یکشنبه, ۲۷ خرداد, ۱۴۰۳ / 16 June, 2024
مجله ویستا
آیت ا... بهجت ؛ آینه عرفان و فقاهت
![آیت ا... بهجت ؛ آینه عرفان و فقاهت](/mag/i/2/31y2y.jpg)
● زندگی زاهدانه و گریز از شهرت
امام صادق(ع) می فرماید: خوشا به حال بنده گمنامی که مردم را می شناسد، به جسم همنشین آن هاست، حال آن که به دل با کارهای آنان همراه نیست. آن ها را در ظاهر می شناسد و حال آن که دیگران باطن او را نمی شناسند . (بحار ج ۷۵ ص ۶۹)
مردان خدا در تمام برنامه ها و کارها زهدپیشه و مراقبند که مبادا از مقدار ضروری زندگی برای سیر به سوی خدا قدمی فراتر نهند و چنین چراغ هایی موجب هدایت می شوند. ایشان هیچگاه اقدام به انتشار توضیح المسائل نکردند و هر بار که از آقا درخواست رساله می شد: می فرمود: دیگران هستند این بار را بر دوش می گیرند تا این که بعد از رحلت علمای بزرگ و درخواست های پی در پی عالمان، راضی شدند فتاوای ایشان به چاپ برسد. با این حال اجازه ندادند که نامشان بر روی آن نوشته شود و با اصرار رساله ایشان چاپ شد؛ ولی بدون ذکر نام و از چاپ ششم به بعد بر روی آن نوشته بود: العبد محمدتقی بهجت. و در مجالسی که از طرف ایشان برگزار می شده است ایشان به خطبا توصیه می فرمود که از ذکر نام ایشان در مجلس خودداری شود. ( فریادگر توحید ص ۱۳۷)
● پرهیز از بیان بدی یا کاستی هر انسان
یکی از صفات بسیار عالی حضرت آیت ا...بهجت دوری و کناره گیری شدید ایشان از کوچک ترین کلمه یا اشاره ای است که نشانگر کمترین بدی یاکاستی هر انسانی باشد. واضح است که دوری از غیبت از نخستین شروط سالکان و عارفان است و سیره این عالم عامل، واردنشدن در هر سخنی است که کمترین تعرض به کسی دارد، حتی اگر بیان کاستی ها در ضمن سخن و با مقایسه مقامات دونفر از مردان خدا باشد، ایشان از آن مقایسه ها نیز پرهیز می کنند و هرگاه در اثر پرسش ها و پافشاری دیگران، مجبور به پاسخ در این زمینه ها می شوند، پاسخی بسیار لطیف می دهند و فهم سخن را به شنونده می سپارند و گاهی می فرمایند: «چه کار داریم کدام یک از آن ها بالاتر بود؟ ما باید به خود بپردازیم» ( نفس مطمئنه مهدی عباسی ص ۱۴)
● نظم در زندگی
برنامه روزانه ایشان دارای نظم خاصی بود به طوری که برنامه ایشان چه قبل از مرجعیت و چه در زمان مرجعیت تغییر محسوسی نداشته است و وقت ایشان یا در عبادت و ذکر و فکر و یا در انجام ضروریات زندگی و یا مطالعه و تدریس سپری می شد و زندگی بزرگ مردان تاریخ این گونه بوده و از لحظه لحظه عمرشان سود می جستند. زیرا می دانستند این سخن علی(ع) قطعی است که از دست دادن فرصت اندوه بار است. (نهج البلاغه حکمت ۱۱۸) و به تعبیر رسول خدا(ص) چنین مردانی برعمرشان بخیل بودند (بحارالانوار ج ۷۴ ص ۷۸)
● توسل زیاد به اهل بیت(ع)
ایشان امامان(ع) را اختیاردار همه چیز می داند و این که اهل بیت(ع) بر مومنان از خود آنان اولی هستند؛ مثلا می توانند مالی را که برای یکی ازمردم است، به مالکیت کس دیگری درآورند (نفس مطمئنه ص ۶۸) و در جای دیگر می فرمود: امام حی حاضر ناظر و قادر است و امام عین الله ناظره است. مومن خدا را حاضر می داند، واسطه خدا را هم حاضر و ناظر می داند. (فریادگر توحید ص ۲۱۶)
حمید حسین نژاد محمد آبادی
منبع : روزنامه خراسان
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
دورههای مدیریتی دانشگاه تهران
ویزای تضمینی ایتالیا کانادا
انتخابات ریاست جمهوری انتخابات ریاست جمهوری 1403 مسعود پزشکیان ایران حمید نوری سعید جلیلی انتخابات ریاست جمهوری چهاردهم علیرضا زاکانی قالیباف محمدباقر قالیباف مصطفی پورمحمدی ریاست جمهوری
هواشناسی تهران سیل قتل آموزش و پرورش شهرداری تهران جاده چالوس سیلاب چالوس وزارت بهداشت سازمان هواشناسی پلیس
دلار خودرو همستر کامبت ایران خودرو دولت سیزدهم قیمت دلار قیمت خودرو یارانه قیمت طلا چین مسکن حقوق بازنشستگان
دعای عرفه فضای مجازی تلویزیون رسانه ملی سینمای ایران روز عرفه دفاع مقدس صدا و سیما سینما سریال
دانش بنیان مایکروسافت
روسیه غزه رژیم صهیونیستی اسرائیل فلسطین جنگ غزه آمریکا اوکراین حزب الله لبنان عراق لبنان یمن
فوتبال یورو 2024 سپاهان پرسپولیس استقلال مس رفسنجان لیگ برتر فدراسیون فوتبال باشگاه پرسپولیس تیم ملی فوتبال ایران جواد نکونام جام ملت های اروپا
هوش مصنوعی ناسا ایلان ماسک سامسونگ اپل گوگل توییتر
کاهش وزن سازمان غذا و دارو آلزایمر سنگ کلیه فشار خون پیری تجهیزات پزشکی