ستاره شب فراموش نشدنی رم

هر فوتبالیستی که ۵ گل از ۸ گل ملی خود را در جام جهانی و جام ملت های اروپا بزند می توان از او به عنوان مرد بازی های بزرگ یاد کرد به ویژه این که سه تا از این گل ها در نیمه نهایی و فینال جام جهانی به ثمر رسیده باشد. او از شمال برخاست و در جنوب نامی برای خود دست و پا کرد و به ستاره ای در سراسر آلمان و حتی خارج از این کشور تبدیل شد، او کسی نیست جز آندریاس برمه. در طول دوران بازی، برمه همیشه بر خلاف انتظار عمل می کرد و با این روش به موفقیتی کم نظیر دست یافت. او با به یاد آوردن شب فراموش ناشدنی هشتم جولای سال ۱۹۹۰ به سایت فیفا می گوید:«اگر یک بار دیگر حق انتخاب داشته باشتم دقیقا همان راهی را می روم که اکنون رفته ام.» آن شب او در فاصله ۵ دقیقه مانده به پایان فینال جام جهانی ایتالیا، از روی نقطه پنالتی گل پیروزی بخش آلمان را وارد دروازه آرژانتین کرد جالب این که برمه ذاتا چپ پا با پای راست این پنالتی را به ثمر رساند و این دقیقا همان کاری بود که او در دوره قبل جام جهانی و در مرحله یک چهارم نهایی مقابل مکزیک میزبان انجام داده بود.
● لحظات حیاتی
همین غیرقابل پیش بینی بودن برمه را به یکی از بهترین مدافعان چپ جهان در زمان خود مبدل ساخت و کارهای غیرمنتظره ای که در طول سال ها انجام داد او را به اسطوره ای در وطنش تبدیل کرده است. به عنوان نمونه وقتی کسی مانند لوتار ماتئوس در ترکیب آلمان حضور داشت چه نیازی بود که برمه برای زدن آن پنالتی حساس اعلام آمادگی کند یا مثلا چه لزومی داشت او در نیمه نهایی جام های جهانی ۱۹۸۶ و ۱۹۹۰ با حضور بازیکنانی مانند فلیکس ماگات و توماس هاسلر که تبحر ویژه ای در ضربات ایستگاهی داشتند، او پشت توپ بایستد اگر چه این فرصت ها برای آلمان غربی به گل تبدیل شد.
برمه یک پدیده بود و هنوز هم هست، یک ستاره؛ او که متولد هامبورگ است و هم اکنون ۴۷ سال دارد، در این باره می گوید:«آیا می توانم تمام آن لحظات حیاتی را که در طول دوران بازی برایم گذشت به خاطر بیاورم قطعاً نه. من ذهنم را از تمام این افکار پاک کرده بودم و فقط می خواستم توپ را به تور دروازه بچسبانم.»
او از معدود بازیکنانی بود که توانایی بازی با هر دو پا را داشت و بر این باور بود که قدرت پای چپش توان برابری با دقت پای راستش را دارد اما برمه همان میزان که در زمین کارآمد و دونده بود در بیرون زمین صریح است:«فکر می کنم مردم بیش از حد راجع به آن پنالتی بحث می کنند، ما شایسته پیروزی بودیم، آرژانتین در آن بازی خوب نبود و ما باید به عنوان قهرمانی دست می یافتیم.»
● همواره یک آلمانی
برمه همواره یک آلمانی بود اما این باعث نشد برای پیشرفت کردن راهی جنوب شود، فصل قبل از جام جهانی ۱۹۹۰ او به عنوان بهترین بازیکن سری A انتخاب شد یعنی همان روزهایی که در کنار لوتار ماتئوس و یورگن کلینزمن مثلث قدرت تیم ملی آلمان غربی و اینترمیلان را شکل داده بود. ماتئوس و کلینزمن تمایل داشتند بیشتر رو به جلو بازی کنند و نگاه ها را به خود معطوف سازند اما برمه بازیکنی متفکر بود و شکل جدیدی به روش بازی مدافع پوششی بخشید.
او همچنین موفقیت های زیادی در بوندس لیگا به دست آورد و قبل از انتقال به ایتالیا برای تیم های کایزرسلاترن و بایرن مونیخ بازی کرد و پس از بازگشت از اینتر در آلمان به دوران فوتبال خود پایان داد. سال ۱۹۹۶ برای او بهترین و بدترین نتایج رقم خورد، چشمان او پس از سقوط کایزرسلاترن به دسته دوم اشکبار شد و چند روز بعد این بار به خاطر قهرمانی در جام حذفی آلمان اشک شوق درچشمان او حلقه زد.
سال بعد کایزرسلاترن به بوندس لیگا بازگشت و به نخستین و تنها تیم تاریخ تبدیل شد که در اولین حضور در لیگ به عنوان قهرمانی دست پیدا می کند. سپس در حالی که برمه در اوج بود و بهترین بازی هایش را انجام می داد یک بار دیگر کاری کرد که هیچ کس انتظارش را نداشت؛ آندریاس برمه کفش هایش را آویخت.
● تمایل برای مربیگری
برمه یک بار دیگر در حال رسیدن به قله فوتبال خود بود، در سال ۲۰۰۱ هنگامی که کایزرسلاترن ۷ بازی ابتدایی خود را با پیروزی پشت سر گذاشت و رکوردی جدید را به نام خود ثبت کرد، برمه مدیریت فوتبال این باشگاه را بر عهده داشت اما ورق برگشت و هنگامی که رییس باشگاه از سمت خود استعفا کرد برمه نیز کارش را از دست داد و مجبور به مربیگری تیم دسته دومی اونترهاخینگ و سپس کار به عنوان دستیار جیووانی تراپاتونی در اشتوتگارت شد البته این بار بدون موفقیت.
آندریاس برمه هم اکنون به عنوان سفیر اتحادیه فوتبال آلمان (DFB) فعالیت می کند و در واقع از هیجان و التهاب درون زمین فاصله دارد. برمه در پاسخ به این سؤال که آیا تصور می کند روزی بتواند به دنیای مربیگری باز گردد، با اعتماد به نفس خاصی گفت:«البته که می توانم!»

سیدعلی بلندنظر
Seyed Ali Bolandnazar

منبع : روزنامه ایران ورزشی