جمعه, ۷ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 26 April, 2024
مجله ویستا
از چهرهنگاری تا خودکاوی
● نگاهی به نقاشی های فرناز ضابطیان
فرناز ضابطیان، تعدادی از آخرین آثارش را در نگارخانه مهروا به نمایش گذاشته است.سقراط پرسیده بود: آیا تجربیات ما از زیبایی، دارای ارزشی ذاتی است یا آن كه ارزش آنها را باید براساس میزان فایده و سودآوری آنها سنجید؟
قرن ها بعد، امانوئل كانت گفته بود: تجربه زیبایی موجب هیچ نوع معرفت، خواه تاریخی خواه علمی یا فلسفی نیست و افزوده بود: این نوع تجربه را به این دلیل می توان حقیقی خواند كه ما را از فعالیت ذهن خود آگاه تر می سازد.
ویلیام موریس و جان راسكین نیز میان «هنر زیبا» و «هنر كاربردی» تفاوتی قائل نبودند.
در اوایل قرن بیستم میلادی مدرسه «باهاوس» در آلمان تأسیس شد. مكتب باهاوس نیز تجربه زیبایی را از كارآیی شیء زیبا و سودآوری آن جدا نمی دانست.راسكین می گفت: هنر، واحد است و تفاوت قائل شدن میان «هنر زیبا» و «كاربردی» مخرب است.
با این همه، موریس و راسكین همه آثاری كه با ماشین ساخته می شد را در حیطه هنر نمی پذیرفتند، آنان اعتقاد داشتند فقط آن چیزی زیباست كه با دست ساخته شود.
در جهان امروز، قطب بندی میان «هنر زیبا» و «هنر كاربردی» شكل جدیدی به خود گرفته است. امروزه «بیان ذهنی» و «كاربرد كیفی» ملاك تقسیم بندی است.
یعنی چه؟، یعنی بیان خلاقه و تعابیر ذهنی و شخصی در قلمرو هنرهای زیباست، و «تأكید بر فایده و كارآیی» مربوط به هنرهای كاربردی یا «Applied Art» است.
چینی های باستان می گفتند: شناختن، درك كردن و دوست داشتن چیزهای بی فایده، حكمت می خواهد.
در دیدار از نمایشگاه نقاشی های فرناز ضابطیان، چیزهای بی فایده ای را می بینیم كه شاید تنها فایده شان در بیان ذهنی و انعكاس تلخی ها و تنهایی های یك انسان باشد. این آثار هیچ جایی در قلمرو هنرهای كاربردی ندارند، تازه در حیطه هنرهای زیبا نیز در زمره آثاری رنجور، پرتنش و مغموم به حساب می آیند.
نقاشی های فرناز ضابطیان بیش از آن كه از هنر نقاشی و سبك ها و شیوه های آن متأثر باشد؛ تحت تأثیر «روان شناسی» و اضطراب های انسانی اند. بی دلیل نیست كه او، منطقه مانورش را در محدوده «چهره» انتخاب كرده است، زیرا كه «سر» و «چهره» تنها ناحیه ای از آناتومی انسانی است كه روح انسان را بازمی تاباند. این نقاش در پردازش آثارش، آنچنان صادقانه و با صراحت كار می كند كه هیچ مجالی را برای خودنمایی تكنیكی و ارائه قریحه و خوش ذوقی برای خود قائل نیست.
به عبارت دیگر، او قریحه و خوش ذوقی را فدای بیان مافی الضمیر خود كرده و می خواهد برداشت ها و انعكاس های روحی خود را به ما نشان دهد. ضابطیان در مرحله ای از فعالیت هنری خود به سر می برد كه بیشتر راوی روح سرگشته خود است تا نقاش دلپذیری كه باید آثارش را با لذت دید و پسندید. او برای پسند كسی كار نمی كند... اما اگر كسی این آثار را بپسندد، لابد چیزی از اندرز چینیان باستان را در ذهن و اندیشه خود نهفته دارد.
اصولاً در طول تاریخ نقاشی، تأكید و گرایش بسیار بر نقاشی از چهره، مقارن است با نوعی خودشناسی. یعنی، نیاز به خودكاوی و خودشناسی است كه نقاش را به تصویر كردن چهره وامی دارد.
البته گاهی این خودكاوی و خودشناسی ابعاد وسیع اجتماعی به خود می گیرد، یعنی چهره نگاری های یك نقاش ممكن است پرده از روحیات یك دوران بردارند، اما در مورد فرناز ضابطیان باید گفت آثار او در حال حاضر پرده از روحیات یك انسان برمی دارند. او خود را و دنیای ذهنی خود را در مقابل نگاه همه قرار داده تا با شناخت روحیات شكننده یك هنرمند، گوشه ای از روحیات یك دوران را به ما بشناساند.
منبع : روزنامه ایران
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
حجاب ایران رئیس جمهور رئیسی دولت سیزدهم دولت توماج صالحی سریلانکا مجلس شورای اسلامی پاکستان کارگران سید ابراهیم رئیسی
کنکور تهران سیل هواشناسی آتش سوزی سازمان سنجش فضای مجازی سلامت پلیس شهرداری تهران اصفهان فراجا
قیمت خودرو خودرو قیمت طلا دلار بازار خودرو مسکن قیمت دلار بانک مرکزی ارز ایران خودرو تورم سایپا
موسیقی سعید آقاخانی رهبر انقلاب ترانه علیدوستی تلویزیون فیلم مهران مدیری سینمای ایران کتاب بازیگر شعر
کنکور ۱۴۰۳ عبدالرسول پورعباس
آمریکا رژیم صهیونیستی اسرائیل غزه جنگ غزه فلسطین روسیه چین حماس اوکراین طوفان الاقصی ترکیه
پرسپولیس فوتبال استقلال بازی بارسلونا سردار آزمون لیگ برتر انگلیس فوتسال لیگ برتر باشگاه استقلال باشگاه پرسپولیس تراکتور
هوش مصنوعی ناسا رونمایی مریخ تیک تاک اپل فیلترینگ
مالاریا کاهش وزن زوال عقل سلامت روان داروخانه