لزوم تمایز دادن قضاوت از واقعیت در زندگی روزمره

درک شما از واقعیت­ها به نگرش شما وابسته است. شما جهان را با قالب ذهنی خود ادراک می­کنید و عباراتی نظیر: "امروز براستی روز خوبی است" و یا "امروز واقعا روز بدی است" تنها معرف آب و هوای درونی شماست و با واقعیت فاصله دارد. هر روز از زندگی شما بر حسب اینکه درباره آن چگونه قضاوت می­کنید می­تواند خوب و یا بد باشد. حال با این اوصاف چند بار در روز عقاید خود را در قالب حقایق مطرح می­کنید؟ به یاد داشته باشید که خواه در عقاید خود تجدید نظر کنید و خواه نه، حقایق همانگونه که تاکنون بوده­اند، همچنان بر زندگی شما حاکم خواهد بود. بنابراین برای کاهش تنش­های روزانه ناشی از عدم تمیز واقعیت و قضاوت، نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
۱) چرخ گردون در قبال شادمانی و نشاط و سایر موهبت­های نیکو به شما مدیون نیست. گرایش و اعتقادات شما مبنی بر این که قرار است روزگار نیکبختی و شادمانی را برایتان تدارک ببیند، در آفرینش آنچه برای زندگی شخصی خود می­خواهید شما را دچار مشکل می­کند. بنا­براین به توانایی­های باطنی خود اعتماد کنید و بر آنچه که در حیطه اختیار و توان شماست تاثیر گذارید و هرگز انتظار نداشته باشید که همه چیز بر حسب میل و خواسته شما متحقق شود.
۲) هیچ چیز در جوهر بد نیست. این طرز تلقی ماست که صفت بد را برازنده چیزی می­شناسد و مانع از آن می­شود که آن را بدرستی تجربه کنیم. چنانچه تاکنون با طبقه بندی خوب و بد آلت دست قرار گرفته­اید، از امروز با خود عهد کنید که از واژه­های متضادی چون سالم، معیوب، قانونی، غیر قانونی، موثر، بی­تاثیر، عملی و غیر عملی که معطوف به واقعیت­هاست و از مفهومی واقعی برخوردار است استفاده کنید.
۳) برای اینکه ذهن خود را توانای پرداختن به دشواری­های بیشمار زندگی کنید، باید خود، دیگران و رویدادها را همانگونه که هست و نه با چشمانی آکنده از پیش­داوری، نظرات و عقاید مشاهده کنید.
۴) این باور را در خود تقویت کنید که می­توانید طرز تلقی خود را نسبت به هر چیز تغییر دهید. درصدد نباشید که کارها و عملکرد­های دیگران را با معیارهای ویژه خود بسنجید و اصلاح کنید.
۵) برای ادراک حقایق باید الگوی ذهنی خود را کنار بزنید و به بیرون گام بردارید. برای اینکه اتاق حقیر، خود را رها ساخته و وقایع جهان را آنگونه که هست درک کنید، ضرورت دارد که از عقاید گمراه کننده و زیان­آور دست بشویید.
۶) ناراحتی و اندوه در قبال پدیده­هایی که قابل تغییر نیست و به واقعیت پیوسته است، جز تباهی و اتلاف انرژی فرجامی ندارد .

منبع : مطالب ارسال شده