بازگشت «ال گور»

کسب جایزه صلح نوبل از سوی «ال گور» بار دیگر نام وی را به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری آینده امریکا بر سر زبان ها انداخته است و البته در این صورت شانس پیروزی هم دارد. «ال گور» کاندیدای دموکرات ها در سال ۲۰۰۰ یعنی همان سال سرنوشت سازی که پای بوش پسر را به کاخ سفید باز کرد، پس از شکست مشکوکش تا مدت ها از همه رسانه های تصویری دوری می جست. اما در این میان به خاطر کتاب های پرفروش و جوایز تلویزیونی و اسکار سینمایی اش موفقیت زیادی به دست آورد و حال دریافت جایزه صلح نوبل این موفقیت ها را کامل کرده است.
این نخستین بار نیست که کمیته جوایز نوبل استکهلم چنین تصمیم جنجال برانگیزی می گیرد و سال ها است همه می دانند تصمیمات این کمیته در رابطه با جایزه صلح تا چه اندازه سیاسی است. این بار هم تصمیم هیات داوران صلح نوبل با واکنش های منفی و مثبت متعددی روبه رو شده است. اما مهمترین پرسش این است که آیا ال گور بدین ترتیب بار دیگر کاندیدای ریاست جمهوری خواهد شد؟ آن هم در حالی که دموکرات ها یک دو جین کاندیدا دارند و هیچ یک از آنان هم به طور کامل نظر روسای این حزب را تامین نکرده است؟ البته گور به تازگی اعلام کرده که نیمی از جایزه را وقف خواهد کرد و هیچ برنامه یی برای کاندیداتوری ندارد. اما این روزها نشریات طرفدار حزب دموکرات و همین طور سایت اینترنتی ال گور آکنده از پیام های نهان و آشکاری است که وی را برای کاندیداتوری تشویق می کنند.
این معاون سابق «بیل کلینتون» هنگامی که در سال ۲۰۰۰ کاندیدای ریاست جمهوری شد در یکی از پربیننده ترین برنامه های تبلیغی تلویزیونی به عنوان فردی پرمدعا و کسل کننده معرفی شد. روزنامه هایی چون نیویورک تایمز هم وی را متهم به دروغگویی کردند زیرا به گفته آنها گور ادعا داشت که مبدع اینترنت بوده است. جرج دبلیو بوش هم آن هنگام که در یکی از مناظره هایی که به هزینه گور برگزار می شد از وی به عنوان «ریاضیدان دیوانه» یاد کرد، از سوی جمعیت حاضر به شدت مورد تشویق قرار گرفت.
حال پس از جنگ پرهزینه و چندصد میلیارد دلاری عراق و کاهش قیمت نفت و سقوط دلار، امریکایی ها حسابگری را آموخته اند. بسیاری از امریکاییان اعتقاد دارند که گور توانایی متحد کردن دوباره امریکای این روزها به شدت غیرمتحد را دارد. بسیاری از آنان به خاطر آورده اند که گور در سال ۲۰۰۰ در واقع به دلیل سیستم انتخاباتی عجیب و غریب امریکا بازنده آن رقابت شد و اگر غوغاگری های کوبایی تبارهای فلوریدا نبود و هزاران رای سیاهپوستان این ایالت باطل نمی شد و دیوان عالی شهامت شمارش مجدد آرا را داشت، چه بسا ال گور برنده آن انتخابات می بود یا حداقل با آبرومندی بازنده می شد. اما مساله دیگری که در آن دوران به گور ضربه زد، دوری جستن وی از بیل کلینتون آن هم در بحبوحه رسوایی و ماجرای «مونیکا لوینسکی» بود. کلینتون به هر صورت و با وجود آن ماجرا همچنان در میان مردم امریکا محبوبیت داشت و به همین خاطر کمک های مالی طرفداران حزب دموکرات به جای آنکه برای ریاست جمهوری ال گور خرج شود، برای سناتور شدن «هیلاری کلینتون» هزینه شد و بدین ترتیب گور عملاً از حمایت خانواده کلینتون محروم شد. با این حال ال گور ۵۹ ساله و پسر سناتور سابق ایالت تنسی هنوز هم به مانند گذشته از نقاط قوت زیادی برخوردار است.
او همچنان یک مسیحی معتقد، متاهل و دارای چهار فرزند است که نه تنها هیچ رسوایی به بار نیاورده بلکه امروز به نام سیاستمداری طرفدار حفظ محیط زیست شناخته می شود. همه این ویژگی ها از ال گور چهره یی انتخاباتی می سازد که به خصوص پروتستان های با نفوذ ایالات جنوبی حاضر هستند به وی رای بدهند و علاوه بر آن گور در مجالس آن ایالت ها فراکسیونی برای حفظ محیط زیست هم تشکیل داده است. این در حالی است که مردم ایالات جنوبی چندان از کاندیدای ارشد جمهوریخواهان یعنی آن یانکی کاتولیک «رودی جولیانی» حمایت نمی کنند. علاوه بر آن هیلاری کلینتون هم با همه محبوبیتش چندان مورد توجه مردم ایالات جنوبی نیست و گاه از او به عنوان عفریته یاد می شود، کاندیدای سیاهپوست جمهوریخواهان یعنی «باراک اوباما» هم در این ایالت ها محبوبیتی ندارد. اما ال گور از این امتیاز هم برخوردار است که جناح چپ دموکرات ها هم از وی حمایت می کند. گور بر خلاف هیلاری شتابزده در مورد جنگ عراق اظهارنظر نکرد و در عوض در مقام یک مشاور رسانه یی و کارشناس ارشد نظرسنجی همواره از رقیب مونث خود به عنوان یک اپورتونیست یاد کرده است.
شخصیت و موفقیت های جدید گور فقط به خاطر مساله حفظ محیط زیست نیست بلکه به خاطر مساله تکنولوژی نوین و رسانه ها هم هست. او از یک فرستنده تلویزیونی پربیننده در سان فرانسیسکو برای بیان عقایدش بهره می برد و اگر لازم باشد به عنوان مشاور رسانه های دیجیتال به کمک گوگل و اپل می آید. البته شخص ال گور هرگونه کاندیداتوری احتمالی اش در انتخابات آینده را تکذیب کرده و علاوه بر آن گفته است که هیچ نقشی در میان مردان آهنین واشنگتن نخواهد داشت. «جیمز کراویل» مشاور سابق کلینتون به تازگی گفته است که تنها ۲۵ درصد امکان کاندیداتوری گور وجود دارد.«اریک پولی» مقاله نویس تایم هم عقیده دارد که گور به خاطر آن شکست انتقام بدی پس داد و حال خوشبخت تر از گذشته است زیرا آن زندگی را دارد که خواهان آن است، پس چرا باید به آن جهنم بازگردد ؟
شاید واقعاً هم این طور باشد که نه شخص ال گور بلکه طرفداران و مردم امریکا هستند که خواهان کاندیداتوری وی هستند. زیرا امریکایی ها اصولاً عاشق پایان خوش و بازگشت قهرمانان و برندگان هستند و در این مورد چه کسی بهتر از گور که صاحب جوایز امی و اسکار و نوبل هم هست؟ شاید به همین خاطر است که همگی کاندیداهای دموکرات به این رقیب احتمالی شان تبریک گفتند. حتی سخنگوی پرزیدنت بوش هم اعلام کرد که رئیس جمهور از اینکه جایزه صلح نوبل به ال گور رسیده، خوشحال است. البته آن عکس بوش با چهره در هم در روزنامه ها گویای خوشحالی او نیز هست،

ترجمه؛ محمدعلی فیروزآبادی
منبع؛ Zeit Online

منبع : روزنامه اعتماد