تاثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخل مایل و پهن خارجی در زنجیره حرکتی بسته: با تاکید بر سندروم درد کشککی - رانی

هدف از این تحقیق، مطالعه تاثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات پهن داخلی مایل (VMO) و پهن خارجی (VL) در زنجیره حرکتی بسته زانوست. برای این منظور ۲۳ دانشجوی مرد سالم غیرورزشکار (سن ۰۸/۱±۲۱، وزن ۱۰±۶۶ و قد ۸±۱۷۴) انتخاب شدند. نخست با نصب الکترودهای دو قطبی بر روی موتور پوینت عضلات (VMO) و (VL) فعالیت الکتریکی (EMG) این عضلات از حالت طبیعی ایستادن در زوایای ۹۰-۷۵-۶۰-۴۵-۳۰-۱۵-۰ درجه زانو توسط دستگاه بیوفیدبک ثبت شد. با اتمام این مرحله، پس از پنج دقیقه فعالیت با آهنگ، ۳۰ مرتبه بالا و پایین آمدن در دقیقه از نیمکت با ارتفاع ۵۰ سانتی متر، مجدداً تمامی آزمونهای EMG انجام شد. نتایج نشان داد نسبت فعالیت الکتریکی این دو عضله در زوایای مختلف مفصل زانو پیش و پس از خستگی اختلاف معنی داری دارند، به طوری که در تمامی زوایا، زاویه نزدیک به اکستنشن کامل زانو دارای نسبت بیشتری به نفع عضله پهن داخلی مایل بوده و با افزایش زاویه مفصل زانو از اکستنشن به فلکشن، این نسبت بتدریج کاهش و در زاویه ۹۰ درجه با پایین ترین اندازه خود تنزل یافته است. همچنین بر اثر خستگی قوس حرکتی کار از ۶۰-۰ درجه پیش از خستگی به ۴۵-۰ درجه پس از خستگی محدود شد. با مقایسه میانگینهای نسبت فعالیت الکتریکی عضلات VMO:VL پیش و پس از خستگی اختلاف معناداری مشاهده نشد. به همین دلیل میتوان گفت خستگی اثری بر تغییر الگوی فعالیت عضله و نیز ایجاد اختلال در مکانیسم اکستنسوری عضله چهارسررانی ندارد. بنابراین، سندروم درد کشککی - رانی نمیتواند ثانویه به خستگی عضلانی باشد.

سیدرضا عطارزاده حسینی
اسماعیل ابراهیمی
رضا قراخانلو
حمید رجبی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی