سخنان امام را گزینشی نکنید

به فضای انتخاباتی که نزدیک می‌شویم هر وسیله‌ای که از نظر مدعیان اصولگرایی هدف تخریب رقیب را نشانه می‌رود مباح می‌شود. اگرچه این وسیله چندان که آنها می‌پندارند، کارساز نباشد.
مثلا سه دوره از مذاکرات ایران و آمریکا را پشت سر نهاده‌‌ایم. اهمیت این رخداد همانا اصل مذاکره مستقیم دو کشور است، موضوع مذاکرات، به باور همگان یک امر فرعی است. منتقدان مذاکره چه بخواهند و چه نخواهند، آنچه فکر می‌کردند نباید اتفاق می‌افتاد اتفاق افتاده است. در چنین شرایطی، بعضی از دلسوزان جامعه، اعلا‌م نظر کرده‌اند که بهتر است گفت‌وگوهای ایران و آمریکا در همه موضوعات فی‌مابین و در سطوح بالا‌تر گسترش یابد. این موضعگیری‌ها باز تندروها را به تکاپو واداشت تا جوسازی علیه منتقدان دولت را افزایش دهند. این عناصر بدون توجه به تفاوت‌های شرایط موجود و شرایط زمان امام‌خمینی(ره) به طور گزینشی جملا‌تی از صحیفه امام فراهم می‌آورند که به مقصود خود یعنی همان تبلیغات منفی علیه رقیبان، برسند. در صورتی که امام(ره) را یک بعدی دیدن، ضررهایی دارد که در شیوه‌های دیگر بهره‌برداری از سخنان امام وجود ندارد.
کسانی که امام(ره) را خوب می‌شناخته‌اند تنها از طریق سخنان ایشان، به رفتار و مدیریت و منش و شخصیت او پی نمی‌برند، بلکه مجموعه‌ای از قول و عمل و جوانب گوناگون شخصیت و رهبری ایشان را می‌شناختند و می‌شناسند و آن را مبنا قرار می‌دهند.
توجه به نظرات کارشناسی در اعلا‌م موضع، صدور دستور اعم از مسائل فقهی- مانند فتوا درباره شطرنج و ماهی اوزون‌برون- تا مسائل کلا‌ن کشور- مانند پذیرش قطعنامه ۵۹۸- از ویژگی‌های اخلا‌قی و حسن رهبری امام‌خمینی(ره) بود و در موضوعات گوناگون حتی اگر پافشاری همه‌جانبه‌ای هم داشتند، در برابر واقعیاتی که به مصلحت اسلا‌م و مسلمین می‌دانستند، به تغییر موضع دست می‌زدند و البته مردم هم به‌خوبی این تغییر موضع را درک می‌کردند و از آن حمایت می‌نمودند. لذا نباید ابعاد تبلیغاتی بسیاری از سخنان و موضعگیری‌های امام را در چارچوب دستورات رهبری و اجرایی ایشان قرار داد و جلوی نظرات جدید و مصلحت‌های امروزی کشور ایستاد.
وانگهی اگرمنتقدان این‌قدر روی اندیشه‌ها و سخنان امام تأکید و روی مواضع ایشان تکیه می‌کنند، چرا گزینشی عمل می‌نمایند؟ قدری هم به دیگر سخنان و موضعگیری‌های معظم‌له توجه فرمایند. ازجمله به نظرات امام(ره) در مورد احترام به آرای مردم تأمل کنند. همه می‌دانند که نظرات و منش و رفتار و مواضع ایشان در توجه عمیق به نظرات و آرای مردم بوده و حتی در سخنان ایشان نیز این معنا به وفور دیده می‌شود. در این نوشته، فقط یکی از سخنان امام درباره انتخابات را نقل می‌کنم.
<آقایان طلا‌بی که از قم می‌روند به جاهای دیگر برای ترویج، مردم را بیدار کنند، هدایت کنند مردم را، نویسنده‌های ما همین‌طور، گوینده‌های ما همین‌طور. فرض کن حالا‌ یک چیزی هم مخالف رای فلا‌ن [است]، فرض کنید که متجدد هست، خب وقتی مردم رای دادند، آن هم باید بگذرد از آن. مردم رای دادند، آنها هم وکیل شدند و گذشتند مطلب خود را ثابت کردند این را حالا‌ ما باید بگذاریم به آرای خود مردم و خود مردم هر چه رای دادند.( >صحیفه امام، ج ۱، ص ۱۰۲)
آیا آقایان حاضرند، همین‌گونه که امام(ره) تصمیم را به رای مردم واگذاشت، برای رای مردم اعتبار قائل باشند؟ و اصولا‌ حاضرند به اندازه امام(ره)، مردم را صاحب فکر و صاحب نظر و تصمیم‌گیر بدانند؟ یا قصد دارند همچنان با مانع نظارت استصوابی کسانی را که قبول ندارند، کنار بگذارند و تتمه را به رای مردم بگذارند؟

مصطفی ایزدی

منبع : روزنامه اعتماد ملی