اوباما فقط تغییر رنگ !

مهمترین خطوط سیاست خارجی آمریکا در منطقه خاورمیانه که می تواند نشان دهنده چگونگی جهت گیری سیاسی هر رئیس جمهور و دولتی که در واشنگتن بر سر کار می آید باشد عبارتند از موضعگیری درباره فلسطین طرح خاورمیانه ای تصمیم گیری درباره ادامه یا پایان دادن به اشغال عراق و افغانستان موضعگیری در برابر گروه های افراطی دست آموز آمریکا مانند القاعده و طالبان و سرانجام نوع تعامل با جمهوری اسلامی ایران و فعالیت های هسته ای این کشور.
پرونده بوش کوچک در تمام این مسائل کاملا سیاه و مخدوش بود . در دوران بوش و با حمایت وی بود که جنگ های ۳۳ روزه و ۲۲ روزه رخ داد و رژیم صهیونیستی مرتکب آنهمه جنایت علیه مردم لبنان و فلسطین شد حکومت قانونی حماس را نادیده گرفت یاسر عرفات را نابود کرد و محمود عباس و دولت دست نشانده وی را برای استفاده ابزاری در برابر دولت منتخب مردم فلسطین قرار داد. طرح خاورمیانه بزرگ هم که البته قبل از تولد ناکام ماند از توطئه های دولت بوش بود. عراق و افغانستان نیز توسط دولت بوش اشغال شدند و برخلاف ادعای وی نه تنها تروریسم مهار نشد بلکه گسترش بیشتری یافت . القاعده و طالبان که اکنون از مزاحمان امنیت و آرامش در خاورمیانه هستند نیز توسط دولت بوش رشد کردند. موضع بوش کوچک در برابر جمهوری اسلامی ایران همواره خصمانه بود و بازی های سیاسی وی با مساله هسته ای ایران یکی از بارزترین نمونه های این برخورد خصمانه است .
اکنون که بوش کوچک با کوله باری از خیانت و جنایت و پرونده ای سیاه از کاخ سفید رفته و جانشین او با شعار « تغییر » بر صندلی ریاست جمهوری آمریکا تکیه زده باید در عمل و نه در حرف نشان دهد که به این شعار تا چه میزان پای بند است .
در اولین گام اوباما موضعگیری کاملا منفی و ناامید کننده ای نسبت به مساله فلسطین کرده است . وی در محل وزارت امورخارجه آمریکا سیاست خود در قبال رژیم صهیونیستی و مساله فلسطین را تشریح کرد. خطوط اصلی این سیاست اینها هستند :
دولت اوباما نسبت به امنیت رژیم صهیونیستی متعهد است
حماس باید موجودیت رژیم صهیونیستی را به رسمیت بشناسد
دولت قانونی فلسطین از نظر اوباما همانست که محمود عباس در راس آن قرار داد نه حماس
دفاع موشکی مقاومت حماس در برابر تهاجم نظامی رژیم صهیونیستی از نظر اوباما محکوم است .
گذرگاه رفح فقط باید برای کمک های انسان دوستانه به غزه باشد و رساندن هرگونه سلاح به مردم غزه ممنوع است .
تهاجم نظامی رژیم صهیونیستی به غزه از نظر اوباما چون نوعی دفاع از موجودیت این رژیم بوده مشروعیت داشته و رئیس جمهور جدید آمریکا فقط در اینکه آمار کشته ها در غزه و اسرائیل بالا رفت ناراحت شد.
برقراری صلح در فلسطین از نظر اوباما یعنی حفظ موجودیت و امنیت رژیم صهیونیستی خلع سلاح گروه های مقاومت و رسمیت دادن به دولت دست نشانده محمود عباس
ضمنا اوباما جرج میچل را به عنوان دستیار ویژه خود مامور سفر به خاورمیانه کرد تا به ایجاد تضمین برای دائمی شدن آتش بس در غزه کمک کند.
از نظر اوباما تضمین دائمی شدن آتش بس در غزه به معنای حصول اطمینان به حفظ امنیت رژیم صهیونیستی است زیرا او با صراحت اعلام کرده حماس باید از داشتن سلاح محروم باشد و تشکیلات محمود عباس با آموزشی که از اردن می بیند امنیت صهیونیست ها را در برابر تحرکات فلسطینی ها تضمین نماید. به همین دلیل اوباما از عبدالله دوم شاه اردن به خاطر اینکه نیروهای محمود عباس را تعلیم می دهد تا در برابر حماس و سایر نیروهای جهادی بایستند و مبارزات ضد صهیونیستی آنها را سرکوب نمایند قدردانی کرد.
علاوه بر مساله فلسطین سیاست اوباما در قبال اشغال افغانستان با گذشته تفاوتی را نشان نمی دهد. درباره عراق هرچند از تهیه برنامه ای برای خروج آمریکا از این کشور صحبت می کند اما اینکه این شعار چه مقدار به عمل نزدیک شود هنوز مشخص نیست . اظهارات اوباما درباره برقراری صلح در خاورمیانه تا زمانی که منظور خود را از « صلح » مشخص نکند قابل اعتماد نخواهد بود. معمولا صلح مورد نظر دولتمردان آمریکائی تضمین تحقق اهداف خود آنها بدون در نظر گرفتن منافع ملت های منطقه است . بنابر این بسیار بعید به نظر می رسد صلح مورد نظر اوباما برای خاورمیانه چیزی متفاوت با آنچه اسلاف او در نظر داشتند باشد.
در مورد جمهوری اسلامی ایران هر چند تحرکات پشت پرده ای توسط اوباما و اطرافیان او وجود دارد لکن اظهارات وی در فاصله میان انتخاب و دردست گرفتن رسمی زمامداری آمریکا نشان می دهد رئیس جمهور جدید آمریکا نیز ایران را منهای اصول و آرمان های جمهوری اسلامی و محروم از فعالیت های هسته ای میخواهد و با ایرانی که بر اصول و آرمان های انقلابی پافشاری کند و حاضر نشود از حقوق قانونی خود در مساله هسته ای کوتاه بیاید همچون گذشته مشکل خواهد داشت . اتهام حامی تروریسم بودن و اینکه ایران باید از فعالیت های هسته ای خود دست بردارد مطالبی هستند که اوباما نیز آنها را تکرار کرده و نشان داده است که او نیز سیاست خصمانه علیه ایران را ادامه خواهد داد.
علاوه بر اینها سیاست های خاورمیانه ای به ویژه در مورد فلسطین و لبنان و اشغال عراق و افغانستان با سیاست های جمهوری اسلامی ایران در تضاد است .
قطعا رئیس جمهور جدید آمریکا حاضر نخواهد بود این تضاد را به نفع سیاست های جمهوری اسلامی ایران حل کند.
با توجه به این واقعیت ها حداقل در زمینه سیاست های خاورمیانه ای رئیس جمهور جدید آمریکا با اطمینان می توان گفت ورود اوباما به کاخ سفید علیرغم شعار پرطمطراق تغییر فقط یک « تغییر رنگ » است و دیگر هیچ !

منبع : روزنامه جمهوری اسلامی