام بگذاریم، جوانان به خلوتی با خویشتن نیازمندند تا بتوانند درک جامعتری از زندگی به دست آورند.
▪ پرهیز از تفسیر: تفسیر و علتیابی نکنیم. چنانچه مشکلاتی برای کسی ایجاد شده باشد، به جای تفسیر رفتارها، بهتر است با طرح سؤالات سازنده و تفکر برانگیز، خودشان را به کشف راهحلهای بهتر ترغیب کنیم.
▪ پرهیز از نصیحت و تذکر: به جای تذکرات و نصایح پیدرپی، همانند یک آینه، احساسات افراد را به خودشان منعکس سازیم.
به عبارت دیگر، فقط آن چه را مشاهده و درک میکنیم، توصیف کنیم.
مثلاً «گویا خیلی عصبانی هستی!» یا «مثل اینکه که کار برادرت، خیلی تو را نا امید کرده» یا «اصلاً انتظار نداشتی چنین نمرهای بگیری و از این بابت ناراحت به نظر میرسی!» یا «خب، مثل این که دوست نداری حرفی بزنی!»
▪ تشویق برای یافتن راهحل: سعی کنیم از فرزندمان بخواهیم
راه حلی برای مشکلش پیدا کند. حتی اگر ما راهحل خوبی سراغ داریم، اجازه دهیم ابتدا او فکر کند.
این کار باعث میشود او پیببرد که ما به تفکر و عقل او اعتماد داریم و این خود، باعث افزایش حس اعتماد به نفس او میشود.
سلیمه بحرینی
منبع : روزنامه اطلاعات
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران حجاب مجلس شورای اسلامی مجلس دولت سیزدهم دولت رئیسی رئیس جمهور گشت ارشاد پاکستان جمهوری اسلامی ایران امام خمینی
تهران شهرداری تهران پلیس قتل هواشناسی سیل کنکور وزارت بهداشت سلامت زنان سازمان سنجش پایتخت
خودرو قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو دلار بانک مرکزی قیمت طلا سایپا مسکن ارز تورم ایران خودرو
سینمای ایران سریال سینما کیومرث پوراحمد تلویزیون سریال پایتخت موسیقی قرآن کریم تئاتر ترانه علیدوستی مهران مدیری کتاب
اینترنت کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین غزه آمریکا جنگ غزه روسیه چین حماس اوکراین ایالات متحده آمریکا ترکیه
پرسپولیس فوتبال استقلال جام حذفی آلومینیوم اراک بازی فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس بارسلونا لیورپول
هوش مصنوعی گوگل تبلیغات سرطان نخبگان مدیران خودرو فناوری ناسا اپل سامسونگ آیفون بنیاد ملی نخبگان
کاهش وزن روانشناسی بارداری مالاریا آلزایمر زوال عقل