یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۴۰۳ / 9 June, 2024
مجله ویستا
مستأجر - Le Locataire
سال تولید : ۱۹۷۶
کشور تولیدکننده : فرانسه
محصول : ماریانه پرودوسیونز.
کارگردان : رومن پولانسکی
فیلمنامهنویس : ژرار براش و پولانسکی، برمبنای رمانی نوشته رولان توپور.
فیلمبردار : سون نیکویست.
آهنگساز(موسیقی متن) : فیلیپ سارد.
هنرپیشگان : پولانسکی، ایزابل آجانی، ملوین داگلاس، جو وان فلیت، برنار فرسون، لیلا کدرووا، کلود دوفن، روفوس، دومینیک پولانژ و شلی وینترز.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۶ دقیقه.
«ترلکوفسکی» (پولانسکی)، کارمند لهستانی تبار و سربهزیر بایگانی در پاریس، با دادن رشوه به سرایدار یک مجتمع (وینترز)، موفق میشود تا «آقای زی» (داگلاس) را ملاقات کند و سراغ یک آپارتمان اجارهای را بگیرد. اما بیرحمانه سؤال پیچش میکنند و سرانجام هم میگویند که نمیتواند آپارتمان را اجاره کند، چون مستأجر قبلی - «سیمون شول» (پولانژ)، که خود را از پنجره پائین انداخته و بهشدت مجروح شده - هنوز زنده است. «ترلکوفسکی» در بیمارستان به دیدن «سیمون» میرود و دوست او، «استلا» (آجانی) را میبیند که تلاش میکند «سیمون» او را به جا بیاورد، اما تنها پاسخش گریه شدید «سیمون» است. «سیمون» میمیرد و «ترلکوفسکی» به آپارتمان نقل مکان میکند، ولی پس از نخستین مهمانی (و سرقتی که در غیاب او رخ میدهد) شکایت همسایهها از سروصدا، بازشدن پای پلیس به ساختمان، و مشکوک شدن خودش به این که تمام اینها توطئهای برای بیرون کردنش از آپارتمان باشد، سرخورده میشود. او نه جرآت دارد در آپارتمانش جنب بخورد، نه این که «استلا» را به آنجا دعوت کند، و حالا روز به روز ذهنش بیشتر درگیر «سیمون» میشود؛ نه تنها برخی وسایل «سیمون» در آپارتمان مانده است - یک لباس، لوازم آرایش، نامهها، دندانی که در سوراخی پنهان شده - بلکه مجبور میشود دلباخته قدیمی او را نیز دلداری دهد، نامههای او را دریافت کند، و در کافه محله، نوشیدنی و سیگار مورد علاقه او را مصرف کند. این احساس که تمام مستأجران دیگر ساختمان، از جمله «سیمون»، از دستشوئی خانه روبهروی پنجرهاش به او زل میزنند، آشفتهترش میکند، و کمکم «ترلکوفسکی» پنهانی لباس «سیمون» را میپوشد و متقاعد میشود که همه میخواهند او را هم بهسوی خودکشی سوق دهند. وقتی میفهمد که یک دندانش افتاده (و دندانهای درون حفره، دوتا شده است) سراسیمه سراغ «استلا» میرود؛ ولی با حس این که «استلا» هم در این توطئه شریک است، میگریزد، و پس از تصادف با اتوموبیلی، خود را از پنجره به پائین پرت میکند. در بیمارستان، وقتی «استلا» تلاش میکند تا «ترلکوفسکی» او را بهجا بیاورد، تنها پاسخش گریه شدید «ترلکوفسکی» است.
* فیلم کافکائی پولانسکی که بهدنبال گریز او از دعواهای دادگاهی در آمریکا، و در اوج سرگردانیهایش ساخته، در واقع نوعی بازسازی فیلم قبلی او، تنفر (1965) است که اینجا پولانسکی خود جای شخصیت کاترین دونوو را میگیرد و بار دیگر در عذاب از پارانویای فرساینده ناشی از انزوا به سر میبرد. در عین حال که فیلم، ذهنیت او نسبت به حادثههای دور و برش را نه کاملاً تائید میکند و نه یکسره تو هم بار جلوه میدهد. فیلمی هوشمندانه، گهگاه حتی خندهدار درباره غربت مهاجرت و مرز باریک تعادل و جنون که پایان قابل انتظارش به آن لطمه میزند.
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
ویزای تضمینی ایتالیا کانادا
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات شورای نگهبان ایران انتخابات ریاست جمهوری 1403 دولت سیزدهم دولت ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ مجلس شورای اسلامی علی لاریجانی علی باقری
تهران قتل ازدواج هواشناسی فضای مجازی شهرداری تهران پلیس تصادف زلزله هلال احمر سازمان هواشناسی قوه قضاییه
همستر کامبت خودرو وام ازدواج قیمت دلار قیمت خودرو حقوق بازنشستگان قیمت طلا بازار خودرو ارز دیجیتال سایپا دلار بانک مرکزی
سریال جواد عزتی شهید سینمای ایران تلویزیون رسانه ملی سینما مجید قناد عمو قناد موسیقی احسان علیخانی کتاب
ناسا اینترنت فضا
رژیم صهیونیستی غزه فلسطین اسرائیل جنگ غزه آمریکا روسیه ترکیه اوکراین حماس سازمان ملل فرانسه
فوتبال استقلال پرسپولیس لیگ برتر تیم ملی والیبال ایران علی پروین والیبال حسن یزدانی جواد نکونام تیم ملی فوتبال ایران تیم ملی ایران بازی
تبلیغات هوش مصنوعی موبایل فناوری اپل مایکروسافت دانش بنیان انویدیا بازی همستر کامبت نخبگان
دیابت چاقی چای ناباروری اضطراب گرمازدگی