در چه مواقعی باید صبور بود؟

آدم‌های صبور نه یک‌جا و یک روز بلکه همیشه و همه جا صبوری می‌کنند. اصلا مدل زندگی این‌جور آدم‌ها با صبر گره خورده است . لازمه اینکه آدم صبوری باشیم هم همین است که همه جا و در همه موقعیت‌ها صبوری کنیم و اگر نه، نمی‌شود گفت که آدم صبوری هستیم. آدم صبور شاید هر لحظه و در هر موقعیتی صبر به کارش بیاید. این خیلی فرق می‌کند با اینکه ما بعضی جاها و مثلا فقط در برابر خشم خویشتن‌دار باشیم و خودمان را وادار به صبر کنیم.صبوری درجای جای زندگی لازم است...
● صبوری در مقابل وظایف
این طوری نیست که فرمانبری از خدا، عبادتش و کارهایی که می‌خواهد انجام‌شان دهیم خیلی راحت و مثل آب خوردن باشد. اینکه ما تصمیم بگیریم سبک زندگیمان را براساس خواسته خدا تنظیم کنیم سختی‌های خودش را دارد. هر چند که تحمل این سختی‌ها به نتیجه و عواقبش می‌ارزد ولی به هر حال بی‌صبر و تحمل نمی‌شود اجرایش کرد. اصلا همین صبر هم وسیله رسیدن به هدف است و هم اینکه هدف است. یعنی هم قرار است در نهایت آدم صبوری بشویم و هم اینکه برای خوب بودن باید صبوری کنیم.
● تاب آوردن حرف‌های تیز
همیشه باید خودمان را آماده این مساله کنیم و با این موضوع کنار بیاییم که بالاخره با حرف‌های دیگران که به مذاقمان خوش نمی آید وآزارمان می دهد، روبه‌رو شویم. حرف حرف است! آدم‌ها هم خیلی مواظبش نیستند و هم اینکه خواه ناخواه با آدم‌هایی روبه‌رو خواهیم شد که خواسته یا ناخواسته حرفی خلاف میل ما می‌زنند. اگر با این مساله کنار بیاییم و ذهنمان آماده شنیدن بدی‌ها هم باشد، دیگر این حرف‌ها خیلی برایمان سنگین تمام نمی‌شود. اگر هم سنگین بودند به نفع خودمان است که تحمل‌شان کنیم و تا جایی که امکان دارد بی‌جواب بگذاریم‌شان چرا که شاید با یک آن خویشتن‌داری و تحمل در برابر یک حرف بتوانیم آتش یک فتنه بزرگ را خاموش کنیم.
● وقتی هیچ‌کس به تو رأی نداد
از آن‌جایی که خیلی وقت‌ها منافع آدم‌ها با هم تناقض پیدا می‌کند و اصلا نمی‌شود که همیشه مطلوب همه بود و هر چه موضعت بر حق‌تر باشد مخالف‌های بیشتری پیدا می‌کند، نمی‌شود که با تکذیب و مخالفت بقیه رو‌به‌رو نشد. نمی‌شود که همیشه همه برایمان هورا بکشند و تاییدمان کنند. فقط چیزی که در مواجهه با تکذیب و مخالفت دیگران مهم است، این است که از کوره در نرویم و آستانه تحملمان را بالا ببریم. این جور مواقع اگر کمی‌ صبر و سکوت چاشنی رفتارمان کنیم بیشتر از هرکاری به نفعمان می‌شود.
● جوابی به بدی‌ها
همیشه در زندگی هستند کسانی که خواسته یا ناخواسته با تو بدی خواهند کرد و شری به تو می‌رسانند. درست است که ما حق داریم بدی را جواب بدهیم ولی صورت انسانی و عاقلانه تر آن این است که قلب ما آن قدر بزرگ باشد که بدی را با خوبی و خوشی جواب بدهیم. نه اینکه کسی را به بدی کردن عادت بدهیم ولی خوبی تو در مقابل بدی دیگران از این شری که می‌توانست دامن‌گیر خیلی‌ها شود خیر و خوشی می‌سازد.

فاطمه مرشدی

منبع : روزنامه سلامت