حرف های نگفتنی

وقتی نگاهت در پی یافتن افق به آسمان زندگی ات سرگردان مانده است، وقتی دست هایت در پی گرفتن رشته های نازک از محبت و عشق رها هستند، وقتی سینه ات مالامال از اندوه و تنهایی است، وقتی نگاهی نیست تا به چشمان خسته ات صمیمیت را هدیه کند، وقتی دستی نیست تا بر شانه های تنهایت گرمی و حرارت ببخشد، وقتی در حصار این همه بی کسی مانده ای و هیچ گریزی نمی یابی، این را بدان کبوتری که پشت پنجره اتاقت آمده و در حال دانه برچیدن است، با تو حرف های ناگفتنی زیادی دارد.
کبوتر با تمام کوچکی و اندوهی که دارد هیچ گاه از پرواز دست نخواهد کشید و دانه برچیدن را از یاد نخواهد برد.
مأموریت کبوتر سفید شاید این باشد که ما با این همه بزرگی، استعداد و قدرتی که داریم باید با خویشتنداری در زندگی سرگردان نمانیم.

[نوشین مقدم]

منبع : روزنامه ایران