گومورا Gomorra

▪ کارگردان: ماتئو گارونه.
▪ فیلمنامه: مائوریزیو برائوچی، اوگو چیتی، جیانی دی گرگوریو، ماتئو گارونه، ماسیمو گائودیوسو، رویرتو ساویانو بر اساس داستانی از روبرتو ساویانو.
▪ مدیر فیلمبرداری: مارکو اونوراتو.
▪ تدوین: مارکو اسپولتینی.
▪ طراح صحنه: پائولو بونفینی.
▪ بازیگران: سالواتوره آبروتزس[توتو]، سیمونه ساچتینو[سیمونه]، سالواتوره روکو[باکسر]، وینچنزو فابریسیانو[پیتبال]، وینچنزو آلتامورا[گیتانو]، ایتالو رندا[ایتالو]، جیانفلیسیو ایمپارتو[دون چیرو]، ماریا نازیوناله[ماریا]، کارلو دل سوربو]دون کارلو]، تونی سرویلو[فرانکو]، کارمینه پاترونوستر[روبرتو].
▪ ١٣٧ دقیقه.
▪ محصول ٢٠٠٨ ایتالیا.
▪ نام دیگر: Gomorrah.
▪ برنده جایزه بزرگ و نامزد جایزه نخل طلای جشنواره کن، برنده جایزه آری-زایس از جشنواره مونیخ.
▪ ژانر: جنایی، درام.
فیلم ٥ داستان را به موازات هم تعریف می کند. در داستان اول دن چیرو واسطه پرداخت پول به خانواده زندانی ها تصویر می شود که وفاداری اش مورد آزمایش قرار می گیرد.
در داستان دوم پسری ١٣ ساله به نام توتو که شیفته رفتار تبه کاران شده، بعد از یافتن اسلحه یکی از آنها و پس دادنش وارد یکی از دسته ها می شود. قصه سوم به روبرتو اختصاص دارد که تازه فارغ التحصیل شده و شیفته رئیس اش فرانکو می شود. مردی که در کار زباله های سمی است.
داستان چهارم به پاسکواله خیاط تعلق دارد که با قبول شغل آموزش گروهی خیاط چینی جانش را به خطر می اندازد و قصه پنجم به دو نوجوان و تبهکار خرده پا به نام های مارکو و چیرو اختصاص دارد که با دست زدن به کارهای پر مخاطره قصد دارند به شهرت برسند....
● چرا باید دید؟
گومورا-نامی که مافیای ناپل داده شده- بر اساس کتابی به همین نام نوشته روبرتو ساویانو ساخته شده که کتابی غیر داستانی است[به ٣٣ زبان ترجمه شده] و انتشار آن سبب به خطر افتادن امنیت جانی نویسنده نیز شد. فیلم به جنایت سازمان یافته و جذابیت آن میان جوان ها می پردازد. می توان فیلم را به نوعی قصه سه نوجوان -توتو، مارکو و چیرو- دانست، اما در کنار این نوجوان ها افراد پا به سن گذاشته ای نیز حضور دارند که یا تهدید می کنند یا تهدید می شوند.
گومورا که قریب به ٤٠ سال است نامی وحشت آفرین در ایتالیا محسوب می شود بهانه ای برای بررسی زندگی ایتالیایی های امروز است.
برش هایی از زندگی انسان های مختلف که به گونه ای مستند/گزارشی تصویر شده و سندیت همه اینها به تحقیقات و کار مستمر شش فیلمنامه نویس آن نیز بستگی دارد.
گومورا سبک تصویری همانند دوگما ٩٥ یا فیلم های مینی مالیستی دارد، اما بیشتر وفادار به سنت فیلم های خیابانی ایتالیایی است که نمونه های درخشانی در نهضت نئورئالیسم و همین اواخر فیلم هایی چون بچه های خیابان را به خود دیده است. فیلم که نماینده سینمای ایتالیا در مراسم اسکار سال آینده است، هشتیمین فیلم ماتئو گارونه فیلمساز رمی محسوب می شود.
ماتئو گارونه متولد ١٩٦٨ فرزند منتقد تئاتر و عکاسی مشهور است که با فیلم سرزمین خشن در ١٩٩٦ شروع به فیلمسازی کرد. وی با دومین فیلمش ضد نور به شهرت رسید و تاکنون جوایزی معتبر از جشنواره های بین المللی برای فیلم هایش-از جمله جایزه ویژه جشنواره ونیز برای فیلم میهمانان- به دست آورده است.
او که در اغلب فیلم هایش از دوربین روی دست و نابازیگران استفاده می کند، ترجیح می دهد درام های شخصی یا اجتماعی معاصر را به تصویر بکشد. اگر مدتی است فیلم قابل توجهی از سینمای ایتالیا ندیده اید، حال فرصت مناسبی به دست آمده تا با یک فیلمساز مستعد از این کشور نیز آشنا شوید، کسی که شانس زیادی نیز در به دست آوردن اسکار بهترین فیلم خارجی سال آینده دارد!

امیر عزتی

منبع : موج نو