بستری برای شکوفایی اقتصاد

بیوتکنولوژی دیگر مختص اقتصاد کشورهای غربی نیست. گروهی از کشورها از چهار گوشه جهان، روند رو به رشد استفاده از فرصت ها در بیوتکنولوژی را خارج از مرزهای اروپا و امریکای شمالی آغاز کرده اند. از زمان پیدایش بیوتکنولوژی نوین در اواخر دهه ۱۹۷۰ میلادی، ایالات متحده امریکا و پس از آن اروپا، صنایع بیوتکنولوژی را در دست داشتند.
نسخه ۲۰۰۵ گزارش جهانی بیوتکنولوژی از گروه مشاوران Ernst & Young که شاید معتبر ترین گزارش سالانه در اقتصاد بیوتکنولوژی باشد، حاکی از آن است که استرالیا، چین و هند به ترتیب رتبه های پنجم، نهم و یازدهم بیوتکنولوژی را در جهان دارند. این در حالی است که کشورهای دیگری مثل کوبا، ژاپن و تایوان نیز در مرحله رشد و شکوفایی در زمینه بیوتکنولوژی هستند. همچنین چندین اقتصاد در حال رشد دیگر مثل برزیل، شیلی، سنگاپور، آفریقای جنوبی و کره جنوبی در حال جهش آغازین در بخش بیوتکنولوژی هستند. در این مقاله چشم انداز بیوتکنولوژی در کشور هند ارائه شده است.
رشد و توسعه بیوتکنولوژی در هند در دهه گذشته واقعاً قابل توجه بوده است. در سال های اخیر، این کشور محصول پنبه اصلاح ژنتیکی شده Bt و چند داروی نوترکیب که حاصل تلاش محققان داخلی آن کشور بوده را روانه بازار کرده است. به طور مثال یک موسسه سرم سازی در دهلی نو و چند موسسه دیگر در زمینه تولید واکسن ژنریک هپاتیت B فعالیت می کنند. یک آزمایشگاه در دهلی نو نیز موفق به کسب تاییدیه FDA برای یک داروی ژنریک درمان عفونت HIV پس از انقضای دوره مالکیت فکری آن در اواخر سال ۲۰۰۵ شده است.
هند همچنین موفقیت های قابل توجهی در توسعه بیوانفورماتیک داشته است. در حال حاضر فرصتی برای هند فراهم شده تا علاوه بر اینکه به عنوان کانون اجرای پروژه های ارجاعی از صنایع بیوتکنولوژی دیگر کشورهای جهان مطرح شود، توانمندی های داخلی خود را نیز توسعه دهد. در این راه باید چند موضوع مورد ملاحظه قرار گیرد. اولین مورد توسعه منابع انسانی است.
در حال حاضر در این کشور نیاز فوری به تقویت منابع انسانی در زمینه های مرتبط مانند آمار زیستی، بیوشیمی، بیوانفورماتیک، میکروبیولوژی، فرآیندهای پایین دست صنایع تخمیر، ژنتیک، زیست شناسی سلولی و همچنین حقوق و مسائل مالکیت فکری احساس می شود. دومین مورد اقداماتی برای حمایت از نوآوری است. هند نیاز به توجه تدریجی به فرهنگ مالکیت فکری در تحقیقات داشته و در کنار آن می بایستی پیوستگی بیشتری بین صنعت و مراکز علمی ایجاد شده و تحقیقات مشترک بین آنها انجام شود. هند همچنین نیاز به جذب دانشمندان برجسته هندی پراکنده در کشورهای مختلف و برگرداندن آنها به هند برای بهره برداری از تخصص آنها در هدایت نوآوری ها دارد. سومین مورد تقویت سازوکار تامین منابع مالی است.
این کشور می بایست با مشوق های مختلف مالی و اقتصادی، از سرمایه گذاری اولیه در این بخش پشتیبانی کند. هند همچنین باید الگوهای حمایت مالی از نوآوری ها مثل همکاری بخش خصوصی و دولت و استقرار هسته های انتقال فناوری در موسسه های مهم علمی خود را به بهترین شکل طراحی کند. مثال خوبی برای یک ساختار حمایت مالی از نوآوری در هند، راه اندازی یک مجموعه آزمایشگاه با سرمایه ۵/۵۲ میلیون دلار است که یک شرکت توسعه دارو با تعهد مالی یک سرمایه گذار مخاطره پذیر امریکایی و یک سرمایه گذار مخاطره پذیر محلی در حیدرآباد راه اندازی کرده اند. ذکر این نکته الزامی است که هنوز باید کارهای زیادی مانند تقویت زیرساخت ها و جنبه های نظارتی در زمینه بیوتکنولوژی در هند انجام شود. هند نیاز به توسعه متوازن پارک های بیوتکنولوژی و مراکز رشد داشته تا فعالیت های تحقیق و توسعه (R&D) و عملیات حق امتیاز را تسهیل و در عین حال کاراتر کند.
بخش نظارت نیز باید کارایی خود را بالا برد؛ برای ورود یک محصول به بازار داخلی هند اخذ مجوز از چند سازمان دولتی شامل کمیته بررسی تغییرات ژنتیک، کمیته تایید مهندسی ژنتیک و سازمان نظارت داروی هند زیر نظر وزارت بهداشت و رفاه خانواده در دهلی نو الزامی است. بخش بیوتکنولوژی هند در مرحله مهمی از فرآیند توسعه قرار گرفته و مزایای رقابتی قابل توجه و فرصت رشد برای برخی زمینه های خاص بیوتکنولوژی مانند آزمون های بالینی، زیست شناسی محاسباتی و فرآوری زیستی را فراهم کرده است.
● سیمای کلی بخش بیوتکنولوژی در هند
در سال های اخیر هند شاهد افزایش سهم سرمایه گذاری مخاطره پذیر مشترک به عنوان منبع اصلی مالی شرکت های تازه تاسیس است. بخشی از این سرمایه توسط شرکت های دارویی و بخشی توسط مراکز تجاری که تمایل به سرمایه گذاری در زمینه های جدید دارند، تامین شده است. به عنوان مثال توسعه بخش تولید داروهای ژنریک در هند که ادعای تولید در سطح جهانی دارد، باعث افزایش توجه به صنایع مبتنی بر تحقیق و پژوهش بیوتکنولوژی شده است.
هندوستان همچنین مکان جذابی برای سرمایه گذاران خارجی که قصد ارجاع کارهای تحقیقاتی و تولیدی خود را دارند، قلمداد می شود. شاید مهم ترین موضوع برای سرمایه گذاری در تحقیقات بیوتکنولوژی هند، متخصصان و دانشمندان خارج از کشور هند هستند که تمایل به فعالیت در حوزه علوم زیستی در زادگاه خود دارند.

کسری اصفهانی

منبع : روزنامه اعتماد