اسطوره های فراموش نشدنی فوتبال

● انزو فرانچسکولی
▪ تولد: دوازدهم نوامبر ۱۹۶۱
▪ محل تولد: مونته ویدئو - اروگوئه
▪ باشگاه ها: واندرز (اروگوئه)، ریور پلاته، ریسینگ کلاب، المپیک مارسی، کالیاری، تورینو و ریورپلاته
مهمترین افتخارات: قهرمان کوپا آمه ریکا ۱۹۸۳ ، ۱۹۸۷ و ،۱۹۹۵ قهرمان جوانان آمریکای جنوبی ،۱۹۸۱ قهرمان جام لیبرتادورس ،۱۹۹۶ قهرمان لیگ آرژانتین ۱۹۸۶ ، ۱۹۹۴ ، ۱۹۹۶ و ،۱۹۹۷ قهرمان لیگ فرانسه ۱۹۹۰و مرد سال فوتبال آمریکای جنوبی ۱۹۸۴
▪ تیم ملی اروگوئه: ۷۳ بازی، ۱۷ گل
آخرین اسطوره فوتبال اروگوئه سال ۱۹۶۱ در مونته ویدئو به دنیا آمد. انزو فرانچسکولی که در دوران فوتبال خود به EL principe (پرنس) معروف بود، فوتبال حرفه ای را از سال ۱۹۸۰ و در باشگاه واندرز اروگوئه آغاز نمود. یک سال بعد او به همراه تیم جوانان اروگوئه قهرمان آمریکای جنوبی شد و ستاره مسابقات لقب گرفت. سال ۱۹۸۲ به تیم ریورپلاته آرژانتین پیوست و تا سال ۱۹۸۶ برای این تیم ۱۱۳ بار به میدان رفت و ۶۸ گل به ثمر رساند و در آخرین سال حضورش به مقام قهرمانی لیگ آرژانتین دست یافت.
او سال ۱۹۸۳ به همراه تیم اروگوئه به مقام قهرمانی جام ملت های آمریکای جنوبی (کوپا آمه ریکا) دست یافت و این افتخار را در سال های ۱۹۸۷ و ۱۹۹۵ هم تکرار نمود. فرانچسکولی در جام جهانی ۱۹۸۶ به همراه تیم ملی کشورش حضور یافت. اروگوئه در دور مقدماتی با تساوی یک بر یک مقابل آلمان غربی رقابت ها را آغاز کرد اما در دیدار دوم اسیر درخشش بازیکنان دانمارک بخصوص «پربن الکجائرلارسن» شد و ۶ بر یک بازی را واگذار نمود. تک گل اروگوئه در این دیدار توسط فرانچسکولی از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید. هرچند تیم اروگوئه از گروه خود صعود نمود اما در مرحله یک هشتم نهایی به رقیب دیرینه خود آرژانتین باخت و حذف شد. فرانچسکولی سال ۱۹۸۹ به تیم المپیک مارسی که در آن زمان در اوج اقتدار قرار داشت پیوست و با این تیم قهرمان فرانسه شد.
انزو در جام جهانی ۱۹۹۰ به عنوان کاپیتان تیم ملی اروگوئه دومین حضور خود در این رقابت ها را تجربه نمود اما این بار هم شانس با او یار نبود چرا که ایتالیا در مرحله یک هشتم نهایی با پیروزی ۲ بر صفر مقابل اروگوئه این تیم را حذف نمود. انزو پس از جام جهانی به سری A ایتالیا رفت و به عضویت تیم کالیاری درآمد و در۳ فصل حضور خود برای این تیم ۱۷ گل به ثمر رساند. او یک فصل هم در تورینو بازی کرد و در سال ۱۹۹۴ به ریورپلاته بازگشت و ضمن کسب ۳ عنوان قهرمانی در لیگ آرژانتین به همراه این تیم در سال ۱۹۹۶ قهرمان جام باشگاه های آمریکای جنوبی (لیبرتادورس) شد.
فرانچسکولی سال ۱۹۹۷ برای همیشه کفش هایش را آویخت. او در آغاز قرن بیستم به آمریکا مهاجرت کرد و در حال حاضر مدیر اجرایی شبکه تلویزیونی «گل» در این کشور است.
● گوردون بنکس
▪ تولد: سی ام دسامبر ۱۹۳۷
▪ محل تولد: شفیلد- انگلستان
▪ باشگاه ها: چسترفیلد، لسترسیتی و استوک سیتی
▪ مهمترین افتخارات: قهرمان جام جهانی ،۱۹۶۶ قهرمان جام اتحادیه انگلستان ۱۹۶۴ و ۱۹۷۲ و مرد سال فوتبال انگلستان ۱۹۷۲
▪ تیم ملی انگلستان: ۷۳ بازی
خیلی ها او را بهترین دروازه بان تاریخ فوتبال پس از «یاشین» فقید می دانند. شاخص ترین دروازه بان تاریخ فوتبال بریتانیا سال ۱۹۳۷ در شفیلد به دنیا آمد. بنکس در ۱۸ سالگی با باشگاه چسترفیلد قرارداد بست و ۴ سال از دروازه این تیم حراست نمود و سال ۱۹۵۹ به باشگاه لسترسیتی پیوست. ۲ سال بعد در فینال جام حذفی مقابل تاتنهام قرار گرفت اما با شکست مقابل این تیم، جام قهرمانی را از دست داد.او سال ۱۹۶۳ برای نخستین بار پیراهن تیم ملی انگلستان را بر تن کرد و مقابل اسکاتلند بازی کرد. البته شروعی تلخ چرا که پس از ۱۲ سال تیم انگلستان بازی را ۲ بر یک واگذار کرد و شکست خورد. در این سال برای دومین بار همراه لسترسیتی به دیدار نهایی جام حذفی رسید اما مغلوب منچستریونایتد شد تا در حسرت قهرمانی باقی بماند.
جام جهانی ۱۹۶۶ اوج دوران ورزشی بنکس بود. او در این سال به همراه تیم ملی انگلستان با ارائه بازی های بسیار درخشان پس از مغلوب کردن تیم ملی آلمان در دیدار نهایی بر جام ژول ریمه بوسه زد. سال بعد او با رقم ۶۵ هزار پوند که در زمان خود رکوردی برای انتقال یک دروازه بان به شمار می رفت، به استوک سیتی پیوست و ۶ سال برای این تیم بازی کرد و یک بار جام اتحادیه را فتح نمود. او ۴ سال پس از قهرمانی در جام جهانی ،۱۹۶۶ برای حضور در دومین جام جهانی زندگی اش همراه تیم ملی انگلستان عازم مکزیک شد و با وجود درخشش فوق العاده ای که داشت با شکست مقابل برزیل در مرحله گروهی به مصاف تیم ملی آلمان در یک چهارم نهایی رفت.
در این دیدار تماشایی که یادآور فینال جام جهانی ۱۹۶۶ بود، آلمان ها که تیم فوق العاده قدرتمندی داشتند با هدایت فرانتس بکن باوئر به برتری ۳ بر ۲ دست یافتند تا یاران بنکس وداع زودهنگام و تلخی با جام جهانی داشته باشند. بنکس ۲ سال بعد در جریان پیروزی یک بر صفر انگلستان مقابل اسکاتلند با ۷۳ بازی ملی برای همیشه با پیراهن تیم ملی وداع کرد. در این سال او به همراه استوک سیتی فاتح جام اتحادیه انگلستان شد و عنوان برترین بازیکن سال کشورش را هم به دست آورد اما یک حادثه رانندگی که باعث کورشدن چشم چپش شد، باعث گردید او پس از مدتی برای همیشه از فوتبال خداحافظی کند.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی