پرسپولیس و فضایی تاریک در فرا رو

باشگاه های پرسپولیس و استقلال به عنوان۲ قطب اصلی فوتبال ایران، سالیان متمادی است كه چشم به دست مسؤولانی دارند كه قرار بوده این نام های بزرگ را به سر منزل مقصود برسانند، با این حال این۲مجموعه پس از تغییر مالكیت های بسیار در نهایت به سازمان تربیت بدنی سپرده شدند و آنچه امروز برای «طفلان سر راهی» فوتبال كشور (عنوانی كه برخی كارشناسان پس از این نابسامانی ها به این۲باشگاه دادند) باقی مانده، مشكلات مالی و فنی است كه نتیجه ناكارآمدی های مدیریتی در این۲باشگاه است. در یازدهمین روز آبان ماه ۱۳۸۴ پس از دیدار رییس جمهور با رییس سازمان تربیت بدنی، فصل جدیدی در عرصه مدیریتی۲ باشگاه نام آور تهرانی رقم خورد، احمدی نژاد در این دیدار به علی آبادی دستور داد تا هر چه سریع تر به وضعیت پرسپولیس و استقلال رسیدگی كرده و خواسته میلیونی هواداران آنها را كه بازگشت این۲ باشگاه به دوران اوج گذشته است را تحقق بخشد. این در حالی بود كه باشگاه پرسپولیس در آخرین روزهای دولت خاتمی و ریاست مهرعلیزاده بر سازمان تربیت بدنی، آخرین گام ها را به سوی خصوصی شدن و حضور در بازار بورس برمی داشت و قرار بود استقلال نیز همین مسیر را طی كند.اما علی آبادی به طور كامل پرونده خصوصی شدن این۲ باشگاه را مختومه ساخت، طرح كلی اداره پرسپولیس توسط سازمان تربیت بدنی، واگذاری باشگاه به یك بخش دولتی بود، آنچه در ابتدای كار رقم خورد انتخاب هیأت مدیره ای كاملاً سیاسی و اقتصادی برای این۲ باشگاه بود تا شاید بتوانند با ابزارهایی خارج از عرصه ورزش، موسسه های فرهنگی - ورزشی پرسپولیس و استقلال را به سرمنزل مقصود برسانند.نخستین بدبینی نسبت به چنین انتخابی كه تنها از روی مصلحت اندیشی و نه از روی برنامه ریزی اصولی و آینده نگرانه بود، از سوی رییس كمیته تربیت بدنی مجلس اعلام شد، امیررضا خادم در ۲۱ آبان ماه ،۸۴ انتخاب مدیران سیاسی و اقتصادی در هیأت مدیره جدید پرسپولیس را كارگشا ندانست و خواستار برنامه ریزی اصولی و دراز مدت برای این باشگاه شد.در هر صورت نسخه صادر شده از سوی سازمان تربیت بدنی برای پرسپولیس با انتخاب اعضای جدید هیأت مدیره آغاز شد. ساعات پایانی روز بیست و یكم آبان ماه ۸۴ اعضای هیأت مدیره موسسه فرهنگی - ورزشی پرسپولیس انتخاب شدند.
علی سعیدلو معاون اجرایی رییس جمهور، فدا حسین مالكی رییس وقت ستاد مبارزه بامواد مخدر، محمد حسین نژادفلاح نماینده مجلس، محمد حسن انصاری فرد ومحمد مایلی كهن از بازیكنان اسبق باشگاه ،نام هایی بودند كه از سوی سازمان تربیت بدنی به عنوان اعضای هیأت مدیره معرفی شدند.یك روز بعد در حالی كه ساختمان جدید باشگاه پرسپولیس توسط رییس سازمان تربیت بدنی افتتاح شد، علی آبادی در نخستین اظهار نظر رسمی پس از انتخاب هیأت مدیره پرسپولیس گفت:« پرسپولیس باید به یك باشگاه استعداد پرور تبدیل شود و از هیأت مدیره جدید انتظار داریم برنامه های فنی و اصولی را پیاده و اجرا كند.»انتظاری كه هیچ گاه برآورده نشد وهیأت مدیره جدید هیچ تلاشی در زمینه برنامه های پایه ای و استعدادیابی انجام نداد و باشگاه به طور مداوم در چالش با برنامه های مقطعی بود. از زمان آغاز به كار هیأت مدیره جدید، واكنش علی پروین مسؤول فنی وقت پرسپولیس برای همگان جالب بود اما به نظر می رسید پروین آماده می شود تا با شرایط جدید كنار بیاید.در روز بیست و سوم آبان ماه انصاری فرد و نژاد فلاح با رییس سازمان تربیت بدنی دیدار كردند، در هر صورت مهمترین بحث آن روزهای پرسپولیس انتخاب مدیرعامل باشگاه بود.شب بیست و چهارم آبان ۸۴ نخستین نشست اعضای هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس در دفتر سعیدلو برگزار شد و انصاری فرد سخنگوی آن روزهای هیأت مدیره با اشاره به اعلام خبرهای خوش در آینده ای نزدیك گفت: «با درایت هیأت مدیره به زودی مشكلات مالی رفع خواهد شد!»در دومین نشست اعضای هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس سعیدلو و مالكی۲ چهره كاملاً سیاسی هیأت مدیره به عنوان رییس و نایب رییس هیأت مدیره پرسپولیس انتخاب شدند، در همین جلسه بود كه اعضا مقابل ۳ دغدغه كه نیازمند تصمیم گیری فوری بود، قرار گرفتند؛ حل مشكلات مالی، تعیین وضعیت كادر فنی و انتخاب مدیرعامل باشگاه.
بیست و هفتم آبان ۸۴ سخنگوی هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس اعلام كرد:« پرسپولیس دیگر مشكل مالی ندارد.»شاید در آن زمان انصاری فرد تصور نمی كرد كه مدتی بعد و در دوران مدیریتش به دلیل بدهی های باشگاه حتی صندلی كه بر روی آن می نشیند در آستانه چوب حراج خوردن قرار بگیرد. نكته قابل توجه تأكید دائمی اعضای هیأت مدیره بر تصمیم گیری جمعی در انتخاب مدیرعامل بود اما از همان زمان مشخص بود كه در پشت صحنه هیأت مدیره اتفاقاتی در حال رخ دادن بود، گویا این بار یك موضوع ورزشی بیش از اندازه سیاسی شده بود!در آخرین روز آبان ۸۴ برای نخستین بار جلسه هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس لغو شد. از همین روز با كاهش تب ناشی از هیجان آغاز به كار مدیران جدید، كم كم واقعیت پرسپولیس سبب شد این مدیران بیشتر متفكر باشند تا سخنگو.طولانی شدن زمان انتخاب مدیرعامل باشگاه در سطح جامعه فوتبال بازتاب وسیعی داشت و به همین دلیل رییس سازمان تربیت بدنی اول آذرماه ۸۴ از هیأت مدیره خواست تا مدیرعامل جدید را هر چه سریع تر معرفی كنند، با این حال علی آبادی همچنان خوشبین بود. وی یك روز بعد آینده ۲ باشگاه پرسپولیس و استقلال را چنین ترسیم كرد:« به دنبال ایجاد بستر لازم برای حضور۲ سازمان توانمند و قوی برای واگذاری این۲ باشگاه و تأمین اعتبار از طریق آنها هستیم.»همچنان ماجرای انتخاب مدیرعامل بی نتیجه ادامه داشت كه پروسه حذف پروین از پرسپولیس به جریان افتاد، در روز ۷ آذر ماه در حالی كه علی پروین تیمش را برای دیدار با پاس آماده می كرد و معتقد بود كه هیأت مدیره پرسپولیس باید با قدرت به كارش ادامه دهد، مالكی، نایب رییس باشگاه با بیان اینكه پروین تمایلی به ماندن در پرسپولیس ندارد، عملاً در خروج باشگاه را به وی نشان داد. با این حال تجربه دوران مدیریت اكبر غمخوار هیأت مدیره جدید را آگاه ساخته بود كه حذف پروین به زمان نیاز دارد و البته كاری مهم تری نیز باقی مانده بود، انتخاب مدیرعامل جدید.
سرانجام ساعت ۲۳ یكشنبه چهاردهم آذر ماه ۸۴ محمد حسن انصاری فرد به عنوان مدیرعامل مؤسسه فرهنگی- ورزشی پرسپولیس انتخاب شد.انصاری فرد بسیار سریع موضعش را روشن كرد و با وجود حمایت های اولیه از علی پروین، این بار از ۵ مربی خارجی به عنوان گزینه های مربیگری پرسپولیس نام برد.انتخاب مدیرعامل جدید سبب شد تا غباری كه از ابتدای كار، هیأت مدیره پررمز و راز پرسپولیس را احاطه كرده بود، كنار برود و مشكلات بیش از پیش خود را نشان دهد.در روز ۲۲ آذرماه، استعفای محمد مایلی كهن به سازمان تربیت بدنی رسید، او به دلایلی كه نامشخص ماند و همگان اصرار داشتند ارتباطی به انتخاب انصاری فرد به عنوان مدیرعامل باشگاه ندارد، تصمیم گرفت تا از هیأت مدیره پرسپولیس كنار برود۲۵. آذر ماه در حالی كه فرستادگان انصاری فرد برای جذب مربی از آن سوی مرزها وارد عمل شده بودند، علی پروین همچنان از آینده صحبت می كرد، وی به هیأت مدیره پیشنهاد كرد تا مربی خارجی مورد نظرشان را ۵ هفته مانده به پایان لیگ ۸۴ به ایران بیاورند.در هر صورت یازدهم دی ماه ۸۴ یكی دیگر از وداع های موقتی پروین و پرسپولیس رقم خورد، هر چند كه در مدت كوتاهی وی بار دیگر بر روی شانه هوادارانش به باشگاه بازگشت. انصاری فرد كه در ۱۱ دی ماه اعلام كرده بود از بابت رفتن پروین نگرانی ندارد نیز این بازگشت را به فال نیك گرفت.اعضای هیأت مدیره پرسپولیس به طور مداوم از حل مشكلات مالی سخن می گفتند و حضور مردان قدرتمند عرصه سیاست نیز ضمانت این ادعا بود، با این حال در روز دوازدهم دی ماه اعلام شد كه باشگاه پرسپولیس ۶۰۰ هزار دلار بدهی خارجی دارد، این بدهی مربوط به وینكو بگوویچ و بازیكنان خارجی بود.با این حال دی ماه ۸۴ برای هواداران پرسپولیس اخبار امیدوار كننده ای را به همراه داشت، مطرح شدن نام مربیان بزرگ برای حضور در رأس كادر فنی تیم فوتبال باشگاه و خبر دیدار مقابل بایرن مونیخ هواداران را شگفت زده كرده بود.بی تردید زمانی كه نژاد فلاح عضو هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس روز ۱۴ دی ماه و پس از مذاكرات اولیه با گونش گفت اگر با این مربی به توافق نرسیم، مربی سطح بالاتری را جذب می كنیم، طرفداران پرسپولیس باشگاهی توانمند و قوی را در نظر می گرفتند اما واقعیت این بود كه سازمان تربیت بدنی نیز طرح خاصی برای اداره پرسپولیس نداشت، در حالی كه علی آبادی از احتمال واگذاری پرسپولیس به وزارت نفت سخن گفته بود، انصاری فرد با رد این خبر گفت: «طی مذاكراتی با یزدانی خرم قرار شد ۴ وزارتخانه راه، نیرو، ارتباطات و بازرگانی درصدی از سهم خود در برنامه چهارم را به پرسپولیس و استقلال اختصاص دهند.»در آخرین روزهای سال ۸۴ و در دوازدهم اسفند ماه، قدمی رییس وقت مركز توسعه ورزش قهرمانی طی كنفرانس مطبوعاتی از رقم بدهی های باشگاه پرسپولیس كه توسط مدیرعامل جدید اعلام شده بود ابراز تعجب كرد وخواستار بررسی بیشتر این بدهی ها شد.پرسپولیس در حالی وارد بهار ۸۵ می شد كه پس از دیدار مقابل بایرن مونیخ، مربی مطرح هلندی آری هان را نیز استخدام كرده بود، با حضور هان و دستیارش تئودور یونگ در ایران و كسب موفقیت های این مربی با پرسپولیس در جام حذفی، بار دیگر حاشیه ها و مشكلاتی كه پایه های باشگاه را می لرزاند، پدیدار گشت.اكنون انصاری فرد فرصت داشت تا بار دیگر به باشگاهش مغرور باشد.آری هان پرسپولیس را تا دیدار پایانی جام حذفی رساند اما در نهایت به مدیرعامل جوان پرسپولیس نشان داد كه در دنیای حرفه ای مشكلات با ریش سفیدی مدیران سیاسی حل نمی شود.انصاری فرد نخستین بار در ۲۸ فروردین ۸۵ به ناخرسندی آری هان از وضعیت موجود اذعان كرد و البته واقعیت دردناك دیگری نیز برای گفتن وجود داشت، پرسپولیس ۴ میلیارد تومان بدهكار بود. یك روز بعد آری هان در نشستی مطبوعاتی هدف اصلی خود را موفقیت در لیگ برتر ۸۵ اعلام كرد و از سوی دیگر تأكید كرد اگر برنامه هایش به درستی اجرا نشود، فوتبال ایران را ترك می كند.در اردیبهشت ۸۵ مالكی و نژاد فلاح اعضای هیأت مدیره پرسپولیس طی دیدارهایی با بازیكنان تیم فوتبال باشگاه، بر حل مشكلات مالی تأكید كرده و از آنان قهرمانی در جام حذفی را خواستار شدند.سعیدلو در سوم خردادماه ۸۵ طی بازدید از اردوی تیم ملی اعلام كرد كه با گذشت ۵ ماه پرسپولیس را به آرامش رسانده ایم و مربی خوبی نیز انتخاب كرده ایم كه طی ۳ سال آینده پرسپولیس را به جایگاه واقعی می رساند.آری هان در یك روز تابستانی به كشورش رفت و دیگر بازنگشت. در بیستم مرداد ماه ۸۵ آری هان به خانه بازگشت و سپس راهی كامرون شد.هیأت مدیره پرسپولیس بار دیگر تلاش خود را برای جذب مربی بزرگ دیگری آغاز كرد. همزمان با جلسات فوق العاده هیأت مدیره كه در چگونگی پرداخت بدهی ۴.۵ میلیاردی باشگاه مستاصل مانده بودند، نام های بزرگی چون «تروسیه»برای هدایت تیم فوتبال مطرح می شد. گویا این نام های بزرگ حكم آرامبخش موقتی باشگاه مقروض را داشت.مدیرعامل باشگاه پرسپولیس روز ۲۲ مرداد ماه با تأكید بر دوستانه بودن جدایی آری هان از باشگاه تأكید كرد:« آری هان از پرسپولیس به فیفا شكایت نمی كند، مذاكراتی با هان و وكیلش انجام می دهیم تا همه چیز در فضایی دوستانه حل شود.» و البته امروز هان و یونگ نیز از جمله شاكیان پرسپولیس هستند كه به سراغ فیفا رفته اند.در این شرایط كمیته انضباطی نیز برای پرداخت بدهی به انصاریان، نیك نظر،رهبری فرد، فنایی، ابراهیمی و كماسی یك هفته به پرسپولیس مهلت داد.
مرد اول ارتش سرخ علاقه داشت همچنان سر خود را بالا نگه دارد، پس در بیست و ششم مرداد ماه مصطفی دنیزلی سرمربی تركیه ای، هدایت تیم فوتبال پرسپولیس را بر عهده گرفت. روزهای دشوار انصاری فرد در راه بود. مدیرعامل در تلاش بود تا با جلساتی از شاكیان داخلی پرسپولیس مهلت بگیرد كه ممانعت از خروج مهرداد اولادی از كشور، رؤیاهای انصاری فرد را بر باد داد.
وی بارها اعلام كرده بود كه با مبلغ حاصل از ترانسفر اولادی به الشباب بخشی از بدهی های پرسپولیس پرداخت می شود اما اولادی به دلیل مشكل خدمت سربازی باید در ایران می ماند و عرب ها نیز حاضر نبودند پولی پرداخت كنند. در ششمین روز ماه ششم سال ۸۵ اعضای هیأت مدیره پرسپولیس به دیدار علی آبادی رفتند و گزارشی از بدهی ها و شكایت های علیه پرسپولیس را تقدیم كردند كه قرار شد پس از جمع بندی نهایی این بدهی ها تأمین اعتبار و پرداخت شود.در هفتم شهریور ۸۴ انصاری فرد آن قدر گرفتار مشكلات مالی باشگاه شده بود كه روزهای خوش آغاز به كار هیأت مدیره و رؤیاهای دور و دراز تحول در پرسپولیس را به یاد نمی آورد. بی تردید معاون اجرایی رییس جمهور، رییس سازمان مبارزه با مواد مخدر و نماینده مجلس به اندازه ای دغدغه وگرفتاری های كاری داشتند كه معضلات پرسپولیس در میان آنها گم می شد. بنابراین انصاری فرد چاره ای نداشت تا بحران را به تنهایی مدیریت كند.در روز هشتم شهریور ۸۵ بغض مدیرعامل جوان تركید و فریاد زد پرسپولیس در وضعیت بحرانی قرار دارد. جالب آن كه در همین روز رییس مركز توسعه مدیریت و منابع سازمان تربیت بدنی چشم امید پرسپولیس به روی خزانه سازمان را كه قرار بود برای بدهی ۴.۵ میلیاردی تأمین بودجه و اعتبار كند را بست.همدانلو گفت: «سازمان تربیت بدنی بر اساس مقررات مالی خود هیچ تعهدی نسبت به مشكلات باشگاه های دولتی مانند پرسپولیس ندارد. ما نمی توانیم به این باشگاه كمك كنیم.» البته این پایان بداقبالی های باشگاهی نبود كه قرار بود به سرعت روند پیشرفت و ترقی را طی كند.مشكلات تیم فوتبال باشگاه به اندازه ای بود كه انصاری فرد فراموش كرده بود پرسپولیس در رشته های دیگری نیز فعالیت داشته است، به همین دلیل بود كه وقتی كشتی گیران با حكم توقیف اموال خود را به باشگاه رساندند، انصاری فرد هیچ حرفی برای گفتن نداشت. البته كشتی گیران سمج آمده بودند تا برای بدهی ۶۷ میلیونی خود تمام اموال باشگاه را توقیف كنند.مدیرعامل جوان هنوز به آخرین برگ برنده خود امیدوار بود. وی تصور می كرد قهرمانی در جام حذفی پایان ناكامی های باشگاه است اما روز۳۱ شهریور ۸۵ لوكا بوناچیچ و شاگردانش مردان دنیزلی را مقهور كردند و جام حذفی نیز از دست پرسپولیس رفت. پرسپولیس پاییز ۸۵ را با ماجرای شكایت از سپاهان و عمادرضا، احتمال مزایده اموال از سوی كشتی گیران و موفقیت نسبی در لیگ برتر پشت سر می گذاشت.روز ۲۵ مهر ۸۵ علی آبادی با اشاره به دغدغه های مدیریتی پرسپولیس و استقلال درخواست تخصیص اعتبار ویژه از سویرییس جمهور برای این۲ باشگاه خبر داد. در همین حال گفته های ضد و نقیض مسؤولان پرسپولیس ادامه داشت.
عبدیایی، معاون اقتصادی باشگاه روز ۸ آبان ۸۵ گفت: «آری هان قانع شده و با وی به توافق كامل رسیده ایم، به بخشی از تعهداتمان در قبال آری هان نیز عمل كرده ایم.» اما آینده خلاف این موضوع را نشان داد. آنچه پرسپولیس در ۲۲ آذرماه ۸۵ داشت، كوهی از مشكلات مالی، مدیریتی و فنی بود. با این حال گفته های سیاستمدارانه معاون اجرایی رییس جمهور و رییس هیأت مدیره باشگاه در این روز جای توجه دارد. سعیدلو عملكرد كلی باشگاه در زمان هیأت مدیره جدید را چنین ارزیابی كرد: «فكر می كنم اوضاع نسبت به گذشته بسیار بهتر شده. پویایی، نوآوری و اقدامات خوبی را شاهد هستیم كه در پرسپولیس سابقه نداشته است. پرسپولیس می تواند با فعالیت در تمامی رشته های ورزشی، تأثیر بسزایی در پیشرفت ورزش كشور داشته باشد. طی این یك سال بخشی از بدهی ۴‎/۵میلیاردی پرسپولیس را پرداخت كردیم و برای حل این مشكل برنامه هایی داریم، قطعاً با توجه به آماده شدن گزارش حسابرسی و تشكیل جلسه مجمع عمومی باشگاه پرسپولیس از سوی علی آبادی، درباره تأمین منابع و نحوه پرداخت بدهی هایی كه مسجل و قطعی باشد تصمیم گیری می شود.»
دیگر از اظهارات بلندپروازانه روزهای نخست هیأت مدیره خبری نبود و مالكی عضو دیگر هیأت مدیره در ۲۸ آذر ماه ۸۵ در مورد مشكلات مالی پرسپولیس گفت: «قویاً پیگیر این مشكل بزرگ هستیم، با این حال در زمستان ۸۵ به نظر می رسید اوضاع واقعاً بهتر شده است.»
انصاری فرد از پرداخت خرده بدهی ۵۰۰میلیونی پرسپولیس خبر داد و مشكلات مالی با كشتی گیران نیز به طور كامل برطرف شد. ضمن آن كه چند بازیكن خارجی نیز جذب تیم فوتبال باشگاه شدند. اختلاف و جدایی استیلی نیز بسیار زود در سایه قرار گرفت.
در آخرین روزهای بهمن ۸۵ صحبت هایی در مورد تغییرات مدیریتی در پرسپولیس مطرح شد و به نظر می رسید با باز شدن آسمان ابری پرسپولیس، افراد دیگری نیز هستند كه علاقه دارند در زیر این آسمان قدم بزنند. البته انصاری فرد در آن زمان این صحبت ها را شایعه می دانست.
در آخرین ماه سال ۸۵ سرانجام رییس سازمان تربیت بدنی، فرایند نوینی را در پرسپولیس آغاز كرد۲. عضو جدید به هیأت مدیره باشگاه پرسپولیس اضافه شدند. حبیب كاشانی و حسن بیادی۲، چهره ای كه به تازگی در انتخابات شورای شهر به موفقیت دست یافته بودند و از سوی دیگر آنها را متفاوت از خط فكری رییس هیأت مدیره پرسپولیس می دانستند. هر چند كه سعیدلو آمدن كاشانی را موجب تقویت و پیشرفت پرسپولیس دانست.
با اضافه شدن كاشانی و بیادی، مالكی از جمع اعضای هیأت مدیره خارج شد. در واپسین روزهای سال ۸۵ با برطرف شدن مشكل خروج از كشور اولادی، پرسپولیس این بازیكن را با قراردادی۲ میلیون دلاری به امارات فرستاد اما سال ۸۶ بار دیگر با اختلافات داخلی هیأت مدیره ای كه قرار بود پرسپولیس را شكوفا كند، آغاز شد. بیادی در حالی كه در هیچ یك از جلسات هیأت مدیره شركت نكرده بود شرط استعفا ندادنش را فراهم شدن شرایط لازم برای فعالیت سازنده عنوان كرد.مدیرعامل پرسپولیس تلاش بسیاری كرد تا شایعات مربوط به تغییرات مدیریتی را در چهارچوب سیاست های باشگاه رد كند اما در نهایت انصاری فرد همانند تمام مدیران پیشین پرسپولیس از «خیلی هایی» نام برد كه سعی دارند این باشگاه را تخریب كنند. انصاری فرد گفت: «برای حفظ انسجام باشگاه در چند جبهه در حال جنگ هستیم».وی در ۲۲ فروردین ۸۶ هر گونه استعفا یا بركناری اش از سمت مدیرعاملی پرسپولیس را تكذیب كرد و ۳ روز بعد نیز پرویز سروری عضو ششم هیأت مدیره شد۲. روز بعد نشست هیأت مدیره پرسپولیس بدون حضور مدیرعامل جوان برگزار شد و هشتم اردیبهشت ماه ۸۶ انصاری فرد استعفا كرد.در ادامه اتفاقات سرعت زیادی گرفته بود و با لغو نشست هیأت مدیره در ۱۰ اردیبهشت، درگیری لفظی بین اعضا كلید خورد. سروری با انتقاد از سعیدلو به دلیل حضور نیافتن در جلسه هیأت مدیره، تهدید به استعفا كرد و كاشانی و بیادی نیز با اشاره به اینكه برخی دوستان جلسه هیأت مدیره را تشكیل نمی دهند، استعفای خود را اعلام كردند. با این حال علی آبادی معتقد است كه اعضای هیأت مدیره پرسپولیس باید با سلیقه های مختلف سازگار باشند. پرسپولیس در بهار ۸۶ همچنان از مشكلات مدیریتی و مالی رنج می برد. وضعیت مدیرعامل باشگاه و تكلیف بدهی ها نامشخص است. باشگاه یك سال و نیم است كه می خواهد شكوفا شود اما نقاط تاریك زیاد است.

منبع : روزنامه ابرار ورزشی