دوشنبه, ۱۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 6 May, 2024
مجله ویستا
درهای کشوئی - SLIDING DOORS
سال تولید : ۱۹۹۸
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : سیدنی پولاک و فیلیپا بریتویت
کارگردان : پیتر هاوئیت
فیلمنامهنویس : پیتر هاوئیت
فیلمبردار : رمی ادفاراسین
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید هرشفلدر
هنرپیشگان : گوئینت پالترو، جان هانا، جان لینچ، جین تریپلهورن، زارا ترنر، داگلاس مکفران و ویرجینیا مکنا
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه
̎هلن̎ (پالترو)، مسئول روابط عمومی یک شرکت بزرگ لباس، ظاهراً کار مورد علاقهاش را دارد و با ̎گری̎ (لینچ)، محبوبش، که با زحمت و بدبختی رمانی مینویسد، زندگی میکند. ̎هلن̎ به گونهای نامنتظر از کار اخراج میشود و زودتر از موعد به خانه برمیگردد و همین مسئله چرخشی ناگهانی در زندگیاش به وجود میآورد: مشکلی پشت مشکل دیگر برایش پیش میآید و سارقی کیفش را میزند و ̎هلن̎ را به بیمارستان میبرند. اما خُب، چه میشد اگر ̎هلن̎ واقعاً آن قطار متروئی را که به دنبالش دویده و از دستش داده بود، سوار میشد؟ اگر سوار شده بود، کنار غریبهای خوشسیما مینشست و درست زمانی به خانه میرسید که میتوانست مچ ̎گری̎ بیوفا را سر بزنگاه بگیرد...
● ̎که چی؟̎ پرسش اصلی این است. درهای کشوئی از این بازی با فکر دو داستان از مسیرهای متفاوت زندگی پالترو در صورت سوار مترو شدن یا نشدن به چه نتیجهای میرسد؟ هاوئیت ـ که این نخستین فیلمش در مقام کارگردان و فیلمنامهنویس است ـ چنان شیفته ایدهٔ اصلی شده که در طول کار از پنهان کردن دست خالیاش هم غافل میماند. در یکی از داستانها، پالتروی واقف شده بر بیوفائی محبوبش، او را ترک میگوید و پس از قدری کلنجار با افسردگی و بیاعتمادی، سرگرم رابطهای جدید میشود که فیلم هرگز نمیتواند از حد یک برخورد تصادفی و بیاهمیت فراترش برد و ضمناً تلاش مذبوحانه ـ و به اصطلاح کمیک ـ محبوب سابق برای بازگرداندن آب رفته به جوی راهم میبینیم که البته لطفی ندارد غیر از اینکه احتمالاً باعث شود دو داستان را قاطی کنیم (که البته تماشاگر با اندکی دقت دچار چنین اشتباهی نخواهد شد). در داستان دیگر که واقعاً انگیزه یا علاقهای برنمیانگیزد، از ما دعوت میشود تا پالتروی سادهلوح و از همهجا بیخبر را در حال ادامهٔ رابطهٔ خودفریبانهاش ببینیم و در مقابل لینچ خیانتپیشه را که مشغول تلاش برای کنترل رابطهاش با تریپلهورن است. در این یکی حتی حضور پالترو چندان اهمیتی ندارد و ما مرتباً به واسطه آگاهیمان از داستان دیگر، نمیتوانیم حتی گرفتاری این مثلث را جدی بگیریم. آنچه در هر حالت رخ میدهد، نسخهٔ نازل و بیمزهٔ یک موقعیت متسعمل کمدی است و کنار هم گذاشتن آنها ـ با تدوینی (کار جان اسمیت) که عمدتاً حاکی از بیذوقی است ـ نه تنها جلوهای روشنفکرانه خلق نمیکند بلکه احیاناً لطف و نیشی را که تکتکشان میتوانست داشته باشد، زائل میکند. درهای کشوئی، فیلمی انگلیسی است که نشان چندانی از انگلیسی بودن ندارد، با این حال در معرفی گستردهتر پالترو، مؤثر میافتد.
کشور تولیدکننده : آمریکا و انگلستان
محصول : سیدنی پولاک و فیلیپا بریتویت
کارگردان : پیتر هاوئیت
فیلمنامهنویس : پیتر هاوئیت
فیلمبردار : رمی ادفاراسین
آهنگساز(موسیقی متن) : دیوید هرشفلدر
هنرپیشگان : گوئینت پالترو، جان هانا، جان لینچ، جین تریپلهورن، زارا ترنر، داگلاس مکفران و ویرجینیا مکنا
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه
̎هلن̎ (پالترو)، مسئول روابط عمومی یک شرکت بزرگ لباس، ظاهراً کار مورد علاقهاش را دارد و با ̎گری̎ (لینچ)، محبوبش، که با زحمت و بدبختی رمانی مینویسد، زندگی میکند. ̎هلن̎ به گونهای نامنتظر از کار اخراج میشود و زودتر از موعد به خانه برمیگردد و همین مسئله چرخشی ناگهانی در زندگیاش به وجود میآورد: مشکلی پشت مشکل دیگر برایش پیش میآید و سارقی کیفش را میزند و ̎هلن̎ را به بیمارستان میبرند. اما خُب، چه میشد اگر ̎هلن̎ واقعاً آن قطار متروئی را که به دنبالش دویده و از دستش داده بود، سوار میشد؟ اگر سوار شده بود، کنار غریبهای خوشسیما مینشست و درست زمانی به خانه میرسید که میتوانست مچ ̎گری̎ بیوفا را سر بزنگاه بگیرد...
● ̎که چی؟̎ پرسش اصلی این است. درهای کشوئی از این بازی با فکر دو داستان از مسیرهای متفاوت زندگی پالترو در صورت سوار مترو شدن یا نشدن به چه نتیجهای میرسد؟ هاوئیت ـ که این نخستین فیلمش در مقام کارگردان و فیلمنامهنویس است ـ چنان شیفته ایدهٔ اصلی شده که در طول کار از پنهان کردن دست خالیاش هم غافل میماند. در یکی از داستانها، پالتروی واقف شده بر بیوفائی محبوبش، او را ترک میگوید و پس از قدری کلنجار با افسردگی و بیاعتمادی، سرگرم رابطهای جدید میشود که فیلم هرگز نمیتواند از حد یک برخورد تصادفی و بیاهمیت فراترش برد و ضمناً تلاش مذبوحانه ـ و به اصطلاح کمیک ـ محبوب سابق برای بازگرداندن آب رفته به جوی راهم میبینیم که البته لطفی ندارد غیر از اینکه احتمالاً باعث شود دو داستان را قاطی کنیم (که البته تماشاگر با اندکی دقت دچار چنین اشتباهی نخواهد شد). در داستان دیگر که واقعاً انگیزه یا علاقهای برنمیانگیزد، از ما دعوت میشود تا پالتروی سادهلوح و از همهجا بیخبر را در حال ادامهٔ رابطهٔ خودفریبانهاش ببینیم و در مقابل لینچ خیانتپیشه را که مشغول تلاش برای کنترل رابطهاش با تریپلهورن است. در این یکی حتی حضور پالترو چندان اهمیتی ندارد و ما مرتباً به واسطه آگاهیمان از داستان دیگر، نمیتوانیم حتی گرفتاری این مثلث را جدی بگیریم. آنچه در هر حالت رخ میدهد، نسخهٔ نازل و بیمزهٔ یک موقعیت متسعمل کمدی است و کنار هم گذاشتن آنها ـ با تدوینی (کار جان اسمیت) که عمدتاً حاکی از بیذوقی است ـ نه تنها جلوهای روشنفکرانه خلق نمیکند بلکه احیاناً لطف و نیشی را که تکتکشان میتوانست داشته باشد، زائل میکند. درهای کشوئی، فیلمی انگلیسی است که نشان چندانی از انگلیسی بودن ندارد، با این حال در معرفی گستردهتر پالترو، مؤثر میافتد.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
اسرائیل ایران آمریکا شورای نگهبان مجلس شورای اسلامی انتخابات دولت حسین امیرعبداللهیان حجاب جنگ دولت سیزدهم حسن روحانی
فضای مجازی قتل هواشناسی تهران شهرداری تهران شورای شهر تهران سیلاب سامانه بارشی آموزش و پرورش سازمان هواشناسی باران شهرداری
خودرو بانک مرکزی بازار خودرو قیمت دلار قیمت طلا قیمت خودرو دلار یارانه مسکن ایران خودرو حقوق بازنشستگان تورم
تلویزیون مهاجرت مدرسه نمایشگاه کتاب سینمای ایران دفاع مقدس صدا و سیما مسعود اسکویی صداوسیما موسیقی سریال مهران غفوریان
معماری
رژیم صهیونیستی غزه حماس فلسطین جنگ غزه روسیه اوکراین امیرعبداللهیان طوفان الاقصی ایالات متحده آمریکا نوار غزه جنگ اوکراین
فوتبال استقلال لیگ برتر جواد نکونام رئال مادرید عبدالله ویسی سپاهان بارسلونا بازی لیگ برتر انگلیس باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس
باتری گوگل آیفون اینستاگرام مایکروسافت سامسونگ اپل عکاسی ناسا
ویتامین چای کاهش وزن توت فرنگی سیگار فشار خون کبد چرب