ابراهیم خواجه نوری

ابراهیم خواجه نوری در سال ۱۲۷۹ شمسی متولد گردید. در یک سالگی پدرش را از دست داد، و زیر نظر برادر بزرگش ( نظام الدوله ) تربیت شد.
تحصیلات مقدماتی را در ایران انجام داد و برای ادامه تحصیل به اروپا رفت و مدت ۸ سال در بروکسل به تحصیل در رشته حقوق پرداخت و در مراجعت به ایران به دعوت " داور " به کار در دادگستری اشتغال ورزید.
ابراهیم خواجه نوری از جوانی به کار نویسندگی و سیاست علاقه داشت. مدتی (نامه جوانان) را منتشر ساخت که به علت انتقاداتی به زندان افتاد و چهار ماه در اسارت به سر برد و در زندان با میرزاده عشقی آشنا شد. بعد برای تحصیل راهی اروپا گردید.
ابراهیم خواجه نوری بعد از شهریور ۲۰ به انتشار کتابهای پر خواننده ( بازیگران عصر طلائی ) پرداخت که مورد توجه گروه های مختلف بود. با همکاری جمال امامی و علی دشتی حزب عدالت را تشکیل داد و با حزب توده درافتاد که توده ایها همه آن ها را نمد مال کردند.
ر ابراهیم خواجه نوری چند بار معاون نخست وزیر و سرپرست تبلیغات کشور شد. دو دوره از تهران به عنوان سناتور انتخاب گردید ولی به علت انتقاداتی از جمله مخالفت با تاًسیس سازمان امنیت از گردونه سیاست خارج شد
ابراهیم خواجه نوری سالها از عمر خود را به نشر کتاب و گفتارهای روان شناسی اختصاص داده بود. و مدتی هم نایب رئیس انجمن قلم گردید. مدیریت مجله ( حکومت متحده جهانی ) هم با او بود.
ابراهیم خواجه نوری زندگی خانوادگی مرتبی نداشت، بهمین جهت فرزندی از او باقی نمانده، ولی کتابهای پر ارزشی ( ۹ جلد ) به یادگار نهاده و در سال ۱۳۷۱ در ۹۲ سالگی در تهران درگذشت. از او تجلیل زیادی نشد و در خارج از کشور هم برایش مراسم یادبودی برگزار نگردید. نشریات خارج از کشور هم آن چنان که لازم بود از این نویسنده دانشمند یادی نکردند.

منبع : بانک اطلاعات گردشگری