دو تار

دارای شكمی گلابی شكل و دسته ای نسبتاً دراز است. تعداد ۱۷ تا ۲۰ دستان بر دسته آن بسته می شود. برخی از دو تارهای محلی در نواحی مختلف جنوب فاقد دستان است. سطح روی شكم چوبی است. تعداد سیم های آن چنانكه از نام ساز بر می آید ۲ تا است كه به فاصله های مختلف كوك می شوند. طول دسته حدود ۶۰ و مجموعاً تمام ساز حدود یك متر است. وسعت صدای ساز از نت «دو» تا «سل» است، با تمام فواصل كروماتیك مخصوص موسیقی ایرانی:
دو تار غالباً با انگشت- یعنی بدون مضراب- نواخته می شود.
این ساز جنبه ای بیشتر محلی دارد و در نواحی جنوب كشور ما بسیار متداول است.

منبع : واحد مرکزی خبر