توپی که مسیر زندگی جابر را تغییر داد...

جابر روزبهانی ۲۲۳ سانتیمتر قد دارد، وزنش هم ۱۲۰ كیلوگرم است، فاصله دو دست باز او هم ۲۴۰ سانتی متر است. او یك بلاك كننده عالی با قدرت پرتاب بسیار خوب است.
NBA معتبرترین مسابقات بسكتبال جهان است كه بهترین های جهان در آنجا بازی می كنند، سطح این مسابقات با سطح هیچ مسابقات دیگری در جهان قابل مقایسه نیست و برای همین بازی در این لیگ برای تمام بسكتبالیست ها یك آرزو است. بازیكنان سرتاسر جهان دوست دارند تا به تیم های حاضر در NBA بپیوندند و بدل به ستاره های بین المللی شوند، حالا به نظر می رسد كه روزبهانی در آغاز این راه قرار دارد.
روزبهانی می تواند بدون پرش و تنها با دراز كردن دست هایش حلقه را بگیرد، وقتی كه روی نوك پنجه می ایستد به راحتی در حلقه دانك می زند. او متولد شهر تاریخی اصفهان است، در سال ۱۹۸۶ .تنها چهار سال سابقه بازی بسكتبال دارد از همان آغاز هم بازیكن تیم ذوب آهن بوده است. او سال پیش در بازی ملی روبروی یائومینگ ایستاد و توانست كاری كند كه او در آن بازی فقط ۱۵ امتیاز كسب كند. یعنی كمتر از نصف امتیازاتی كه او در آن تورنمنت در هر بازی كسب می كرد.
روزبهانی در مسابقات جهانی جوانان در تسالونیكی هم بازی كرد جایی كه مأموران استعدادیابی NBA مسابقات را زیر نظر داشتند. در آن مسابقات او به طور متوسط در هر بازی ۱۲ امتیاز كسب كرد و ۸ ریباند انجام داد اما از همه جالب تر اینكه متوسط بلاك او در آن بازیها ۷ بود، رقمی كه باعث شد كه او بهترین بلوك كننده مسابقات باشد.
اما شاید مهمترین ویژگی روزبهانی، جدا از جثه خاصش، شخصیت جالب و لبخند گرمی است كه حتی با وجود اختلاف زبان ها هم مانع از برقراری ارتباط او با دیگران نمی شود.
روزبهانی می گوید: «من تمام تست های NBA را داده ام، برای آنكه در NBA بازی كنم باید در دانشگاه سانفرانسیسكو ثبت نام كنم، این كار هم دو ماه طول می كشد.»
او می خواهد آغازگر یك جریان باشد. «حضور من در NBA می تواند به همبازیانم كمك كند كه راهی به بهترین لیگ بسكتبال دنیا پیدا كنند.»
جابر وقتی در امریكا بود با انصار الامین یك مربی مشهور در زمینه ارتقای بازیكنان كار كرد. امین در مورد او می گوید: «پیشرفت او برای من باور نكردنی است، تاكنون با هیچ كس مثل او كار نكرده ام این پیشرفت فوق العاده به خاطر شخصیت خوب او است.»
جابر فرزند یك خانواده متوسط است، والدینش را هم بسیار دوست دارد. پدر او تنها ۱۸۱ سانتیمتر قد دارد. مادرش هم ۱۶۵ سانتی متر. یك بار از او پرسیدند كه قبل از آنكه به امریكا بیاید چه تصوری از این كشور داشت او هم پاسخ داد: «فكر می كردم كه در امریكا در هر كوچه یی یك كلوپ شبانه وجود دارد و هر كس یك ماشین بنز دارد.» جابر هم مثل پاول پودولژین با مشكل غده هیپوفیز - كه در میان عوام به «ژیگانتیسم» شهرت دارد به دنیا آمد، معمولاً افرادی كه دچار این بیماری هستند و درمان نمی شوند در دهه های سوم یا چهارم زندگی در می گذرند اما روزبهانی برخلاف پودولژین تحت درمان قرار گرفته و غده هیپوفیزش برداشته شده است.
در ایران بسكتبال خیلی محبوب نیست. در شهر محل تولد جابر فقط یك سالن بسكتبال مناسب وجود دارد كه آن هم مختص تیم های حرفه یی است.
جابر در سفری كه به امریكا داشت بازیكن رؤیایی اش »شكیل اونیل» را از نزدیك دید. شكیل در پاركینگ بود كه جابر را دید پس از پارك اتومبیلش طول پاركینگ را آمد تا با جابر حرف بزند «آن پسر ایرانی تو هستی؟» حرف شكیل باعث تعجب جابر شد، وقتی از او پرسیدند «مگر تو او را می شناسی؟» گفت: من از همه چیز باخبر هستم...
در ایران، تقریباً همه جوان ها فوتبال بازی می كنند، جابر هم همین طور بود، البته او به خاطر قدش همیشه دروازه بان می شد. وقتی از او پرسیدند كه چطور سمت بسكتبال رفته گفت: «یك روز یك نفر توپ بسكتبال به من داد از آن توپ خوشم آمد فكر كردم بازی كردن با آن برایم جذاب تر از بازی كردن با توپ فوتبال است...» و همان توپ مسیر زندگی جابر را تغییر داد...

منبع : خبرگزاری ایپنا