کوفی عنان و کشتار غزه

قانون بین المللی زمانی كه موضوع به دولت عبری و جنایت های آن مربوط می شود، مسكوت می ماند؛ چرا كه ریختن خون عرب ها مباح و امری حلال است و آقای كوفی عنان دبیر كل سازمان ملل كه از حامیان سرسخت كمیته تحقیق ترور حریری بود، از انجام تحقیق درباره كشتار ساحل غزه حمایتی نكرد و تنها به اندكی ابراز همدردی با قربانیان این جنایت شنیع آن هم به خاطر فرار از سرزنش و ملامت، بسنده كرد.
آمریكا در قبال جنایت اخیر نیروهای صهیونیست در ساحل غزه كه به شهادت یك خانواده فلسطینی از جمله یك كودك شیر خواره انجامید، سكوتی مرگبار اختیار كرده است؛ چرا كه قربانیان این جنایت فلسطینی و قاتلان آن صهیونیستی هستند.به دنبال این جنایت دولت "اسراییل" همچون گذشته بلوایی به پا كرد و موفق شد با صدور بیانیه ای دروغین، خشم محافل بین المللی را فرو نشاند. تل آویو در این بیانیه اعلام كرد كه یك كمیته حقیقت یاب نظامی ثابت كرده است كه این خانواده بر اثر انفجار مینی كه حماس آن را به منظور جلوگیری از نفوذ و ورود نیروهای "اسراییلی" در این منطقه كار گذاشته بود، به شهادت رسیده اند و این در حالی است كه "هیومان رایتس" و "وتش" كارشناسان مسائل نظامی وابسته به كمیته پیگیری حقوق بشر آمریكا تاكید كرده اند كه این خانواده بر اثر اصابت یك گلوله خمپاره صهیونیستی به شهادت رسیدند و برای اثبات مدعای خود ادله علمی ارائه كردند.
زمانی كه روایت ها و اخبار تناقض پیدا می كنند، برای شناخت حقیقت به یك گروه بی طرف پناه برده می شود مانند پناه بردن آمریكا و فرانسه به شورای امنیت سازمان ملل جهت صدور قطعنامه ای برای تشكیل یك كمیته بین المللی تحقیق درباره ترور رفیق حریری و شناسایی عاملان آن.
قانون بین المللی زمانی كه موضوع به دولت عبری و جنایت های آن مربوط می شود، مسكوت می ماند؛ چرا كه ریختن خون عرب ها مباح و امری حلال است و آقای كوفی عنان دبیر كل سازمان ملل كه از حامیان سرسخت كمیته تحقیق ترور حریری بود، از انجام تحقیق درباره كشتار ساحل غزه حمایتی نكرد و تنها به اندكی ابراز همدردی با قربانیان این جنایت شنیع آن هم به خاطر فرار از سرزنش و ملامت، بسنده كرد.
ایهود اولمرت نخست وزیر "اسراییل" در اظهارات اخیر خود مبنی بر این كه هرگز با تشكیل كمیته تحقیق درباره حادثه اخیر موافقت نخواهیم كرد این حقیقت را مورد تاكید قرار داد.
در این میان ژنرال "مئیر كلیفی" رئیس كمیته تحقیق "اسراییل" نیز در راستای گمراه سازی افكار عمومی مدعی شد كه محال است كه اعضای این خانواده بر اثر یك حمله توپخانه ای ارتش "اسرائیل" كشته شده باشند؛ زیرا تركش های خارج آمده از بدن یك كودك در بیمارستان تل آویو، تركش گلوله توپ نبوده است.
سوالی كه مطرح می شود این است كه اگر این افراد تا این حد به گفته های خود اعتماد دارند، پس چرا با تحقیق بین الملل بی طرف تحت نظارت تعدادی كارشناس زبده مخالفند؟! كار تحقیق بسیار ساده است و فقط به چند روز وقت نیاز است. تركش ها و پیكرهای پاك شهدا و مجروحان نیز موجود است.
مشكل اصلی در ابتدا متوجه رهبری فلسطین و سپس حكام عربی است؛ چرا كه محمود عباس رئیس تشكیلات خودگردان فلسطین رسما خواستار تشكیل چنین كمیته ای نشد؛ همانگونه كه درباره درگذشت عرفات نیز رسما خواستار تشكیل كمیته تحقیق نشد. حتی دكتر نبیل شعث وزیر خارجه فلسطین نیز صهیونیست ها را به طور غیر مستقیم از دست داشتن در این جنایت تبرئه كرد. وی در جمع خبرنگاران گفته بود كه گزارش های فرانسوی ها موضوع مسموم شدن عرفات را تكذیب كرده اند.
نمایندگان عرب در سازمان ملل از هر گونه رویارویی با "اسراییل" و آمریكا واهمه دارند. به نظر می رسد كه "جان بولتون" نماینده دایم آمریكا در سازمان ملل آنان را این گونه ترسانده است تا جائی كه آنان ابتدایی ترین حقوق و وظایف اخلاقی خود را نادیده انگاشته اند.
"اسراییلی ها" از طریق قتل عام نازی ها، كوره های آدم سوزی، اتاق های گاز و داستان "آن فرانك" دختر بچه یهودی كه خانواده اش را در جریان هولوكاست از دست داد، از جهانیان باج گیری می كنند. این وقایع به عنوان بخشی از دروس در بیشتر مدارس اروپایی در مقاطع راهنمایی و دبیرستان تدریس می شود.
"هدی غالیه" دختر بچه فلسطینی كه با گریه كردن برای پدر و مادر و برادرانش كه تن آنان به ضرب گلوله توپ "اسرائیل" پاره پاره گشته بود، میلیون ها عرب را به گریه انداخت. داستان غالیه شبیه داستن فرانك یهودی است. آه و ناله این دختر حقیقی است. جنازه های خانواده اش روی ماسه های دریا در حالی كه غلط در خون شده بودند نیز حقیقی است.
فیلم دروغ نمی گوید، ولی "اسراییلی ها" با گستاخی هرچه تمامتر دروغ می گویند و متاسفانه در واشنگتن عده ای دروغ آنان را باور می كنند و بر جنایت شان سرپوش می نهند.
از این رو، سازمان ملل از دید ساكنان جهان سوم اعتبار و جایگاه خود را از دست داده است و به یك نهاد كوچك وابسته به یكی از ادارات وزارت امور خارجه آمریكا مبدل گشته است.
آرزو می كردیم كه آقای عنان كه در آستانه بازنشستگی قرار دارد، موضع شجاعانه ای در قبال این جنایت اتخاذ می كرد و در حمایت از حق و پشتیبانی از منشور سازمان ملل در خصوص دفاع از حقوق مظلومان خواستار انجام تحقیقات بین المللی درباره این كشتار می شد، اما متاسفانه این كار را انجام نداد و ترجیج داد تا در قبال چنین جنایتی سكوت اختیار كند.
هیچ كس در قبال قتل عام عرب ها در غزه، جنین، فلوجه، سامرا و حدیثه واكنش نشان نمی دهد و هیچ كس علیه آن اعتراض نمی كند و از جمله آنان رهبران عرب هستند كه تمام هم و غمشان این است كه با گستراندن فرش قرمز زیر پای اولمرت در شرم الشیخ از او استقبال كنند و با او گپی صمیمانه بزنند، گویی اولمرت دوست صمیمی آنان است.
این مواضع رهبران عربی صهیونیست ها را به ارتكاب جنایات تشویق می كند و زمینه مناسبی را برای تشدید تندرویی و خشونت در منطقه فراهم می سازد و ده ها و شاید هزاران جوان سرخورده و ناامید را برای پیوستن به سازمان هایی همچون "القاعده" تشویق می كند و آنان را به منفجر كردن خودشان در میان مردم وادار می كند. زمانی كه دولت آمریكا بر این كشتار وحشیانه سرپوش می گذارد و از طریق سازمان بین الملل مانع از انجام هرگونه تحقیق درباره آن می شود، هرگز نباید از گسترش موج تنفر و كراهیت از آن نه تنها در جهان اسلام بلكه در سراسر جهان ابراز تعجب كند. آمریكا نه تنها در گرسنه نگه داشتن كودكان فلسطینی، بلكه با همكاری با دولتی تروریست (اسرائیل) در پاره پاره كردن جنازه های آنان نیز دست دارد؛ دولتی كه بر اساس آخرین سرشماری های انجام گرفته توسط سازمان های بشردوستانه ناظر بر جنایات صهیونیست ها، تاكنون ۹۸۰ كودك را به خاك و خون كشیده است.

نویسنده: عبدالباری عطوان
منبع:مركز اطلاع‌رسانی فلسطین

منبع : خبرگزاری فارس