کار و تولید را در کشور توسعه دهیم

در سال ۱۳۷۸ طبق قانون احیای اراضی موات، زمینی را برای فعالیت های كشاورزی دریافت كردم. در نتیجه تلاش خود و همسرم، اكنون آن زمین در یك بخش دور افتاده دماوند تبدیل به مزرعه ای سرسبز شده است. اما با گذشت ۴ سال از بهره برداری، اداره منابع طبیعی از واگذاری قطعی زمین امتناع می ورزد. شرایط طاقت فرسای كار در منطقه ای كه از هر سو، تا نزدیك ترین آبادی فاصله بسیار دارد و تأمین امنیت آن نیز دشوار می باشد نیاز به تشویق دارد تا افراد دیگری به جای غرقه شدن در فعالیت های دلالی و یا كارهای خلاف با حمایت دولت، به این گونه كارهای تولیدی مفید و تقویت كننده اقتصادی كشور روی بیاورند.
سؤال اساسی آن است كه هنگام واگذاری زمین در شرایطی كه لم یزرع بود، همه گونه وعده همكاری داده می شد، اما حالا كه در سایه كار شبانه روزی ما آباد گشته، از صدور مجوز كاربری كشاورزی اجتناب می شود. اگر قرار به برخورد قانونی است باید با واگذاری هایی انجام شود كه ظاهراً به بهانه دامداری زمین گرفته اند، اما در عمل هیچ گونه فعالیتی در آنها صورت نمی گیرد و حال كه در مدیریت های جدید جهاد كشاورزی متوجه این اشتباهات شده اند، به قول معروف تر و خشك را با هم می سوزانند.
مشكل دیگر این كه اداره راه و ترابری و اداره برق اگر در جایی چند خانوار زندگی كنند بهسازی جاده و برق رسانی را انجام می دهند، اما در محلی كه ده ها خانواده كارگر و دامدار فعالیت دارند، لزومی برای انجام این كار نمی بینند! مسئله دیگر، قرار گرفتن خودروهای تولیدكنندگان محصولات كشاورزی و محصولات دامی در زمین در حیطه تعویض خودروهای فرسوده است كه چگونه می توانند، مثلاً به جای یك خودروی قدیمی كمك دار كه ۳ میلیون تومان در بازار خرید و فروش می شود، حتی با دریافت وام ۵/۱ میلیون تومانی (بابت جمع آوری خودروی فرسوده) یك خودروی كمك دار جدید ۲۰ میلیون تومانی جایگزین نمایند تا اموراتشان در جاده های صعب العبور خاكی بگذرد!
و مسئله بعدی، استفاده از اتباع بیگانه به عنوان نیروی كار در این قبیل واحدهاست، در حالی كه در بخش دولتی از این نیروها استفاده می شود، بخش خصوصی به دلیل منع قانونی، نمی تواند از آنها استفاده نماید.
در خاتمه، اگر قرار است از فرار مغز ها و مهاجرت نیروهای دارای انگیزه برای كار تولیدی جلوگیری شود و كار برای عده زیادی از جویندگان كار فراهم گردد، باید از نیروهای مولد پشتیبانی به عمل آید. بخصوص فارغ التحصیلان كشاورزی كه مایلند با تحمل همه سختی ها، برای بیكاران شغل ایجاد نموده و برای كشور تولیدكننده باشند.
علی خدابخشی- محبوبه ملكی

منبع : روزنامه همشهری