تصمیم‌گیری بر سر میز غذا

در اين مبحث به چگونگى دعوت‌کردن از شخصى براى صرف شام با هدف کسب يک پاسخ مطلوب به پيشنهاد شما مى‌پردازيم. بگذاريد عواملى را که موجب ايجاد يک جوّ مثبت مى‌شود بررسبى کنيم، سير پيدايش و توانائى آنها را مورد بحث قرار دهيم و پيشينه رفتار غذاخورى انسان را بررسى نمائيم.

انسان‌شناسان عقيده دارند که منشأ انسان، جانورى درخت‌زى و کاملاً گياه‌خوار بوده که غذاى وى شامل ريشه و برگ درختان، دانه‌ها، ميوه‌جات و امثال آن مى‌شده است. حدود يک ميليون سال پيش، انسان از ميان درختان خارج شده و به دشت‌ها پا گذاشته تا به شکار بپردازد. قبل از اينکه او روى زمين مسطح زندگى کند، رفتار غذاخوردنش مانند ميمون‌ها بوده يعنى مدام در طول روز ذره‌ذره غذا مى‌خورده و هر فرد مسئوليت بقا و تهيه غذاى خود را به‌عهده دارد.

البته به‌عنوان شکارچى او نيازمند همکارى افراد ديگر براى صيد طعمه‌هاى بزرگ بوده و همين امر سبب تشکيل گروه‌هاى بزرگ همکار شده است. هر گروه هنگام طلوع خورشيد براى شکار به راه افتاده و هنگام غروب با شکارهاى خود برمى‌گشته. سپس اين شکارها به‌طور مساوى ميان شکارچيان تقسيم مى‌شده که داخل يک غار عمومى تغذيه مى‌کرده‌اند.

در مدخل غار آتشى برافروخته مى‌شده تا حيوانات خطرناک را دور کند و گرما ايجاد نمايد. هر انسان اوليه در حالى‌که مشغول غذا خوردن بوده به ديوار غار تکيه مى‌داده تا از امکان حمله از پشت جلوگيرى کند و در اين ميان تنها صداى جويدن و خردکردن دندان‌ها و ترق‌تروق آتش به گوش مى‌رسيده است. اين روش کهن شراکت در غذا هنگام غروب و دور يک آتش باز، آغاز يک رويداد اجتماعى بوده که امروزه انسان آن را به‌صورت استفاده از اجاق و منقل کباب‌پز در مهمانى‌هاى شام مجدداً تکرار مى‌کند. در اين محافل نيز انسان امروزى کم و بيش مانند يک ميليون سال پيش خود عمل مى‌کند.

هم‌اکنون برگرديم به رستوران يا مهمانى شام خود، اگر طرف شما (مشترى شما) در موقعيتى راحت و آزاد از هرگونه تنش قرار گرفته باشد و محدوده‌هاى دفاعى او کم‌تر شده باشند، راحت‌تر موفق به دريافت يک تصميم مثبت و مطلوب براى خود مى‌شويد. در دستيابى به اين هدف و با در نظر گرفتن آنچه که در مورد اجداد ما گفته شده، چند قانون‌ ساده را بايد دنبال کرد.

اول، چه در منزل و چه در رستوران صندلى مشترى خود را طورى انتخاب کنيد که پشت او به يک ديوار محکم يا حصار باشد. تحقيقات نشان داده زمانى‌که يک شخص در جائى مى‌نشيند که پشت وى به يک فضاى باز است، تنفس، تپش قلب، امواج مغز و فشار خون به‌تدريج افزايش مى‌يابد، به‌خصوص که در پشت سر او رفت و آمد نيز باشد. چنانچه پشت شخص به سمت يک در باز يا پنجره‌اى در طبقه همکف باشد، فشار روحى باز هم بيشتر مى‌شود. سپس، نور بايد کم‌تر شود و يک موسيقى بسيار آرام از پشت صحنه به گوش برسد. خيلى از رستوران‌هاى درجه يک، شومينه يا آتشى مشابه‌ آن‌ را در آستانه در قرار داده‌اند تا مجدداً آتش ضيافت‌هاى غارهاى قديمى را زنده کنند. اگر مى‌خواهيد توجه مشترى را به خود معطوف کنيد، بهتر است که از يک ميز گرد استفاده کنيد و جاى او را طورى تنظيم کنيد که جلو ديد او را به وسيله يک حصار يا گياه بزرگ سبز بپوشانيد.

در چنين شرايطى خيلى راحت‌تر مى‌توان به يک تصميم مطلوب رسيد تا در رستوران‌هائى که نور بسيار زياد است، ميزها و صندلى‌ها در فضاهاى باز قرار گرفته‌اند و صداى به هم خوردن بشقاب و کارد و چنگال به گوش مى‌رسد. رستوران‌هاى درجه يک از اين نوع روش‌هاى ايجاد آرامش براى استخراج مقادير زيادى پول از جيب‌هاى مشتريان خود در مقابل ارائه يک غذاى ساده استفاده مى‌کنند و هزاران سال است که مردها از آن براى ايجاد يک جوّ رمانتيک براى جلب زنان استفاده کرده‌اند.