زنبور گزیدگی

در درمان زنبورگزیدگی توجه به این نكته ضروری است كه هیچ پادزهر اختصاصی برای سم زنبور وجود ندارد. درمان بستگی به شدت علائم بیمار دارد و قسمت اصلی درمان، مقابله با واكنش‌های حساسیتی و آلرژیك ناشی از گزش می‌باشد. اگر این درمان‌ها به موقع صورت گیرند در بسیاری از موارد قادر به كنترل این واكنش‌های حساسیتی هستند.
▪ در صورت گزش در منزل بلافاصله نیش حشره (كه خصوصاً در مورد زنبورعسل معمولاً در پوست باقی می‌ماند) را بیرون آورید، زیرا این نیش كه به كیسه حاوی سم حیوان متصل است تا مدتی پس از گزش با انقباضات خود به تزریق سم زنبور به‌داخل بدن فرد ادامه می‌دهد و یك روش در آوردن آن، خاراندن محل گزش به‌وسیله یك كارت اعتباری است كه البته اصل مهم در آوردن سریع نیش از بدن است و روش آن از اهمیت كمتری برخوردار است.
▪ محل گزش را با آب و صابون شسته و روی آن را با پماد آنتی بیوتیك بپوشانید.
▪ قراردادن یخ روی محل گزش می‌تواند باعث تخفیف درد شود كه می‌توان در هر ساعت، ۲۰ دقیقه از یخ استفاده كرد. البته باید بین محل گزش و یخ یك پارچه تمیز قرار داد تا از سرمازدگی پوست اجتناب شود.
▪ در صورت نیاز از یك آنتی هیستامین مثل دیفن هیدرامین برای رفع خارش استفاده كنید.
▪ برای كاهش درد نیز از استامینوفن و یا ایبوبروفن می‌توان استفاده كرد.
▪ اگر بیش از ۱۰ سال از تزریق واكسن یادآور كزاز شما گذشته است با پزشك خود در مورد تجویز واكسن مشورت كنید و در اكثر موارد زنبور گزیدگی، همین توصیه‌ها كفایت می‌كند ولی اگر واكنش‌های خطرناك مشاهده شد، اقدامات پزشكی پیشرفته‌تری مورد نیاز است. اگر شخصی كه توسط زنبور گزیده شد، قبلاً نیز در اثر گزش زنبور دچار واكنش‌های خطرناك حساسیتی شده است، باید سریعاً از یك آنتی هیستامین (مثل دیفن هیدرامین) استفاده كرده و اگر علائم حساسیتی در او ایجاد شد با مصرف اپی نفرین كه قبلاً توسط پزشك برای آنها تجویز شده، به مقابله با این علائم رفته و سریعاً خود را به یك مركز مجهز برساند.

منبع : روزنامه تهران امروز