دختری به‌نام تامیکو - A Girl Named Tamiko

سال تولید : ۱۹۶۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : هال ب. والیس
کارگردان : جان استرجس
فیلمنامه‌نویس : ادوارد آنهالت، برمبنای رمانی نوشته رانلد کرک‌برید.
فیلمبردار : چارلز لانگ جونیر.
آهنگساز(موسیقی متن) : المر برنستاین.
هنرپیشگان : لانس هاروی، فرانس نوین، مارتا هایر، مایکل وایلدینگ،: گاری مریل، میوشی اومکی، استیو برودی و لی پاتریک.
نوع فیلم : رنگی، ۱۱۰ دقیقه.


"ایوان کالین" (هاروی)، عکاسی بی‌بندوبار، سرخورده و نیمه روسی / نیمه چینی است که در توکیو کار می‌کند، اما آرزوی زندگی در آمریکا را دارد. او دوست ژاپنی‌اش، "ایکو" (اومکی) را که پیشخدمت کافه است، رها می‌کند تا با یکی از کارکنان "سرد" سفارت آمریکا، "فی ویلسن" (هایر) طرح دوستی بریزد و از طریق او، ارتباط‌های حرفه‌ای‌اش را گسترش دهد. "فی" محبوبه "ایوان" می‌شود، اما چیزی نمی‌گذرد که دعوای‌شان می‌شود. "نایجل کاستیرز" (وایلدینگ)، دلال تابلوهای نقاشی، او را با دختری به‌نام "تامیکو" (نوین) از یک خانواده سنتی ژاپنی آشنا می‌کند. ابتدا، "ایوان" می‌خواهد از او هم برای ارتباط‌های حرفه‌ای‌اش استفاده کند، با این همه کم‌کم این رابطه برایش جدی می‌شود و "فی" و ویزای آمریکا را رد می‌کند تا با ژاپن و زندگی آشتی کند.
٭ تقابل مازوخیسم متکبرانه با پس زمینه‌های خوش آب و رنگ، نکته کلیدی این درام رمانتیک است که بیش از حد طولانی به‌نظر می‌آید و تنها بازی بی‌پرده هایر، فرو رفتن هاروی در نقش متفرعنش و مزه‌پرانی‌های وایلدینگ آن را گاه‌گاه جان می‌بخشند. فیلم‌نامه مغشوش آنهالت هرگز نمی‌تواند تماشاگر را به شخصیت اصلی یا افکارش نزدیک کند و در نتیجه تماشاگر اهمیتی به فرجام قهرمان از خود بیزار نمی‌دهد.