سه شنبه, ۱۱ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 30 April, 2024
مجله ویستا
۱۲ آذر ـ ۳ دسامبر ـ زاد روز « کارلایل » و نظر او درباره تاریخنگاری
امروز زادروز « توماس كارلایل » مورخ ، نویسنده و اندیشمند بزرگ اسكاتلندی است كه چهارم دسامبر سال ۱۷۹۵ به دنیا آمد و آتار متعدد از او باقی مانده است كه مهمترین آنها كتاب چند جلدی « تاریخ انقلاب بزرگ فرانسه » است.
كارلایل در حرفه تاریخنگاری انقلاب كرد و تالیفاتش را بدون « فوت نت » منتشر ساخت و روشی را پایه نهاد كه اینك به «تاریخنگاری ژورنالیستیك» معروف شده است.
وی معتقد بود مردمی كه به یك مورخ اعتماد دارند باید حرفهای او را بپذیرند و لذا نیازی به ذكر غیر ضروری مآخذ و اصحاب قول نیست ، زیرا كه مورخ قبلا درستی مطالبی را كه به دست آورده آزمایش كرده است . اگر مورخ به موردی تردید دارد باید تردید خود را ذكر كند و به گردن دیگران انداختن و تكرار « موارد مورد تردید و شایعه » درست نیست. ذكر مآخذ كه خود آنها هم معلوم نیست معتبر باشند باعث پیچیدگی نوشته و اطاله كلام می شود. بكار بردن همه مآخذ و رفرنس ها تنها برای یك سكالر (کار دانشگاهی ( كتاب درسی ) - مدرس و پروفسور) لازم است.
كارلایل تایید كرده است كه « فرد دیگری» باید «تاریخ روز( خبر ) » را بنویسد كه پژوهشگران پس از او، این « فرد دیگر » را « روزنامه نگار » نام نهادند. به این ترتیب وی راهی را گشود كه به قبول این اصل انجامید كه روزنامه نگار « تاریخ امروز » را می نویسد و عناصرش را به دست می دهد و تاریخنگار بعدا پس از حصول نتیجه با حوصله بیشتر و انتخاب یك روش تحقیق مطمئن و متدولوژی آن را دنبال خواهد كرد و با جمع آوری اسناد لازم، كل « رویداد » را شرح می دهد و باید « علت و یا علل » و « نتیجه و یا نتایج» را روشن سازد . بنابراین، این دو حرفه ( روزنامه نگاری و تاریخنگاری ) دارای یك قلمرو واحد هستند . كارلایل مورخ را به مثابه یك کارآگاه( پلیس ) می داند كه برای « قاضی تاریخ » مدرك جمع آوری می كند و « قاضی زمان » جز نوشته و یا كتاب تاریخ كسی دیگر نمی تواند باشد و «دادرسی» همان شرح رویداد است كه چرا شروع شد ، چگونه انجام گرفت و به كجا ختم شد ( نتیجه چه بود ) .
به عقیده كارلایل و پیروان نظر او ، هیچ فرد و گروه راه فرار از دست کارآگاه و قاضی تاریخ را نخواهد داشت ؛ لذا باید مراقب اعمال هر روز خود باشد . بازپرس( کارآگاه ) تاریخ با دیگر باز پرسها این فرق را دارد كه هم برضد و هم در دفاع از یك رویداد و اصحاب آن ، به جمع آوری سند می پردازد.
با این استدلال ، تاریخ نگار همان روزنامه نگار است كه به جای امروز در باره دیروز و دیروزهای دور تحقیق می كند و می نویسد تا تجربه گذشتگان هدر نرود و در امور جاری بكار گرفته شود و اشتباهات تكرار نگردد .
كارلایل نسبت به مورخان پیش از خود و معاصرش، به « ناراتیو - شرح نویسی» یك رویداد تاریخی توجه بیشتری دارد تا به ردیف كردن ماخذ و منابع و رفع مسئولیت كردن از خود ، و تاریخ نگاری پر از فوت نت نویسی را نوعی « رونویسی ( رونوشت برداشتن ) » خوانده است.
منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید بلیط هواپیما
ایران مجلس شورای اسلامی بابک زنجانی خلیج فارس مجلس دولت سیزدهم دولت حجاب لایحه بودجه 1403 بودجه شورای نگهبان مجلس یازدهم
قوه قضاییه هواشناسی سیل تهران شهرداری تهران شورای شهر تهران سلامت شهرداری قتل دستگیری پلیس شورای شهر
قیمت دلار خودرو قیمت طلا سایپا قیمت خودرو ایران خودرو دلار بازار خودرو تورم مالیات بانک مرکزی ارز
تلویزیون سینما محمدرضا گلزار سریال سینمای ایران فیلم تئاتر رسانه ملی موسیقی بازیگر دفاع مقدس سریال پایتخت
هوش مصنوعی سازمان سنجش وزارت علوم انتخاب رشته بنیاد ملی نخبگان آموزش عالی
رژیم صهیونیستی آمریکا اسرائیل غزه فلسطین جنگ غزه حماس روسیه عربستان نوار غزه اوکراین ترکیه
فوتبال پرسپولیس استقلال سپاهان تراکتور باشگاه استقلال تیم ملی فوتسال ایران فوتسال وحید شمسایی بازی باشگاه پرسپولیس لیگ برتر
اینترنت تبلیغات اپل گوگل همراه اول آیفون ناسا روزنامه ایرانسل نوآوری
داروخانه سازمان غذا و دارو خواب پرستار کاهش وزن دیابت طول عمر فروش اینترنتی دارو قهوه سلامت روان بارداری